Τον δικό μου Γκίνσμπεργκ τον φωνάζουν Άλλεν
Κλαίγαμε τόσο όμορφα στο νησί
Καλύτερα απ’ το σκυλί του ιερέα
Δεν είχαμε βαρεθεί τον πόνο
Αγαπιόμασταν ασταμάτητα
Η καρδιά του ενός
ήταν το αποτύπωμα του άλλου
Διαβάζαμε Γκίνσμπεργκ
Ο Αμερικάνος
πυροβολούσε ίσια στο κεφάλι
Σκότωνε τ’ αγριόχορτα
που φύτρωναν στο μυαλό μας
Γέμιζαν λουλούδια τα μαλλιά μας.
Ένα ολόκληρο καλοκαίρι
στολίζαμε τα βάζα με το ουρλιαχτό
Του Άλλεν.
*
Πλουτίζω κάτω απ’ τα μάτια σου
Κοιμάται στο στήθος μου η γάτα
γουργουρίζει μόνο με τη μυρωδιά
του πουκαμίσου μου.
Εσύ για να είσαι ευτυχισμένη
ζητάς τον πλούτο όλου του κόσμου
κι όταν τον αποκτάς, κάτι σου λείπει.
Μη ρωτάς λοιπόν γιατί ταΐζω στα ζώα
την ψίχα της καρδιάς μου
και για εσένα κρατώ τα ψίχουλα.
Χάρη σ’ αυτά δεν σκούριασε
στα χέρια μου το χάδι.
Ο Αντώνης Τσόκος γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Το 2013 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Σουίνγκ με τ’ άστρα». Ακολούθησαν οι συλλογές «Ένα ποτήρι ακόμη, Τσαρλς», «Ώρες πληθυντικής αϋπνίας», «Απ’ την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα», επίσης από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία ποιημάτων «Τα ποιήματα του 2013» των εκδόσεων της Κοινωνίας των δεκάτων και στην «Ανθολογία ποιητών 2015-2017» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Έχει συνεργαστεί με το περιοδικό The machine art press τόσο στην ηλεκτρονική όσο και στην έντυπή του έκδοση. Το 2016 δημιούργησε το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Μονόκλ.