να ξαναμπώ στην κάμαρά της
ολόγυρα τα πάντα
τακτοποιημένα κι ακίνητα
στρωμένο το κρεβάτι στην εντέλεια
το νυχτικό στην πλάτη της καρέκλας
όλα λουσμένα στη σιωπή
μέχρι που κάτω απ’ το κρεβάτι
βλέπω να με κοιτάζουν
δυο γάτες ζαρωμένες
κλαίγοντας σαν δίδυμα μωρά
που χάσαν ξαφνικά τον κόσμο τους
οι παντόφλες της μητέρας
*
Η ΜΗΤΕΡΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ
Πότιζα τα λουλούδια στην αυλή
μα βρήκε φλέβα το νερό και την ξεσήκωσε
μην τους ρίχνεις πολύ μου λέει
ταλαιπωρούνται οι ρίζες και χαλάνε
άσε που πνίγομαι κι εγώ
και θέλω ν’ ανεβώ να δω τα άνθη
μόνο τις ρίζες βλέπω από δω
με πιάνει νοσταλγία σου λέω δεν μπορώ
κι η νοσταλγία εδώ κάτω μάτια μου
είναι χειρότερη κι από το μαύρο χώμα
Ο Στάθης Κουτσούνης γεννήθηκε στη Νέα Φιγαλία Ολυμπίας το 1959. Σπoύδασε νομικά, φιλολογία και κλασική μουσική. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Σπουδές για Φωνή και Ποίηση, 1987, Τρύγος αιμάτων, 1991, Παραλλαγές του μαύρου, 1998, Η τρομοκρατία της ομορφιάς, 2004, Έντομα στην εντατική (υποψήφια για το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού ‘Διαβάζω’), 2008, Στιγμιότυπα του σώματος, 2014, Στου κανενός τη χώρα, 2020. Παράλληλα δημοσιεύει διηγήματα, κριτικά δοκίμια, φιλολογικές μελέτες, άρθρα και βιβλιοκρισίες. Ποιήματά του έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά, τα Ισπανικά και τα Περσικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών.