ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Β΄
Πάνω στη στέγη αν σ’ ακουμπήσει ξάφνου κάποιος στον ώμο
κει που παλεύεις μ’ ένα κεραμίδι που το σάλεψε η κακοκαιρία
το φέρνεις από δω κι ύστερα από κει να το ταιριάξεις σαν πρώτα
κι αυτό αντιστέκεται – ποτέ δεν πιάνανε τα χέρια σου τα μαστορικά
μα πάλι σκέφτεσαι πως έχει μορφή και σχέδιο και αρμό
και απάθεια κι είσαι συ που τρομάζεις σαν κάποιος ξάφνου
σε χτυπάει σα ρεύμα ηλεκτρισμού σε μια αδειανή ταράτσα
κάποιος που ουδέποτε προλαβαίνεις να δεις κι ωστόσο σού είναι
από παράδοση γνώριμος κι είναι σίγουρα εκείνος και το κεραμίδι
ταξιδεύει να πετύχει κατάκαρα τον ανύποπτο περαστικό βορειο-
ευρωπαίο τουρίστα που πήρε το δρόμο για το Τολό μ’ ελαφρά μέθη
ρετσίνας και το μουσακά του Agamemnon Taverna αχώνευτο
ή ίσως καθόλου τυχαίως να πρόκειται για τον Πύρρο αυτοπροσώπως
τον δις έκπτωτο τον μάλλον αηδιασμένο παρά απογοητευμένο
από συγγενείς και φίλους και συμμάχους και μόνοι συνεπείς
κείνοι που θα του ήταν υπήκοοι κι ας τον πολεμούν γιατί έχουν
πείρα κακή κι ένα παιδαρέλι μ’ αραιό χνούδι και πολύ μπιμπίκι
που όμως γι’ απόψε θα είναι αυτό ακριβώς ένας έφηβος που άλλη
επιθυμία δεν έχει παρά να τρέμουνε τα μέλη στην Κόρινθο όπου
είναι ξεκάθαροι στις συναλλαγές τους και κοστίζουν μα χαλάλι.
Αύριο πάνω σε πειραγμένη Kawasaki θα είναι πάλι διεκδικητής
του θρόνου με τη μια και την άλλη γκόμενα στα καπούλια
με τον αέρα στο κεφάλι κόντρες κι επικίνδυνους ελιγμούς.
Αλλά το κεραμίδι μπαίνει σε τροχιά απόψε για να βρει
το στόχο του αιώνες αργότερα το δίχως άλλο, ω Ζήνωνα.
Ποτέ καμιά δίκη δε θα κινήσει για τον χειριστή των ιόντων
οι συνέπειες για το φύλακα τον κεραμοσκεπά τον εργολάβο
κι αν οι αρχές θελήσουν έτσι για τους τύπους να το τραβήξουν –
με προσοχή και περίσκεψη γιατί μάθαν’ καλά το μάθημα στη
Σαλονίκη που ‘χε βρεθεί τρελός να σαλτάρει απ’ το τρίκυκλο –
μπορεί και να βρεθούν περίπατο μια Κυριακή ως τον Κεραμικό
ύστερα γραμμή στο Μοναστηράκι για λιακάδα και ευκαιρίες
κι από κει στον υπόγειο του ηλεκτρικού άρον-άρον περιμένοντας
με την κάρτα ελευθέρας στο ύφος κι έναν λεχρίτη τριγύρω
και τότε πια ειλικρινά θα έχουν βαρεθεί τούτη τη γελοία ιστορία
ώριμοι πια να δεχτούν πως δε μένει παρά να στήσουν ψευδο-
μάρτυρα πως τάχατες είδε γυναίκα σαν καμινάδα με σκοπό και
απόφαση γυναίκα που θα την και τότε πείτε μου σα θέτε τι διαφέρω
γυναίκα που θα την κηρύξουν σωτήρα σαν Παναγιά και πίσω από μια
βιτρίνα θα εκθέτουν το κεραμίδι και τότε πια δε θα ‘χει σημασία
αν ο φύλακας γλίστρησε στη φαντασία σαν έχασε στιγμιαία έστω
την ισορροπία ο νους και με το χέρι εκτόξευσε τη μοίρα ή
αν απλώς παραπάτησε και δεν ήταν κεραμίδι αλλά κέρατο
η γυναίκα σα φύλακας είτε ο φύλακας σα γυναίκα.
ΜΓ΄ΦΩΤΟ-ΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΜΥΚΗΝΩΝ
Δεν περπατάς μόνος σου στις Μυκήνες
Σαν το φως δένει χρωματιστές κορδέλες
Στο ιερό δέντρο, στα τείχη
Στο δάκρυ τού Ορέστη γλώσσες άκαυτες.
Δεν περπατάς μόνος σου στις Μυκήνες.
Είναι ο φύλακας για ν’ απαντά στις σκέψεις σου:
Ένα μου χρόνο ξόδεψα –
Και βάρδια μια φορά δεν είπε να μ’ αλλάξει –
Στο δώμα πηγαινέλα.
Κι ευθύς ως τους μαντάτεψα
Με βρήκαν μη χειρότερα τόσα και τέτοια
Ώστε στα σημερνά του το παλάτι ξεθεμέλιωσαν.
Από τότε σε μια τρύπα στην πύλη πλαγιάζω
Με το κρανίο μου που’ ναι δυο λιονταριών λάκκος
Να μου κατασπαράσσει τον ύπνο κι έντρομος –
Μια βραδιά δεν με ξέχασε ήσυχο –
Όρθιος να πετάγομαι ξανά θαρρώντας
Του ήλιου λάμπει το φως μέσα στη νύχτα.
Με αγωνία τ’ οξυγόνο εισπνέω
Τ’ ουρανού στις πρώτες του ώρες
Και με τον κόμπο τού πνιγμού τριπλό
Υπομονεύω να χαράξει να υποδεχτώ
Σκιές γνωρισμένες απ’ τ’ άστρα.
Ν’ ανοίξουν τα ταμεία, τουρίστες να μπουν
Να πιάσω να μιλώ μ’ αυτούς που ξέρουν
Και κει στο μεσουράνημα ν’ αφανιστεί,
Μέσ’ τ’ αξημέρωτα του ανθρώπου σκότη, ο ήλιος.
Λουκάς Δ. Παπαδάκης
Ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1963 στην Ιεράπετρα και σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει εκδώσει τη μελέτη του «Ο Δέκατος Τρίτος Απόστολος. Πράξεις Μελετίου Μεταξάκη», Ηράκλειο 2014 (σ. 850) και τα ποιήματά του «Υπέρ Μαργίτη» («Εκδόσεις Οδός Πανός», 2019) και, εκτός εμπορίου, «Έχματα Νηών», «Το Θηλυκό Νερό», «Αποδείξεις Ιστορίας» και «Ταμείον ποίησης». Κείμενά του ποιητικά, κριτικά-δοκιμιακά, βιβλιοπαρουσιάσεις, ιστορικά, χρονογραφήματα, αφηγήματα και ημερολογιακές σελίδες, έχουν φιλοξενηθεί σε περιοδικά και εφημερίδες.