Ποιήματα Ανεμοδαρμένα
Συλλογή Ελληνικής Ποίησης του 21ου αιώνα
Επιμέλεια: ΑΝΔΡΈΑΣ Χ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δίγλωσση έκδοση
Εκδόσεις Provocateur/ 2019
Μεταφραστές: Λουκάς Λιάκος, Δημήτρης Νικηφόρου, Χρήστος Αγγελακόπουλος, Νικολέττα Μ. Σίμωνος, Τσούκη Mc’Coy
Διόρθωση κειμένων: Γιώργος Κεντρωτής
Εικόνα εξωφύλλου: Στέφανος Ζησόπουλος (Άκανθος)
Σελιδοποίηση: Σταύρος Ζαχαρόπουλος
*
Poems Adrift
21st Century Greek Poetry Collection
Edited: ANDREAS CH. PANAGOPOULOS
*Παρακάτω παραθέτουμε ένα ελάχιστο δείγμα, μικρής φόρμας, από τους 51 ποιητές/τριες που ανθολογούνται
Γιώργος Δάγλας
Ο ΔΗΜΙΟΣ
Ο δήμιος που γνώρισα κάποτε,
γύριζε κάθε βράδυ στο σπίτι του μεθυσμένος
και διάβαζε ρομαντικούς ποιητές,
σε μια νεκροκεφαλή ακουμπισμένη στο ετοιμόρροπο τραπέζι του.
Κάποτε, μου είχε πει
αγάπησε μια ευγενική κυρία,
χωρίς επιστροφή,
την ώρα που την οδηγούσε στο ικρίωμα.
Από τότε σταμάτησε να ονειρεύεται.
Ο δήμιος που γνώρισα κάποτε,
κοιμάται κάθε βράδυ μεθυσμένος.
*
Yorgos Daglas
THE EXECUTIONER
The executioner I once met,
returned home every night as drunk
and was reciting romantic poems
to a skull leaning on a crambling table.
One day he confessed to me
he loved a kind lady,
he loved her irrevocably,
while driving her to the scaffold.
Since then he ceased to dream.
The executioner I once met,
is sleeping drunken each and every night.
* * *
ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ ΘΗΡΑΣ
ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΑΙΘΕΡΑΣ
Κάποτε θαρρώ
Ότι οι λέξεις κι οι σιωπές μου
Δεν είναι πάρα ίχνη και πατημασιές
Σε κάποιο αστέρινο ακρογιάλι
Πολύ μακριά απ’ τον κόσμο
Και τόσο μέσα του συνάμα.
*
IAKOVOS KARAMOLEGKOS THIRAS
MINIMUM ETHER
Sometimes I think
That the words and my silence
It’s nothing but traces and footprints
On an astral seashore
Far away from the world
And still inside it.
* * *
ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΜΑΡΑΚΗΣ
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΡΦΙ
δεν θα ξανασφυρίξουν
την αναχώρηση
τα τρένα στο Βελιγράδι
κι η διαδρομή για το Νόβισαντ
η ίδια ποτέ δεν θα ‘ναι,
να, κοίτα, το τελευταίο καρφί μπαίνει
στις αναμνήσεις των ανθρώπων
στο φέρετρο των Βαλκανίων
*
IRINEOS MARAKIS
THE LAST NAIL
they will not whistle
departure anymore
the trains in Belgrade
and the route to Novi Sad
the same will never be,
there look, the last nail penetrates
the people’s memories
in the coffin of Balkans
* * *
Χ. Π. ΣΟΦΙΑΣ
ΠΕΘΑΜΕΝΗ ΜΗΤΕΡΑ
Η πεθαμένη μητέρα δεν είχε παιδιά είχε μόνο δένδρα
Γι’ αυτό δε βρέθηκαν άνθρωποι βρέθηκαν μόνο πουλιά
Και εκείνα την έκλαψαν και
τη σκέπασαν με τα φύλλα
του φθινοπώρου
*
CH. P. SOPHIAS
DEAD MOTHER
The dead mother had no kids but only trees
That ‘s why no human beings but only birds were found
Only the birds cried,
buried and covered her
with the autumn leaves
