ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
Εγκατέλειψαν σημεία τ’ ουρανού.
Σπίτια κουφάρια φωνάζουν
χωρίς ήχο.
Οι νεκροί τους πέθαναν οριστικά.
Ζόρικοι καιροί. Αθόρυβος πνιγμός.
Κόκκινο ανοιγμένο λουλούδι στα χιόνια
αίμα πένθιμο.
Τα ίχνη ανάσες προχωρούν
σε μονοπάτια που πέρασαν χθες
κάποτε. Φόβος τα χωνεμένα βήματα.
Γκρεμός οριζόντιος.
Αίθουσες γεμάτες
αναμονή
τα μεγάφωνα θ’ αναγγείλουν
το ταξίδι
που δε διάλεξαν.
Παντού ξένοι.
Κάποια πρωϊνά ξυπνάω
και ανέλπιστα έχει χιονίσει.
Ξένος κι εγώ. Ίσως καταφέρω για μια στιγμή
να με συνεπάρει η λευκή σιωπή.
*
ΜΑΡΤΥΡΙΟ
Σου διάλεξα μεταξωτό
που υφαίνουνε στο μοναστήρι
χέρια από χάδι στερημένα
να το φοράς
όταν πατάς τον ύπνο μου
ν’ ακούω το θρόισμά του
κι όταν γλιστράς σε άλλα όνειρα
σαν φίδι
ν’ αφήνεις το πουκάμισο
μαρτύριο.
Ο Γιώργος Γάββαρης γεννήθηκε το 1947 στην Σπάρτη και εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Θίνα: Ποιήματα, Publibook, 2010, Χωματόσποροι: Ποιήματα χαϊκού, Σπάρτη, Πνευματική Εστία Σπάρτης, 2015 και Το δέντρο με τις λέξεις, Εκδόσεις των φίλων, 2016 και, μαζί με τη Φωτεινή Βασιλοπούλου, τη συλλογή Λάμψη Λεπιδόπτερων, 68 Χαϊκού, (Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2018).