ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ
Τα κεφάλια των ανθρώπων
σαν κουβάρια από σύννεφα
με τη μπερδεμένη βροχή
του χειμώνα ξεπλένουν
τη ζωντανή τους πλαστοπροσωπία
η μυρωδιά της ιδεολογικής
απλοποίησης ζαλίζει το χέρι
όπως πιάνει το φεγγάρι και
σκαλίζει το βουνό, θα τελειώσω
λίγο ακόμη και τελείωσα
αναστενάζει, μα του φεγγαριού
ο κόσμος είναι μια λάμπα
αβεβαιότητας μέσα στον γαλαξία
που, αν θρυμματιστεί και σβήσει
ο παράδεισος εκκενώνεται επάξια.
*
ΕΡΩΤΙΚΟΝ
Νύχτα πρώτη.
Οσμή άνυδρης ανάσας
εκρεούσης από χείλη μισάνοιχτα
προσμένοντα τον ασπασμό
που θα ματώσει σμιλεύοντας περίτεχνα
την άκρη της ήσυχης καμπύλης τους
και θα ραγίσει τη συνήθεια.
Όνειρο.
Ήρθες και φίλησες δειλά
την εικόνα που είχα
δίπλα στης θηλυκής απώλειας
την απεραντοσύνη.
Περιπλεγμένα δάχτυλα
πορφύρας μάρτυρες στο έλεός σου
βουτηγμένα σε σάρκα ιδρωμένη
ταγμένα στην ακινησία του χρόνου
που ανθίζει αιφνιδίως
και βρέχει ηλιαχτίδες.
Νύχτα ξανά.
Έψαχνα εσένα και βρήκα το φεγγάρι
γεμάτο εκρήξεις κι αποτυπώματα φιλιών
στα σπασμένα αγγεία των ματιών μου
στροβιλίζονται ακόμη
οι εσπερινές σου απόπειρες.
Θα’ θελα να γεμίσεις τ’ άδεια μου όνειρα
με συνταρακτικά φωνήεντα
των αγγιγμάτων σου τα χρώματα
κι αέναους εναγκαλισμούς.
Ξημερώνει.
Πόθοι, αποσπάσματα έμπυρα
απλωμένα σ’ άυπνο σεντόνι
το ανοιχτό παράθυρο
μυρίζει του αρώματός σου το πρωτόγνωρο
πάνω απ’ τα αριστερά πλευρά μου
χτυπούν δυνατά οι ανάσες που μου χάρισες.
Τώρα κλείσε τ’ οξυγόνο σου
βουλιάζουμε
θα αναπνέεις μόνο από μένα.
Η Σίση Σιακαβάρα ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το “Μαύρο κουτί” είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή που εκδίδεται, ενώ ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό τύπο. Διατηρεί το προσωπικό ιστολόγιο Το Κουτί και ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία και τα εικαστικά.