Scroll Top

Αγγελική Πεχλιβάνη – Όνειρο στον Πύργο Ηλείας/​Σφάλμα

Όνειρο στον Πύργο Ηλείας

Βραδιάζω  μαζί  σου  στο διαμέρισμα της οδού Δερβενακίων. Σε παρατηρώ  προσεκτικά,
όπως   μια   μάνα  ή  ένας  καινούριος  εραστής.   Είσαι   σκληρό  και  ερμητικά   κλειστό
όστρακο.  Ο  ύπνος  σου  είναι  στεγνός χωρίς  γλυκοζαμίνη,  τρίβονται οι αρθρώσεις και
οι  πτυχώσεις τού μυαλού  γίνονται φρύγανα. Το  πρωινό που  έρχεται  ξεπλένεις τ’ αλάτι
τού βραδιού κι ο πόνος μαλακώνει. Καθώς η μέρα  προχωρά, ανοίγεις λίγο λίγο,  άνεμος
Ιονίου  κυκλοφορεί  στα  νεύρα  σου.  Θυμάσαι  όλες τις  θάλασσες   του  άτλαντα  αλλά
προφέρεις   μία.  Σου  λείπει.   Σου  λείπει  το  νερό   της  και  το  βάθος της.  Και αυτό το
βουουβουου  που κάνει όταν σε βγάζει στην ακτή και πάλι σε παίρνει πίσω.  Σου λείπουν
οι  Ντοάνες αυτού  του  κόσμου.  Ανοίγεις  κι  άλλο, το  κέλυφος μουσκεύεται, μουλιάζει,
απαλύνεται,   γίνεται   τρυφερό   νυχάκι    εμβρύου.   Και  εκεί,     επάνω   στο   καλύτερο,
ρομαντικό   momentum,   η   θάλασσα σου δίνει μια και σε πετά στα ορεινά, στα Λάμπεια
όρη.  Όσο και να  αιγλοβολείς, να στίλβεις,  να  λαμπρύνεσαι, συντρίβεσαι στον σκοτεινό
Πύργο Ηλείας.

*

Σφάλμα

Με τον θάνατό σου διέπραξες μεγάλο σφάλμα.  Φυσικά  δεν  το  ήθελες –το  σφάλμα σου
ήταν ακούσιο.  Και έτσι,  όμως, οι  πεποιθήσεις  μου κλονίστηκαν.  Βεβαιότητες  τύπου  η
ζωή  (Σου)  είναι  το  αντίθετο  του  θανάτου,  ο  ήλιος  (Σου)  θα μας  ζεσταίνει  πάντα, τα
κουάρκ   τής   άφθαρτης  ύλης  (Σου)  συνιστούν  την  ύψιστη  τρυφερότητα, διερράγησαν
αμετάκλητα.    Τώρα   συμβιβάζομαι  με   παραδεγμένες  νόρμες  όπως  τη   νομοτελειακή
αλληλοδιαδοχή   ζωής   και  θανάτου,   το  αναπάντεχο   του  βίου  και  τη  στιγμιαία (ένας
παλμός, ένας παλμός μόνο) μεταστροφή της τύχης.
Ο   θάνατός  σου  ήταν  σφάλμα.  Με  βύθισε  σε  μια  κοινοτοπία  σκέψης,  σε ένα βάλτο
ελαφρών προσεγγίσεων της ψυχής. Σε μια αμφιθυμική μεταφυσική δεύτερης  κατηγορίας.
Ο θάνατός σου με εξέθεσε ανεπανόρθωτα
Μητέρα.

(το ποίημα αυτό συμπεριλαμβάνεται στην υπό έκδοση συλλογή μουΟι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί, εκδ. Κίχλη)

Η Αγγελική Πεχλιβάνη γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Νεοελληνική Φιλολογία στο Ρέθυμνο, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι απόφοιτος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και εργάζεται ως φιλόλογοςστο Λύκειο. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια με εισηγήσεις για τη Λογοτεχνίακαι έχει δημοσιεύσει φιλολογικά κείμενα και ποιήματά της σε περιοδικά. Το 2014 συμμετείχε στο βιβλίο για τη Δημιουργική Γραφή στο Σχολείο (εκδ. Μεταίχμιο) σε επιμέλεια της Σοφίας Νικολαϊδου. Το 2018 εξέδωσε την ποιητική συλλογή Πεζή Οχούμενη από τις εκδόσεις Κίχλη. Το Ιούνιο του 2020 εκδόθηκε το βιβλίο – μονογραφία, Μίμης Σουλιώτης Ο ποιητής των στιγμών και των λέξεων (εκδ. Gutenberg) και η δίγλωσση (ελληνικά και ρωσικά) ποιητική της συλλογή From Russia with love (εκδ. S@mizdat). Υπό έκδοση βρίσκεται (από τις εκδόσεις Κίχλη) ηποιητική συλλογήΟι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί.