Μετάφραση από τα κροατικά: Γιώργος Γκόζης, https://georgegozis.gr
Στεκόμουν κάμποση ώρα στην πλατφόρμα του σταθμού κάτω από το αδύναμο κίτρινο φως μελετώντας τον πίνακα των δρομολογίων κι ορισμένες τουριστικές φωτογραφίες της ήρεμης και γαλανής θάλασσας. Κρίνοντας από τα γεγονότα, ήμουν υποχρεωμένος να παραμείνω εκεί ως το ξημέρωμα, ενώ η θάλασσα βρισκόταν τόσο μακριά…
Μπήκα στο εστιατόριο το σταθμού κουβαλώντας ένα μικρό ταξιδιωτικό βαλιτσάκι. Αισθανόμουν σαν αργοπορημένο χελιδόνι. Κάθισα και παρήγγειλα ομελέτα με ζαμπόν και μετά έναν σκέτο καφέ. Όταν άναψα τσιγάρο, ένιωσα καλύτερα κι επανήλθε η αυτοπεποίθησή μου, την οποία είχα απωλέσει όταν μου είπαν πως είχα χάσει την ανταπόκριση για Πούλα.
Τα υπόλοιπα τραπέζια ήταν γεμάτα κόσμο. Πολλοί κάθονταν δίχως να βγάλουν τα πανωφόρια τους, ενώ στα πόδια τους το ένα δίπλα στο άλλο μπαγκάζια στη σειρά, τσάντες και πακέτα. Το εστιατόριο γέμιζε με την μυρωδιά των τραίνων. Στο εστιατόριο τότε μπήκε κάποιος άνδρας και κατευθύνθηκε ίσια στο τραπέζι μου.
– Ελεύθερο; ρώτησε.
Ένευσα με το κεφάλι. Ποτέ δεν μου άρεσε να κάθομαι στα εστιατόρια των σιδηροδρομικών σταθμών πλάι σε αγνώστους με στολή.
– Περιμένετε το Τάουερν Εξπρές *; ρώτησε ο άνδρας.
– Όχι, είπα, το επιβατικό για Πούλα.
– Κρίμα, λέει ο άνδρας, διαφορετικά θα μπορούσαμε να το περιμένουμε παρέα και να συνταξιδεύσουμε. Θα περνούσε κι η ώρα γρήγορα. Πότε έρχεται το δικό σας;
– Στις έξι και κάτι.
– Ε, τότε, δεν είναι και μεγάλη η διαφορά μας.
– Ταξιδεύετε; τον ρώτησα ευγενικά.
– Α, όχι, αλλά όπως το πάρει κανείς, γέλασε ο άνδρας. Υπηρεσιακά ταξιδεύω. Όπως βλέπετε, είμαι, τελωνειακός. Εδώ απλώς μένω, η δουλειά μου όμως είναι στα τραίνα, κι έδειξε με τα χέρια τη στολή του λες κι εκείνη θα εξηγούσε τα υπόλοιπα.
– Α, μάλιστα, είπα εγώ, μη ξέροντας τί να πω.
– Να πιούμε μια ρακούλα, προτείνει ο τελωνειακός, αν κάνετε κέφι; Πηγαίνετε διακοπές; Τόσο αργά;
– Για θεραπεία, είπα. Δηλαδή για ανάρρωση.
– Από το Ζάγκρεμπ; Πραγματικά κρίμα που δεν ταξιδεύετε με την ταχεία του Τάουερν, συμπλήρωσε εκείνος εντελώς παράλογα.
Ήταν φανερό πως μιλούσε προσποιητά -εκτός και αν μου φαινόταν έτσι εξαιτίας της στολής του.
*Τάουερν, (γερμ.:Tauernbahn): αυστριακή σιδηροδρομική ταχεία, η οποία μεταξύ 1951-1988 συνέδεε την Οστάνδη διά μέσου Γιουγκοσλαβίας με Αθήνα και Κωνσταντινούπολη, μεταφέροντας συχνά «προσκεκλημένους εργάτες (Gastarbeiter) στην τότε Δυτική Γερμανία.
Πρώτη εμφάνιση στα ελληνικά. Προσαρμοσμένο απόσπασμα από το διήγημα «Μία άνιση παρτίδα πόκερ» από τη συλλογή «Προδότες» του 1961.
Антун Шољан – Antun Šoljan, Βελιγράδι 1 Δεκεμβρίου 1932 – Ζάγκρεμπ 12 Ιουλίου 1993.
Οι αρχαίοι Έλληνες, άποικοι από την Πάρο, ίδρυσαν το 385 π.Χ. αποικία με το όνομα Φάρος στη σημερινή νήσο Χβαρ της Κροατίας, έναν από τους αρχαιότερους οικισμούς της Ευρώπης. Η οικογένεια του συγγραφέα καταγόταν από την Παλιά Πόλη του νησιού, ο ίδιος όμως γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Βελιγράδι, ενώ από το 1945 ζει κυρίως το Ζάγκρεμπ, όπου σπουδάζει Αγγλική και Γερμανική φιλολογία. Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος, αρθρογράφος, μεταφραστής, ανθολόγος, συντάκτης τριών σπουδαίων λογοτεχνικών περιοδικών τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, στα οποία ήδη από την ηλικία των είκοσι δημοσιεύει άρθρα για τη θεωρία της λογοτεχνίας. Το λογοτεχνικό του έργο χαρακτηρίζεται από ειρωνεία, ενώ οι κριτικοί τον περιγράφουν ως ουτοπιστή, κυρίως για την πίστη του στη δύναμη της λογοτεχνίας.