Αποπλανήσεως ιστορίες
α
Μικρό εφηβικό στήθος. Σφιχτό ζεστό συμπαγές. Θηλές σε στύση.
Σκαρφάλωνε η ενοχή στο άγγιγμα. Δεν πρέπει. Δεν πρέπει.
β
Τού έσπρωχνα το στέρνο με το χέρι. Δεν θέλω, έλεγα. Σήμαινε, πες μου.
γ
Ρουφηγμένη κοιλιά μέχρι τον θώρακα. Όλο έπαρση ένα κόκαλο ήβης. Το άρπαξε.
δ
Χείλη δροσερά μισάνοιχτα. Έβαλε την γλώσσα του μέσα τους. Άγνωστη χώρα.
ε
Μηροί λεπτοί υποχώρησαν μαλακά στην ορμή του. Ανατρίχιασε.
στ
Σπηλιά υγρή και στενή τον πονούσε. Επέμενε. Βόγκηξα.
ζ
Βυθισμένη σε παχύρρευστη θάλασσα κολυμπούσα μαζί του.
η
Στην βουερή μου παγίδα ξεψύχησε. Νομίζοντάς το αρχή.
θ
Χωρίς να ξέρει πως ήταν για εκείνον.
ι
Το τέλος
*
που θα σου τα επιτρέψω όλα
-διπλή αυταπάτη
Άνοιξες τη μνήμη
που μόνο τα όνειρα μπορούν
-μια δεύτερη ευκαιρία
Δεν είχα πει πουθενά
πως είμαι μια άλλη
-και τώρα εσύ
μάρτυρας οριστικός
-μιας φυγής χωρίς τέλος
ζητάς ξανά να χωθώ
-στο κουτί της ανάγκης
Η Άννα Αφεντουλίδου είναι φιλόλογος, ποιήτρια και κριτικός λογοτεχνίας. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Συγκρτικής Γραμματολογίας και του Κύκλου Ποιητών. Είναι συγγραφέας έξι ατομικών βιβλίων, έχει συμμετάσχει σε πολλούς συλλογικούς τόμους, είναι συγγραφέας επίσης πολυάριθμων δοκιμίων και άρθρων σε αντίστοιχου περιεχομένου περιοδικά και έχει παρουσία σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια και επιστημονικές ημερίδες με ισάριθμες ανακοινώσεις. Έχει επιμεληθεί δύο αφιερωματικά τεύχη του περ. Νέα Εστία και είναι συνεπιμελήτρια στην έκδοση των Ημερολογίων του Κώστα Στεργιόπουλου. Συμμετείχε στην αναμόρφωση και εκπόνηση Προγραμμάτων Σπουδών και εκπαιδευτικού υλικού Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το μάθημα της Λογοτεχνίας. Για το χρονικό διάστημα 2018-2020 ήταν μέλος της Κριτικής Επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Το βιβλίο της Ελλείπον σημείο ήταν υποψήφιο για το Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή του περιοδικού Διαβάζω το 2011. Το βιβλίο της Ιστορίες Εικονικής Ισορροπίας ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 2014. Σήμερα εργάζεται ως φιλόλογος στο Ι.Ε.Π.