Να κρεμιέμαι πάνω σου
και να βυθίζεσαι
κι όλα τα σύμπαντα να’ ναι παρόντα
εκεί́ που αγγίξαμε
το νερό́, το χώμα, το σκοτάδι
εκεί́ που άρχετε ο κατακλυσμός
Άλλοτε κρεμασμένοι στο φως
κι άλλοτε,
μες τους αρχέγονους καταρράκτες της ζήσης
σα να μην υπάρχει τίποτε
μόνο φως που άδει μες στον Άδη
μόνο άνεμος
να λειτουργάει
τα σπαρτά́ της αναγέννησης
*
Σε γαλανούς ορίζοντες
η αλμύρα ξετρυπάει
σα φτερά που μεγαλώνουν
άγνωστους πόθους
Τα φώτα που τρεμοπαίζουν τις νύχτες
σα λιμάνια σε απόμακρα νησιά,
κι εκείνα τα αχόρταγα χείλη
κι εκείνα τα αχόρταγα δάχτυλα
που το σκοτάδι τα ορίζει
κι από επιθυμία παλιά ζυγώνουν στις σπηλιές σου
άκαμπτος
σαν στίχος του Πάουλ Τσέλαν,
αθόρυβα κινούμαι
μυστικά
σε αιωρούμενα αναφιλητά
μιας πρόωρης μετουσίωσης.
Η Έστα Ράζου κατάγεται από την Ιθάκη. Εργάζεται ως υπεύθυνη γραφείου τύπου & επικοινωνίας της Ελληνικής Ομοσπονδίας Αθλητισμού Κωφών. Είναι εκπαιδευόμενη διερμηνέας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας. Τον Οκτώβριο του 2015 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή « Στον Έρωτα Παίρνεις Σχήματα» και τον Απρίλιο του 2019 η συλλογή διηγημάτων «Απ’ Όπου Έρχεται η Βοή» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Έχει συμμετάσχει σε ανθολογήσεις ποιημάτων, ενώ αρθρογραφεί σε διαδικτυακά περιοδικά.