Scroll Top

Drei Gedichte von Varvara Christia | Τρία ποιήματα της Βαρβάρας Χριστιά

Manche Toten

Manche Toten wollen keine Ruhe.
Sie wollen weder Öllämpchen noch weiße Marmorsteine.
Sie wollen, dass ihre Asche
durch den Wind schwebt
sich im Atem der freien Geister
versteckt.

Manche Toten können die Ruhe nicht ausstehen.
Sie verlangen, dass sich geballte Fäuste erheben.
Verlangen Schreie
und dass das Gebrüll der Seele gehört wird,
frisches Verzinken der verrosteten Ideale.

Manche Toten
haben als ihr Zuhause unsere Brust
als Öllämpchen ihr Müssen, die Flamme unserer Seele.
Wenn man sie vergisst, ärgern sie sich und spuken herum
und kommen nachts in unser Bewusstsein wie die Furien.

Manche Toten,
– behalte dies im Herzen –
manche Toten sterben,
wenn man sie vergisst.

17. November 2019*

* Nationalfeiertag für den Aufstand im November 1973 am Polytechnio in Athen gegen die Diktatur von Papadopoulos in Griechenland

Κάποιοι νεκροί

Κάποιοι νεκροί
Κάποιοι νεκροί δεν θέλουν ησυχία.
Δεν θέλουν καντηλέρια κι άσπρα μάρμαρα.
Θέλουν η τέφρα τους
να ίπταται στον άνεμο
στων λεύτερων πνευμάτων την ανάσα
να τρυπώνει.

Κάποιοι νεκροί δεν την αντέχουν την ανάπαυση.
Ζητούν γροθιές σφιγμένες να υψώνονται.
Ζητούν κραυγές
και ουρλιαχτά ψυχής ν’ ακούγονται,
φρέσκο γαλβάνι στα ιδανικά που σκούριασαν.

Κάποιο νεκροί
έχουν για σπίτι τους το στέρνο μας
καντήλι πρέπει τους, η φλόγα της ψυχής μας.
Αν ξεχαστούν, θυμώνουν και στοιχειώνονται
κι έρχονται νύχτα στη συνείδηση ερινύες.

Κάποιο νεκροί,
-βαθιά σου κράτα το-
κάποιοι νεκροί, αν ξεχαστούν,
πεθαίνουν.

17 Νοέμβρη 2019

Schändung

Haben Sie sich jemals gefragt
ob die Statuen
die in ihrer ewigen Unbeweglichkeit stehen
ob sie den Ton der Farbe
eines widersetzlichen Lumpen
– welche Sie Schändung nennen –

haben Sie sich gefragt,
ob sie sie vielleicht als Erfrischung wahrnehmen
oder auch als Verliebtheit,
auf ihren vertrockneten Leibern?

Βεβήλωση

Ρωτήσατε ποτέ
τ’ αγάλματα
που στέκουν στην αιώνια ακινησία τους
εάν το χρώμα της μπογιάς
κάποιου ανυπότακτου αλήτη
-που εσείς βεβήλωση το λέτε-

ρωτήσατε,
μήπως δροσιά το νιώθουν
ή μήπως έρωτα,
στα αφυδατωμένα τους κορμιά επάνω;

Rückkehr

Er kehrte nach Jahren wieder zurück.
Nichts war gleichgeblieben.
Auch die Größen nicht.
Alles war zusammengeschrumpft,
Wände, Möbel, Gegenstände.

Nur die Gerüche waren dieselben.
Und einige Gesichter
die aus den Bilderrahmen herausragten

und ihm direkt in die Augen schauten.

Επιστροφή

Γύρισε πίσω μετά από χρόνια.
Τίποτε ίδιο.
Ακόμα και τα μεγέθη.
Όλα συρρικνωμένα,
τοίχοι, έπιπλα, αντικείμενα.

Μόνο οι μυρωδιές έμειναν ίδιες.
Και κάτι πρόσωπα
που βγήκαν απ’ τα κάδρα

και τον κοίταξαν κατάματα.

Από την ποιητική συλλογή «Δευτερολογία», εκδόσεις Πικραμένος, 2022
Aus dem Gedichtband «Wiederaufnahme des Themas», Pikramenos Verlag, 2022

Βιογραφικό Κατερίνα Λιάτζουρα

Βιογραφικό Βαρβάρα Χριστιά