I
Λιγότερο από κυριαρχία περισσότερο από υποταγή
Μην συγκρίνεις αυτά που δεν συγκρίνονται όμως
Μην τα εγκαταλείπεις στην μοίρα τους ή στην τύχη τους
Τουλάχιστον δοκίμασέ τα πάνω στην γλώσσα σου
Κι αν δεν σου αρέσει η γεύση τους τότε να γνωρίζεις
‘Οτι έχεις βρει τον στόχο σου και θάναι ασύγκριτος δεν
Λέω ότι θάναι μοναδικός και αναντικάστατος άλλαξε
Τρόπο να τον σκέφεσαι όταν τα τόξα κοιμούνται
Γιατί τα βέλη ακόμη κι όταν είναι στον τοίχο κρεμασμένα
Στριφογυρνάνε μέσα στο σάκο τους χωρίς κατεύθυνση
Κι όπως είναι υποψήφια για μνηστηροφονία σπάζουν
Τέτοια τεντώματα οδυσσεϊκά τα ξεπέρασε η εποχή τους
II
Τώρα θα πάρουν τους δρόμους
Μην νομίζεις ότι θα σε κυνηγάνε
Που να ήσουν τυχερός να τοξεύεις
‘Ομως κράτησες ένα και μοναδικό
Το πήγαινες και το ‘φερνες ανάμεσα στα μάτια σου
Αλλά όταν ήρθε η στιγμή να τραβήξεις ένας λύκος
‘Ηρθε καταπάνω σου και κατάματα σε ούρλιαζε
Πισωγύρισες μα σε ακολουθούσε ολόκληρη αγέλη
Θα σε φονεύσω λύκε του φώναξες κι αυτός
Δεν άκουγε είχε μέσα στο βλέμμα σου αγριέψει
Κι εκεί που ακούστηκε δοκάνου αντήχησις
Απεκδύθης την προβιά σου κι ετόξευσες υλακτώντας
[Από την ανέκδοτη ενότητα: «Η ημέρα των νεκρών»]
Βασίλης Καλαμαράς: Γεννήθηκα στην Αθήνα στις 10 Σεπτεμβρίου 1962 και έλκω την καταγωγή μου από την Μύκονο. Σπούδασα πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και αφοσιώθηκα στη δημοσιογραφία και στην έκδοση περιοδικών για το βιβλίο, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας τού ’80.
‘Εχω τυπώσει πέντε ποιητικά βιβλία: «Η προφητεία του φόνου» (1985/1998), «Κουρδιστό παιχνίδι: Ευρώπη» (1997), «Ολοκαύτωμα» (1998), «Καντίς» (εκτός εμπορίου, Ιανουάριος 2019, εκδόσεις Γαβριηλίδης), «Ειρηνικός Πολεμικός» (εκδόσεις Ιδεόγραμμα, 2012) -επανεκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2019 μ’ ένα καινούριο ποίημα (εκδόσεις Αρμός/Παρουσία).