Πατούν επί πτωμάτων.
Φυτρώνουν όπου δεν τα σπέρνουν.
Μαραίνονται την πιο καλή στιγμή σου.
Μόνο για λίγο προσποιούνται
τα καλλιεργημένα.
Στο βάθος μένουν άγρια.
Ποιο άρωμα αντέχει να μην το θυμάσαι.
Ποιος μίσχος, ποιος βλαστός θα σε στηρίξει.
Ποιο άνθος για σένα θα κοπεί, να φανερώσει
τα αισθήματα και την αισθητική σου.
Θα χρειαστείς μαχαίρι.
*
Μόνη πόλη
Από τις πόλεις έμεινε η Eπιθυμία.
Αντιστάθηκε
σε όσους προσπάθησαν να την εξαφανίσουν
σ’ εκείνους που την ήθελαν δική τους.
Δεν τη νίκησαν
ούτε οι εκπληρώσεις της.
Συνέχισε να ανοικοδομείται
έβρισκε τέκτονες να την ερωτευτούν
δρόμους να τρέχουν τα παιδιά.
Υπήρξαν κι άλλες πόλεις
πόλεις ευχές, πόλεις σχέδια
εγκεκριμένα.
Ο χρόνος τις διέλυσε
ο αντίθετος άνεμος.
Μα αυτή φυτρώνει αυθαίρετη
συντηρείται με ψίχουλα
στολίζει τους πολίτες της φανάρια και κεριά
απ’ το σκοτάδι αναδύεται
από ερείπια μαχών
και γνέφει στον ταξιδιώτη.
Η Λένα Καλλέργη έγραψε τα βιβλία ποίησης Κήποι στην άμμο (Γαβριηλίδης, 2010 – Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή “Μαρία Πολυδούρη”) και Περισσεύει ένα πλοίο (Γαβριηλίδης, 2016 – Βραβείο Κύκλου Ποιητών). Συμμετείχε στα συλλογικά, πειραματικά βιβλία ποίησης Ομάδα Από Ποίηση (Γαβριηλίδης, 2010) και Ομάδα Από Ποίηση ΙΙ: Υπέρ Ονειρίας (Γαβριηλίδης, 2012). Ποιήματα, μεταφράσεις και δοκίμιά της βρίσκονται σε περιοδικά και ανθολογίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Έχει μεταφράσει ποίηση του Giacomo Leopardi (Η νύχτα απομένει, Γαβριηλίδης, 2013), ποιήματα των Άγγλων ρομαντικών ποιητών Keats, Coleridge, Wordsworth (Κέδρος, 2021 – υπό έκδοση), και άλλων (Luis Cernuda, Alfonsina Storni, Marianne Moore, Elizabeth Bishop).