Scroll Top

Manuel Iris, MEXICO

THE LENGUAGE OF THE HOUSE

WITNESS

The Poems

THE LANGUAGE OF THE HOUSE

Sometimes I’m afraid you will talk
in the language in which I cannot dream.
I almost always wish
that you live first
the language of the house,
the one in which I lull you to sleep,
in which I imagine you
telling me your things.
(You still do not know
that there is a different music, outside)
Lately
I have been afraid of the months
because you were born here,
in this place, in this language
in which I am a foreigner
and I want
to live
in your world
in the language that you will have,
within your words.
I am afraid
that you will also know
the impossibility of belonging.
But you will build your own homeland, like anyone else.
If someone asks you where are you from,
tell them that you came from your father’s heart,
a heart that would learn any language
to talk with you.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

Μερικές φορές φοβάμαι ότι θα μιλήσεις
στη γλώσσα στην οποία δεν μπορώ να ονειρευτώ.

Σχεδόν πάντα εύχομαι
να ζεις εσύ πρώτος
τη γλώσσα του σπιτιού,
αυτή στην οποία σε νανουρίζω για να κοιμηθείς,
στην οποία σε φαντάζομαι
να μου λες τα πράγματά σου.

(Ακόμα δεν ξέρεις
ότι υπάρχει μια διαφορετική μουσική, έξω)

Τελευταία
φοβάμαι τους μήνες…
επειδή γεννήθηκες εδώ,
σε αυτό το μέρος, σε αυτή τη γλώσσα
στην οποία είμαι ξένος

και θέλω
να ζήσω
στον κόσμο σας
στη γλώσσα που θα έχετε εσείς,
μέσα στα λόγια σας.

Φοβάμαι
ότι θα ξέρετε επίσης
την αδυναμία του να ανήκεις.

Αλλά θα χτίσετε τη δική σας πατρίδα, όπως όλοι οι άλλοι.

Αν κάποιος σε ρωτήσει από πού είσαι,
πες τους ότι προέρχεσαι από την καρδιά του πατέρα σου,
μια καρδιά που θα μάθαινε οποιαδήποτε γλώσσα
για να μιλήσει μαζί σου.

(translation into Greek language by Xhanti Houdrou-Hill)

*

WITNESS

Your daughter is dancing, says my wife
touching her belly.

For the past five months
I have been a witness
of what happens there,
under her hands.

My wife is a house inside my house
and I am outside of my own heart.

I am sure she is happy, she says

and I would give up poetry
in exchange for having, inside me, my daughter.
For feeling that dance that binds them
to all beginnings.

But the option does not exist
and I do what I can:
cooking, fulfilling cravings,
writing a poem in which I say
what I can see
from this side of the skin
in which mystery embodies itself.

And I testify, with loving envy,
that an everyday miracle

is a miracle
and nothing less.

ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Η κόρη σου χορεύει, λέει η γυναίκα μου.
αγγίζοντας την κοιλιά της.

Τους τελευταίους πέντε μήνες
είμαι μάρτυρας
αυτού που συμβαίνει εκεί,
κάτω από τα χέρια της.

Η γυναίκα μου είναι ένα σπίτι μέσα στο σπίτι μου
και εγώ είμαι έξω από την καρδιά μου.

Είμαι σίγουρος ότι είναι ευτυχισμένη, λέει

και θα παρατούσα την ποίηση
ως αντάλλαγμα να έχω μέσα μου την κόρη μου.
Για να νιώσω αυτό το χορό που τους δένει
με όλες τις απαρχές.

Αλλά η επιλογή δεν υπάρχει.
και κάνω ό, τι μπορώ:
μαγειρεύω, ικανοποιώ τους πόθους,
γράφω ένα ποίημα στο οποίο λέω
τι μπορώ να δω
από αυτή την πλευρά του δέρματος
στο οποίο το μυστήριο ενσαρκώνεται.

Και καταθέτω, με αγάπη και φθόνο,
ότι ένα καθημερινό θαύμα
είναι ένα θαύμα
και τίποτα λιγότερο

(translation into Greek language by Xhanti Houdrou-Hill)

The Poet

Manuel Iris (Campeche, Mexico, 1983). Mexican Poet living in the United States. Poet Laureate Emeritus of the City of Cincinnati, Ohio (2018-2020). He received the “Merida” National award of poetry (Mexico, 2009) for his book Notebook of dreams, and the Rodulfo Figueroa Regional award of poetry for his book The disguises of fire (Mexico, 2014). His first bilingual anthology of poems, Traducir el silencio/ Translating silence, was published in New York in 2018. This book won two different awards in the International Latino Book Awards in Los Angeles, California, in that same year. Iris has published poetry, essay and translation in national and international magazines and literary journals. His poetry has been included in several Mexican, as well as Latin-American, and American, poetry anthologies. He has also given talks, lectures and poetry readings in literary events, academic conferences and cultural centers of Mexico, the United States and Europe. In 2021, he became a member of the prestigious System of Art Creators of Mexico (Sistema Nacional de Creadores de Arte). Manuel Iris holds a BA in Latin American Literature from the Autonomous University of the Yucatan (Mexico), a MA in Spanish from the New Mexico State University, and a PhD in Romance Languages from the University of Cincinnati, the city in which he lives.

*

Μανουέλ Ίρις (Campeche, Μεξικό, 1983). Μεξικανός ποιητής που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίτιμος ποιητής της πόλης Σινσινάτι του Οχάιο (2018-2020). Τιμήθηκε με το εθνικό βραβείο ποίησης “Merida” (Μεξικό, 2009) για το βιβλίο του Σημειωματάριο ονείρων και με το περιφερειακό βραβείο ποίησης Rodulfo Figueroa για το βιβλίο του Οι μεταμφιέσεις της φωτιάς (Μεξικό, 2014). Η πρώτη του δίγλωσση ανθολογία ποιημάτων, Traducir el silencio/ Translating silence (Μεταφράζοντας τη Σιωπή), εκδόθηκε στη Νέα Υόρκη το 2018. Το βιβλίο αυτό απέσπασε δύο διαφορετικά βραβεία στα International Latino Book Awards στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας, την ίδια χρονιά. Έχει δημοσιεύσει ποίηση, δοκίμιο και μετάφραση σε εθνικά και διεθνή περιοδικά και λογοτεχνικά περιοδικά. Η ποίησή του έχει συμπεριληφθεί σε διάφορες μεξικανικές, καθώς και λατινοαμερικανικές και αμερικανικές ανθολογίες ποίησης. Έχει επίσης δώσει ομιλίες, διαλέξεις και αναγνώσεις ποίησης σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις, ακαδημαϊκά συνέδρια και πολιτιστικά κέντρα του Μεξικού, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Το 2021 έγινε μέλος του περίφημου Συστήματος Δημιουργών Τέχνης του Μεξικού (Sistema Nacional de Creadores de Arte) Εθνικό Σύστημα Δημιουργών Τέχνης. Ο Μανουέλ Ίρις είναι κάτοχος πτυχίου στη Λατινοαμερικανική Λογοτεχνία από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Γιουκατάν (Μεξικό), μεταπτυχιακού διπλώματος στην ισπανική γλώσσα από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού και διδακτορικού διπλώματος στις Ρομανικές Γλώσσες από το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, της πόλης στην οποία ζει.

(translated into Greek language by Xhanti Houdrou-Hill)