Scroll Top

Σύγχρονη Γερμανόφωνη Ποίηση | Carolina Schutti | Μετάφραση: Κατερίνα Λιάτζουρα

ποια είναι εντύπωση που έχεις για μένα διακρίνεις το πρόσωπο μου σαν κλείνεις τα μάτια ή μόνο τις κόρες των ματιών που τόσο σημαντικές για σένα είναι πες ποιος χώρισε εντός σου θάλασσα και γη ποιος άπλωσε το χέρι ώστε να υψωθούν οι αλμυροί υδάτινοι τοίχοι και στις δυο πλευρές ένα κομμάτι πετρωμένου ξύλου στην παλάμη δεν τολμώ να στραφώ να δω το αλάτι που την πλάτη μου γλύφει ρευματοειδής αρθρίτιδα 

(από την ενότητα «Τυφοειδής Πυρετός»)

η υπογραφή της πάνω στο δέρμα μου
λεπτεπίλεπτα τοποθετημένες γραμμές σε πλάτη
μπράτσα και κοιλιά
γελαστά μου δείχνουν εικόνες
κόκκινο άσπρο μαύρο βουίζουν κάτω από τα βλέφαρα μου
όπως τα τζιτζίκια στο παρθενικό τους ταξίδι
αίμα και παιδιά εδώ και καιρό σε στεγνά μαντίλια
ο μέσα σε ασπρόρουχα διαλυμένος μου όρκος
να μην επιστρέψω ποτέ ξανά

(από την ενότητα «Επιληψία»)

μέσα στις καινούργιες
κομψές κάλτσες
δυο προσθετικά μέλη
τα πόδια μου

(από την ενότητα «Υστερία»)

ήταν ο θάνατος ομορφότερος
παλιότερα
όταν ακόμη προσέρχονταν αυτοπροσώπως
μέσα σε εκλεκτό βελούδο ή βαρύ λινό
το πρόσωπο στη σκιά
ένα αστραφτερό δρεπάνι στο χέρι
όμοιο ενός σκήπτρου
οι ώμοι κάπως γυρτοί
σαν να σκόπευε να υποκλιθεί

(από την ενότητα «Φυματίωση»)

το φιλί σου στον σβέρκο μου
φορώ πάνω από φουστάνι χωρίς γιακά
σκυμμένη πάνω από το τραπέζι το ξεχνώ σύντομα
περιτριγυρισμένη από δυστυχισμένες μορφές
αμέτρητα μάτια ίδια με μπελαντόνες
με αφήνεις να χορεύω σ’ αυτή την αίθουσα χορού
να με αγγίζουν λαίμαργα δάχτυλα
χέρια που με ανασηκώνουν μέσα από τα παπούτσια
με τυλίγουν μέσα σ’ ένα βομβύκιο
το φιλί σου μια σφραγίδα:
με παίρνεις πίσω
καθαρίζεις το πρωί απαλά τα φαντάσματα
από την επιδερμίδα μου

(από την ενότητα «Νυχτερινοί εφιάλτες»)

ακόμη δεν έχουμε ζήσει
κάτω από τούτο το δίχτυ
λαχανί προστατευτικό πουλιών
για να μην μας βλάψουν τα κοράκια
μπορούμε να ευχηθούμε κάτι
μικρά βάσανα για παράδειγμα
που στις τσέπες των παντελονιών μας
σαν ημιπολύτιμοι λίθοι
χτυπούν μεταξύ τους

(από την ενότητα «Διφθερίτιδα»)

ρωγμές στη μέρα
ανοίγονται
χρόνος
στους τοίχους κολλημένος
παραμένει όπως στα δάχτυλα σου

τεμαχισμένη σε φετούλες
αυτή η αγάπη
μία κουταλιά για εμένα
και
μία για σένα
ρουμπάτο I

(από την ενότητα «Κυάνωση»)

Σημείωση: Τα ποιήματα ανθολογήθηκαν από την ποιητική συλλογή «Τυφοειδής Πυρετός» (εκδόσεις Βακχικόν, 2023) και οι αποδόσεις τους δημοσιεύονται με την άδεια του Έλληνα εκδότη.

Βιογραφικό Carolina Schutti

Βιογραφικό Κατερίνα Λιάτζουρα