Wei Tianwu*
Κομψά Πεύκα
Κρυμμένα πεύκα, μύχια στην ομίχλη
Η ομίχλη χάνεται, ανεμοδαρμένη βυθίζεται στα βουνά
Μπορείς να φανταστείς τραγούδια πνιγμένα στους ήχους
Το αγόρι που περπατά κάτω από τα πεύκα
μεταφέροντας το μικρό καλάθι από μπαμπού
Στα πόδια του χρυσές βελόνες πεύκου κρύβουν την κληρονομιά του φάρμακου,
μια ψυχεδελική γεύση, σαν την ομίχλη μπροστά σου.
Πώς φαντάζεσαι τ’ αθέατα πράγματα : όλα τα πεύκα είναι κομψά;
Ατέλειωτη και η σήραγγα. Την φαντάζεσαι
σαν γλώσσα λαβύρινθου. Και βλέπεις τη γέφυρα που σηκώνει ο αέρας
κάτω από τροχούς που κυλούν αργά
Βλέπεις την παλιόγατα να σκαρφαλώνει χαριτωμένα στην κορυφή των βουνών
Κοιτώντας επίμονα
πράγματα που δεν μπορεί να δει
(Απόδοση: Κώστας Γουλιάμος)
*Ο Wei Tianwu γεννήθηκε στην πόλη Jingmen της επαρχίας Hubei, έχοντας όμως καταγωγή από την πόλη Raoyang της επαρχίας Hebei. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Κεντρικής Κίνας, με μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα στην κινεζική γλώσσα και λογοτεχνία.
Το ερέθισμά του στο ποίημα αφορά στην εμβληματική γέφυρα Songjieya και τις αντίστοιχες σήραγγες Songjieya που βρίσκονται στο Hukun Expressway, δρόμο μήκους 2.360 χλμ που συνδέει τη Shanghai με την πόλη Kunming της επαρχίας Yannan.