Γιώργος Πανόπουλος
WOKE CULTURE. Η βαρβαρότητα της «σωστής πλευράς» της ιστορίας
Απόσπασμα
7.3 Οι παρενέργειες µιας ψευδαίσθησης
Κατευθείαν. Το ξέρεις ότι τα αντρικά πόδια, επειδή έχουν καλύτερη μυϊκή δομή από των γυναικών, χρησιμοποιούνται συχνά για να διαφημίσουν γυναικεία καλσόν; Οι άντρες μερικές φορές αποτελούν μια βελτιωμένη εκδοχή των γυναικών. Έτσι, ένας δεκαεννιάχρονος άντρας, ο Μπράιαν, στέφθηκε Miss Greater Derry σε αμερικάνικα καλλιστεία Ομορφιάς120. Βλέποντας τη φωτογραφία δεν μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη ότι βλέπεις fake news που θέλουν να σαρκάσουν τα καλλιστεία ως παρωχημένα. Μπορεί, επίσης, να σκεφτείς: τι κακό χιούμορ!
Κατά τη στέψη του ο/η Μπράιαν δεν έκανε δηλώσεις, όπως οι βασίλισσες της ομορφιάς, για την ειρήνη που πρέπει να επικρατήσει, δεν μίλησε για την ισότητα των δύο φύλων, ούτε έστειλε κάποιο φιλοζωικό μήνυμα, ούτε έκανε έκκληση για παγκόσμια σταυροφορία για την αλλαγή του κλίματος. Έκανε κάτι άλλο. Μπήκε στο Instagram, για να ανακοινώσει ότι είναι η πρώτη τρανς γυναίκα που έγινε Μις στα 100 χρόνια του διαγωνισμού.
«Άντρας;» «Γυναίκα;», «Αγόρι;», «Κορίτσι;» Ανήκεις στο παρελθόν. Το φύλο είναι «ρευστό» πια. «Είσαι ό,τι δηλώσεις». Δεν είναι εντυπωσιακό που ο αφορισμός του Τζαβαλά Καρούσου, ενός δηκτικού Έλληνα ηθοποιού, τον οποίο διέδωσε ο Γιάννης Τσαρούχης στη δεκαετία του 1960 «όπως ο Απόστολος Παύλος τον Χριστιανισμό», έγινε παγκόσμια πραγματικότητα; Δεν υπάρχει βιολογικό φύλο. Ένας δίμετρος με μούσι μπορεί να αυτοχαρακτηρίζεται γυναίκα κι ένα κορίτσι μπορεί να εξαφανίσει το στήθος του για να γίνει αυτόματα αγόρι. Επιβάλλεται, επίσης, να ρωτάς όσους συναντάς: «Ποιες είναι οι αντωνυμίες σου;» (αρσενικές, θηλυκές ή ουδέτερες, «αυτό/-ά») ξεκινώντας πρώτα από τις δικές σου. Οι νέοι βρίσκονται μπροστά σε μια εντατική προσπάθεια να απορριφθεί η βιολογική πραγματικότητα, στην οποία το αρσενικό και το θηλυκό έχουν συγκεκριμένες λειτουργίες και ρόλους και στην οποία οι μαμάδες είναι διαφορετικές από τους μπαμπάδες.
Το πρόβλημα της εποχής είναι η λατρεία της «επιβεβαίωσης» και της «επικύρωσης» που μας επιβάλλεται από την «αριστερή», «προοδευτική», «πολιτικά ορθή» αστυνομία της σκέψης. Έχουμε φτάσει να «επικυρώνουμε» κάθε είδους παρανοϊκή ταυτότητα. «Οι τρανς άντρες είναι άντρες». «Οι τρανς γυναίκες είναι γυναίκες». Πρέπει να «επιβεβαιώνουμε» τους μη δυαδικούς (non binary) ανθρώπους. Παντού στα κοινωνικά δίκτυα, όπως στο tik tok, η «επιβεβαίωση» δεν είναι απλώς αποδεκτή και λογική, αλλά είναι cool και ok και προχωρημένη. Η «επικύρωση» είναι η «Ντίσνεϊλαντ» των Πολιτικών Ταυτότητας.
Στο σχολείο, στα πανεπιστήμια, στις τράπεζες, στις δημόσιες υπηρεσίες όλοι πιέζονται να μιλούν και να συμπεριφέρονται με τρόπο που «επικυρώνει» και «επιβεβαιώνει» την ταυτότητα των άλλων ανθρώπων και κυρίως σε ό,τι αφορά το φύλο τους. ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιήσεις τις σωστές αντωνυμίες, να μείνεις αδιάφορος/-η σε έναν άντρα που νομίζει ότι είναι γυναίκα στα αποδυτήρια121 ή σε κάποιους που φαντάζονται ότι δεν είναι ούτε άντρες ούτε γυναίκες. Οι παρενέργειες παντού. «Μια γυναίκα που έχει βιαστεί πρέπει να αποκαλεί τον βιαστή της “αυτή” στο δικαστήριο» λέει ο Ricky Gervais, ο stand-up κωμικός τον οποίο μισεί το τρανς λόμπι.
Τέτοιες ουτοπικές ιδέες –αν θεωρείς ότι δεν σου ταιριάζει το βιολογικό σου φύλο, δεν πειράζει, μπορείς να το αλλάζεις κατά βούληση– θα μπορούσαν να αποτελούν τη βάση μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης, αν δεν βλέπαμε ήδη τις επιπτώσεις τους στις κοινωνίες.
WOKE CULTURE. Η βαρβαρότητα της «σωστής πλευράς» της ιστορίας – Γιώργος Πανόπουλος
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας παρατηρεί στοχαστικά και αποτυπώνει με τρόπο στιβαρό τι συμβαίνει στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό με επίκεντρο την ανάδυση της «πολιτικής ορθότητας» και τη σταδιακή μεταμόρφωσή της σε woke κουλτούρα (κουλτούρα της αφύπνισης). Θυμίζει την εν αρχή αθωότητα του #MeToo και τη διολίσθηση της καταγγελίας σε απόδειξη˙ αποκαλύπτει τι είναι αυτή η cancel culture, η διάθεση ακύρωσης της κουλτούρας, με τις πρακτικές στυγνής και ολοκληρωτικής λογοκρισίας στα πανεπιστήμια, στην τέχνη, στη γνώση.
Στο ίδιο πλαίσιο αναφοράς, θίγει το ζήτημα των μελλοντικών γενεών εστιάζοντας στην άγρια χειραγώγηση των παιδιών και στην άκριτη σεξουαλικοποίησή τους από οργανισμούς, ακτιβιστές και δασκάλους. Εξετάζει με προσοχή, ακόμη, πώς αντιμετωπίζονται κρίσιμα θέματα, όπως ο ρατσισμός, η σεξουαλικότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ισλαμική τρομοκρατία και η κλιματική αλλαγή από τους αυτο-αποκαλούμενους «προοδευτικούς» που με φανατισμό Σταυροφόρων είναι έτοιμοι να αφανίσουν όποιον δεν υιοθετεί την ιερή πίστη τους. Και καταλήγει πως αυτός ο φανατισμός, με Δούρειο Ίππο τη woke κουλτούρα, απειλεί με διάλυση ό,τι συνέχει τις κοινωνίες, σπέρνοντας σύγχυση, παράνοια, διχασμό και πόλωση.