Nikolas Koutsodontis, Greece
Frying oil
The Poems
Frying oil
I dream of the invincible tree
in the red soil
but everything is dark
a statistical reduction of the population and an
elevator shaft with all its colour.
The touch cannot reach not even
the forecourt of randomness
and I am left measuring the performance
of my salaried afternoons
and the manager’s raid
upsetting in the pan
the settled frying oil.
My head in your hand
a joystick of flesh
but I am waiting for thunder to bleed
and for the clockwork
storms and showers to come.
*
ΤΗΓΑΝΟΛΑΔΟ
Ονειρεύομαι το αήττητο δέντρο
στο κοκκινόχωμα
μα όλα σκοτεινά
στατιστική μείωση του πληθυσμού κι ένα
φρεάτιο του ασανσέρ με όλο του το χρώμα.
Δε λέει να φτάσει το άγγιγμα μήτε
στον προαύλιο χώρο του τυχαίου
κι απομένει να μετρώ τις επιδόσεις
των μισθωτών μου απογευμάτων
και την επιδρομή του διευθυντή
που ταράζει στο τηγάνι
το στάσιμο τηγανόλαδο.
Το κεφάλι μου στη χούφτα σας
ένα τζόιστικ σάρκινο
μα εγώ περιμένω να ματώσουνε οι κεραυνοί
και να ‘ρθουνε ωρολογιακές
οι αστραπές κι οι μπόρες.
Από το βιβλίο «Μόνο κανέναν μη μου φέρεις σπίτι» (Θράκα, 2021)
* * *
Holy bread
When the dictator’s iron sword
falls in the central square
two tourists’ heads split open
and a little sun lake shows
the good will existing
in the Employ of the Heavens.
And the nuns tall like socialist buildings
recall last year’s Christmas;
time to bless the cherries and the berries
and the hands of gas salesmen who trade
flower bouquets for the deceived Polish women.
Now we bend our knee
the metaphysical bell erases baby cries
like bread that vanishes in the mouth.
I feel cursed
as if I played Jesus in a movie
and I am now ready to say
the big YES to Catholicism.
(Warsaw, 8.7.2018 / 9.1.2019)
*
ΟΣΤΙΑ
Όταν το σιδερένιο ξίφος του δικτάτορα
στην κεντρική πλατεία πέφτει
δυο κεφάλια τουριστών ανοίγουν
και μια λιμνούλα ήλιου δείχνει
την καλή διάθεση που υπάρχει
στην Εργοδοσία των Ουρανών.
Και οι ψηλές σαν κτίρια σοσιαλιστικά καλόγριες
θυμούνται περσινά Χριστούγεννα·
καιρός να ευλογήσουν τα κεράσια και τα μούρα
και τα χέρια βενζινοπωλών που εμπορεύονται
ανθοδέσμες για τις πολωνές απατημένες.
Τώρα σκύβουμε στα γόνατα
το μεταφυσικό κουδούνι σβήνει
κλάματα μωρουδιακά
σαν ψωμί που χάνεται στο στόμα.
Νιώθω καταραμένος
σάμπως τον Ιησού να είχα παραστήσει σε ταινία
κι έτοιμος είμαι πια να πω
το μέγα ΝΑΙ στον Καθολικισμό.
(Βαρσοβία, 8.7.2018 / 9.1.2019)
Από το βιβλίο «Μόνο κανέναν μη μου φέρεις σπίτι» (Θράκα, 2021)
The Poet
Nikolas Koutsodontis was born in Athens in 1987. He studied Scoiology at Panteion university. He has published two poetry collections: Decalcomania (Entypois, 2017) and Just don’t bring anyone home (Thraca, 2021).
*
Ο Νικόλας Κουτσοδόντης γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές του συλλογές: Χαλκομανία (Εντύποις, 2017) και Μόνο κανέναν μη μου φέρεις σπίτι (Θράκα, 2021).