ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
Καθόλου δεν ντράπηκες
Τόση φασαρία
Τόσα φεγγάρια
Παραπανίσια λόγια στον λάρυγγα
Έκπληξη
Φοράς μπλουζάκι ανοιξιάτικο
Κρατάς καλάθι με δώρα
Θυμάμαι κάτι χαρούμενο
Είναι ένας κήπος γεμάτος κυκλάμινα
Άνοιξη
Πρέπει να επιστρέψω
Ένα αγριολούλουδο στο δάσος
Ανάγκη ανεξέλεγκτη
Τώρα χτυπούν μες στις πλατείες
Ένας κόσμος ακίνητος
Ισοβαρής αντίπαλος
Μεταμορφώθηκε σε δύσβατο φαράγγι
Έρχονται γάτες αδέσποτες πίσω μου ορδές
Και μ’ εμποδίζουν
Γίνονται βέβαια γύρω πολλά συμβάντα
Έτσι μια πέρδικα γελά
Να πάρει η νύχτα αγκαλιά το δίκαιο της θάλασσας
Γιατί υποχώρησε η θάλασσα
Επιφάνεια κι ακτογραμμή
Τρίζουν ανοίγουν
Πίσσα σκοτάδι
Καθηλωθήκαμε απόλυτη αποδοχή
Τα θραύσματα
Η μέρα
Μια σαύρα κινήθηκε αργά
Ρέποντας προς την ακινησία
Να δεσμεύσω φως
Λοιπόν
Εκεί που δεν υπάρχει χώρος
Ζητώ αφή στο πατουσάκι ενός μωρού
Φιλί μεγάλο
Η Φροσούλα Κολοσιάτου γεννήθηκε στην Κύπρο το 1954. Από το 1974 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση. Έχει κυκλοφορήσει δέκα ποιητικές συλλογές. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη για το έργο της «Διαγωγή» (Εκδόσεις Γνώση, 1981) και με το Κρατικό Βραβείο του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου για το έργο της «Όταν φεύγουν τα φλαμίνγκος» (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2005). Το βιβλίο της «Φοράει τα μάτια του νερού» (Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2017) έχει μεταφραστεί στα γαλλικά από τις Εκδόσεις Le miel des anges (2020).