Ένα κοτσάνι μήλου.
Κάποιος καθόταν εδώ
και δάγκωνε ένα μήλο.
Έπειτα χάθηκε. Την ίδια μέρα
που η Ιστορία κατέγραφε τρεις
νεκρούς στο κέντρο της Αθήνας.
Κάποιος άλλος σ’ ένα άλλο
σημείο, άφησε τη γόπα του τσιγάρου
πριν χαθεί κι εκείνος.
Η Ιστορία καταγράφει μόνον:
κοτσάνια, πτώματα, στάχτες.
*
Un trognon de pomme.
Quelqu’un était assis ici
et mordait une pomme.
Ensuite il a disparu. Le jour même
où l’Histoire a dénombré trois
morts dans le centre d’Athènes.
Quelqu’un d’autre en un autre
endroit, a laissé son mégot de cigarette
avant de disparaître lui aussi.
L’Histoire enregistre seulement :
trognons, cadavres, cendres.
* * *
Έστρωσα το τραπέζι για έναν.
Για μένα. Άναψα την τιβί.
Κάθισα. Για να σωθεί ο καπιταλισμός
απαιτούνται θυσίες απ’ όλους μας.
Χτύπησε το τηλέφωνο. Ρωτούσες
αν μπορούσες να περάσεις.
Μπορούσες. Έσβησα την τιβί.
Σηκώθηκα. Ο καπιταλισμός
αιμορραγεί και πεθαίνει. Είπα.
Άλλαξα τραπεζομάντιλο.
Έστρωσα το τραπέζι για δύο.
Pour moi. J’ai allumé la tévé.
Je me suis assis. Pour sauver le capitalisme
sont exigés des sacrifices de nous tous.
Le téléphone a sonné. Tu demandais
si tu pouvais passer.
Tu pouvais. J’ai éteint la tévé.
Je me suis levé. Le capitalisme
saigne et meurt. J’ai dit.
J’ai changé de nappe.
J’ai dressé la table pour deux.
θα την είδατε βέβαια,
πίσω από κατεβασμένες τέντες
ανάμεσα σε καλλωπιστικά φυτά
να φέγγει την τετάρτη πρωινή
αφού ξενύχτησα και πάλι απόψε,
με ψιλοβρόχι, μαυρογιαννάκη
και τσιγάρα άπειρα, κάτι
δεν μπορεί θα πήρε το μάτι σας,
απλή υποσημείωση στο κείμενο
της δικιάς σας νύχτας,
υπενθύμιση κι αναγωγή
σε όλες τις αναρίθμητες απώλειες,
ένας που έχασε ότι είχε να χάσει
έχασε στο τέλος και τον ύπνο του.
*
Le tison de ma cigarette
vous l’avez vu bien sûr,
derrière des tentes baissées
entre les plantes décoratives
à éclairer la quatrième heure du matin
puisqu’il fait nuit à nouveau ce soir,
avec une pluie fine, un jeannot noir,
et des cigarettes innombrables, vous avez dû
voir quelque chose c’est pas possible,
simple note de bas de page dans le texte
de votre nuit à vous,
rappel et réduction
à toutes les pertes innombrables,
quelqu’un qui a perdu tout ce qu’il avait à perdre
a perdu à la fin son sommeil aussi.
* * *
Προτού χάσω το κορμί μου
έχασα το μυαλό μου-Πάμε πάλι:
Πριν χάσω το μυαλό μου
έχασα το κορμί μου-Απ’ την αρχή:
Έχασα το μυαλό μου.
Έχασα το κορμί μου.
Πάμε πάλι από την αρχή:
Έχασα το κορμί μου.
Έχασα το μυαλό μου
σε χέρια που μια νύχτα
μου πρότειναν
τρεμάμενη σάρκα.
j’ai perdu mon esprit – On reprend :
Avant de perdre mon esprit
j’ai perdu mon corps – Du début :
J’ai perdu mon esprit.
J’ai perdu mon corps.
On reprend du début :
J’ai perdu mon cops.
J’ai perdu mon esprit
entre des mains qui une nuit
m’ont proposé
une chair tremblante.
* * *
Ένα χάσμα, μια λάμψη
το «Ποτέ» και το «Πάντα».
Ανάμεσα σε δυο σκοτάδια.
Αυτοκίνητα που τρέχουν
προς Ωρωπό ας πούμε,
προς Ερέτρια. Σούρουπο
πριν το Μάη. Γυναίκα σκιά
των γυναικών που προηγήθηκαν,
ας μοιραστούμε αυτή την ταχύτητα
όπως μοιράζεται το φως σε σκιά.
Ο ίλιγγος σε χιλιόμετρα.
Η μισθοδοσία σε ένσημα.
Η μέθη στις ακριβείς
κι επαναλαμβανόμενες
μεζούρες του μπάρμαν.
*
Un gouffre, une lueur
le « Jamais » et le « Toujours ».
Entre deux obscurités.
Des voitures qui se pressent
vers Oropos disons,
vers Eretria. Crépuscule
avant le mois de mai. Femme ombre
des femmes qui ont précédé,
partageons cette vitesse
comme se partage la lumière en ombre.
Le vertige en kilomètres.
Le salaire en cotisations.
L’ivresse dans les mesures
précises
et répétées du barman.
