Θα ήθελα να ήμουν χορεύτρια
με τα χέρια απλωμένα
να αγγίζω τον ουρανό,
με τη βαρύτητα της λεκάνης
να δονώ το χώμα,
με τα πόδια ανοιχτά
να επιστρέφω στο νερό,
για το παράπονο
να γράφω στο δάπεδο,
για τον πόνο
να σχίζω τον αιθέρα,
για τη χαρά
να ενώνω τα δάχτυλα,
η πλάτη μου το πρόσωπό σου
η μέση μου τα αυτιά σου
το γόνατο μου το στήθος σου
τα μαλλιά μου να γνέφουν κοράλλια στον ύπνο σου
κι οι βλεφαρίδες μου να ξετινάζουν τους κάβους σου
Θα ήθελα να ήμουν χορεύτρια
κολιμπρί μες στη γύρη να συνηχώ
τα νέκταρ όλου του κόσμου
*
Γράφω άρα υπάρχω;
Φίλα με πάρε με αγκαλιά
Γράψε μου ότι όλα θα πάνε καλά
Ένας πιλότος πέταξε χαμηλά
Πάνω απ’ τις στέγες της πόλης
Άφησε να πέσουν γράμματα
Επιστολές πάνω σε κλαδιά δέντρων
Φάκελοι σε θάμνους
Στο γρασίδι της πλατείας
Άλλα τα πήρε ο άνεμος
τα στριφογύρισε ψηλά
Άλλα πέσαν σε λακκούβες
Άλλα στο νερό που τρέχει
δίπλα στο πεζοδρόμιο
Άλλα καταμεσής στην άσφαλτο
Τα πάτησε διερχόμενο αυτοκίνητο
Στον οχετό παραδίπλα
ένα φάντασμα έκλαιγε γοερά
Η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964 και ζει στη Χαλκίδα. Διδάσκει ως φιλόλογος σε γυμνάσια και λύκεια. Έχει ασχοληθεί με πολλών ειδών δημιουργικές δραστηριότητες στα σχολεία της -και όχι μόνο- σχετικά με το βιβλίο, τη λογοτεχνία το θέατρο και την εκπαίδευση. Καταπιάνεται με μεταφράσεις αγγλόφωνης και ισπανόφωνης ποίησης. Πρωτότυπα ποιήματά της, μεταφράσεις και κριτικές της, έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστολόγια και αρκετά έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Σουηδικά, Δανέζικα και Γερμανικά. Ποιητικές συλλογές: Αλίπλοος Ουρανός, Γαβριηλίδης 2015, Μεταπλάσματα, Σαιξπηρικόν 2017, Φιλιά στο κενό, Μελάνι 2020
Διαχειρίζεται τον λογοτεχνικό ιστότοπο στροφές/strophes/ποιητικά/poetics https://strophess.blogspot.com/.