Scroll Top

ΛΕΥΚΙΟΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ

PRESENTATION

Lefkios Zafiriou (Larnaca, Cyprus 1948) studied at the School of Philosophy, Athens University. He workedat high schools in Cyprus and taught for two years, from 2004-2006, at Rizokarpaso Gymmnasium, in the Turkish occupied area of Cyprus which was reopened after 29 years. He was co-editor of the literary journal Simio (1992-1998). In 2003 he published Kalvo’s latent ode Elpis Patridos ( first publication 1819, London), which was found in the Library of the University of Glasgow. He published five poetry collections, and one novel, a collection of short stories, and essays on Cypriot literature and Dionisios Solomos. For his book Ο βίος και το έργο του Ανδρέα Κάλβου (2006) (the Life and Work of Andreas Kalvos, 2006), he was honored by the Academy of Athens with the award for essay studies (Costas and Eleni Ourani Foundation). Gteek and Cypriot journals have published his articles.

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκεστη Μέση Εκπαίδευση και τη διετία 2004-2006 στο υπό τουρκική κατοχή Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου που είχε επαναλειτουργήσει ύστερα από 29 χρόνια.Υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού Σημείο (1992-1998). Το 2003 εξέδωσε τη λανθάνουσα ωδή του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869) Ελπίς πατρίδος, πρώτη δημοσίευση 1819 (Λονδίνο), η οποία εντοπίστηκε στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης. Έχει δημοσιεύσει δέκα μελέτες για τη ζωή και το έργο του Ανδρέα Κάλβου. Συνεργάστηκε στην έκδοση της Αλληλογραφίας του Ανδρέα Κάλβου στο πλαίσιο της έκδοσης των έργων του ποιητή από το Μουσείο Μπενάκη. Έχει δημοσιεύσει πέντε ποιητικές συλλογές, μία νουβέλα, μία συλλογή διηγημάτων και τη μελέτη Η νεότερη κυπριακή λογοτεχνία. Γραμματολογικό σχεδίασμα και το Χρονολόγιο Διονυσίου Σολωμού. Για το βιβλίο του Ο βίος και το έργο του Ανδρέα Κάλβου τιμήθηκε με το βραβείο δοκιμίου της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη). Συνεργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε ελλαδικά και κυπριακά περιοδικά κ.ά. Τελευταίο βιβλίο του:Παραλειπόμενα και συμπληρώματα στη βιογραφία του Ανδρέα Κάλβου (2018).

IN THE GRAY LIGHT

The shattered world

of the Cyprus

and the final words

of Cesare Paseve

”I shall never write again”

In Salamina end Engomi

the stained moon

in the frigid night;

we breathe in the dark

shivers of spring

*

ΣΤΟΓΚΡΙΖΟ ΦΩΣ

Ο θρυμματισμένος κόσμος

της Κύπρου

κι οι τελευταίες λέξεις

του Τσέζαρε Παβέζε

”δεν θα ξαναγράψω πια”

Στη Σαλαμίνα και στην Έγκωμη

η κατάστικτη σελήνη

μέσα στην παγωμένη νύχτα*

ανασαίνουμε το σκοτεινό

ρίγος της άνοιξης

* * *

VINCENT VAN GOGH

It’s his unsold paintings

at his homestead in Nuenen

burnt by dealers and brokers;

a while back in Antwerpen

the Academy reduced him

to the class of novices.

He sleeps on strawinside a hut

with the coalminers

in Belgium dreaming

ofthe sorrow of Clasina Maria Hoornik –

In Hague he recovers in a hospital

then visits

the National Museum in Amsterdam

and admires Rembrandt;

”my paintings do not sell” he muses.

Yet he goes and paints

at nights lighting candles

in his hat and easel

using

blue and yellow

violet and green

pink and red

vines and mown fields

of corn reaching to the horizon

the bright blue sky

in the yellow house;

He dreams of painters

in thenext century

away from joints;

but is certain

his paintings emerged from a dream

for a future

without days of despair.

*

ΒΙΝΣΕΝΤΒΑΝ ΓΚΟΓΚ

Είναι οι απούλητοι πίνακές του

στο πατρικό σπίτι στη Nuenen

που τους καίνε έμποροι και χρηματιστές*

λίγο πιο πριν στην Αμβέρσα

η Ακαδημία τον υποβιβάζει

στην τάξη των αρχαρίων.

Κοιμάται σε μια καλύβα πάνω σε άχυρα

με τους ανθρακωρύχους

στο Βέλγιο και ονειρεύεται

τη θλίψη της Clasina Maria Hoornik-

στη Χάγη θεραπεύεται σε νοσοκομείο

ύστερα επισκέπτεται

το Κρατικό Μουσείο στο Άμστερνταμ

και θαυμάζει τον Ρέμπραντ*

”οι πίνακές μου δεν πουλάνε΄΄ συλλογίζεται

Όμως κάθεται και ζωγραφίζει

τις νύχτες ανάβοντας κεριά

στο καπέλο και το καβαλέτο του

χρησιμοποιώντας

το μπλε και το κίτρινο

το βιολετί και το πράσινο

το ροζ και το κόκκινο

αμπέλια και θερισμένα χωράφια

από καλαμπόκι ως τον ορίζοντα

τον λαμπερό μπλε ουρανό

στο κίτρινο σπίτι*

ονειρεύεται τους ζωγράφους

στον επόμενο αιώνα

μακριά από καταγώγια*

αλλά είναι βέβαιο

οι πίνακες του έχουν βγει από όνειρο

για ένα μέλλον

χωρίς μέρες απελπισίας.

Translated by Despina Pirketti