* * *
Πρόσωπα σπαταλημένα ελαφρώς
με ανεμελιά και χάρη
μια εποχή που κατόρθωσε
ν’ αγγίξει μια συνετώς φυλαγμένη
πτυχή μας,
που χάθηκε κι αυτή
μαζί με όλα τ’ άλλα,
αφήνοντας μόνον την αθωότητά μας
ανεπιθύμητη φωτογραφία
μοναδική κληρονομιά στο μέλλον.
avec insouciance et grâce
une époque qui a réussi
à toucher un de nos plis
judicieusement conservé,
qui s’est perdu lui aussi,
avec tout le reste,
laissant seulement notre innocence
photographie non désirée
unique héritage à l’avenir.
* * *
Πέθανα δυο φορές: την πρώτη
Σαν άντρας, τη δεύτερη σαν γυναίκα.
Ξεκούρδιστα βήματα Κυριακή
στους δρόμους της Λιοσίων.
Ένα κορμί που συντηρείς
με φάρμακα προτού να γίνει
οριστικά χαμένο, ένα κορμί
ψυχή των ντραγκς, του σεξ
και των ρεμπέτικων,
που μπάζει αέρα από παντού
και σέρνεται και ίπταται
πολύχρωμο μπαλόνι,
ζαχαρωτό μιας εφηβείας αξόδευτης
ακόμα – δώστε μου.
Δώστε μου κι άλλα φάρμακα
να περπατώ στο πλήθος.
Παιδί να γίνομαι κι εγώ
μαζί με τα παιδιά σας.
*
Je suis mort deux fois : la première
comme homme, la deuxième comme femme.
Bruit de pas désaccordés dimanche
sur les routes de Liosia.
Ma troisième vie comme séropositif
un corps à conserver
avec des médicaments avant qu’il devienne
définitivement perdu, un corps
âme des drogues du sexe
et des rebetikas,
qui prend l’air de partout
et se traîne et s’envole
ballon multicolore,
sucrerie d’une adolescence non dépensée
encore – donnez-moi.
Donnez-moi encore des médicaments
que je marche dans la foule.
Que je devienne enfant moi aussi
en même temps que vos enfants.
* * *
Πλούσιο το εορτολόγιο
για έναν άνθρωπο μόνο.
Θρησκευτικές αργίες.
Εθνικές επέτειοι. Σιγά
σιγά αναπτύσσει ένα
υποδόριο μίσος
για τη Θρησκεία
και το Έθνος, μετά
για τις ονομαστικές εορτές
των φίλων και τις παγκόσμιες
των κατατρεγμένων. Κάποια
γενέθλια θυμάται του Σικάγου,
του Κιλελέρ, του Στάλιν.
Μόνον αυτά γιορτάζει.
*
Riche le calendrier des fêtes
pour un seul homme.
Fêtes religieuses.
Cérémonies nationales. Peu
à peu il développe une
haine sous-cutanée
pour la Religion
et la Nation, ensuite
pour les fêtes des saints patrons
des amis et les journées mondiales des
persécutés. De quelques
anniversaires il se souvient de Chicago,
de Kileler, de Staline.
Il fête seulement ceux-là.
* * *
Στο πράσινο και το γαλάζιο
έσπασε ο φορτιστής μου.
Η μπαταρία χαμηλή. Μην
ανησυχείτε αν δεν σας απαντήσω
τις επόμενες μέρες. Μέσα
στο πράσινο και το γαλάζιο
το γνωστό σας μη με ψάξετε.
Μην μ’ αναζητήσετε
στις γνώριμες ακτές σας
να με βρείτε. Από το πράσινο
και το γαλάζιο των ματιών της
μόλις ξεσπάσει η επανάσταση
κατάματα θα σας κοιτάξω.
Το υπόσχομαι.
*
s’est cassé mon chargeur.
La batterie est faible. Ne
vous inquiétez pas si je ne vous réponds pas
dans les jours qui viennent. Dans
le vert et le bleu
bien connu de vous ne me recherchez pas.
Ne cherchez pas
sur vos rivages bien connus
à me trouver. Du vert
et du bleu de ses yeux
dès qu’éclatera la révolution
droit dans les yeux je vous regarderai.
Je le promets.*NDLT le vert et le bleu, couleurs traditionnellement attribuées aux deux principaux partis rivaux, le vert pour le Passok (PS) et le bleu pour la Nouvelle Démocratie (droite), mais aussi, dès la fin de l’antiquité à Byzance, les deux camps en présence dans l’hippodrome, lieu ultime de la déclaration des stases.
* * *
Βράδυ Σαββάτου σε βλέπω
να λούζεσαι. Αφρός
το σώμα σου. Αλόη
τα βυζιά σου. Μέλι
να στάζει το νερό
ανάμεσα στα σκέλια.
Το κορδονάκι είμαι
που κρέμεται με μια γαλάζια
χάντρα στου μπάνιου
τα πλακάκια. Δεν με βλέπεις.
Να το τραβούσες και πάλι
δεν θα σ’ άκουγα. Χρόνους
πολλούς απ’ τη ζωή σου λείπω.
en train de te doucher. Mousse
ton corps. Aloë
tes seins. Miel
l’eau qui dégouline
entre tes jambes.
Je suis le petit cordon
qui pend avec une perle
azure sur les carreaux
de la salle de bain. Tu ne me vois pas.
Même si tu tirais
je ne t’entendrais encore pas. Des années
nombreuses que je suis absent de ta vie.
Aπό την ανθολογία “Oι Ιθάκες τι σημαίνουν – 20 σύγχρονοι Έλληνες ποιητές/ Ce que signifient les Ithaques – 20 poètes grecs contemporains”, εκδόσεις Le Temps des Cerises [éditeurs], 2013.
…. /…