Scroll Top

Η ποίηση είναι κώδικας ζωής, είναι οι σκέψεις που αναπνέουν και οι λέξεις που πυρπολούν τον βίο.

“Τι θα ήταν η ζωή χωρίς την ποίηση;
Τι θα ήταν η ποίηση χωρίς τις τρανές της γλώσσας οδοιπορίες;”
Το Culture Book συνομιλεί μέσω του Patras Word Poetry Festival με ποιητές και ποιήτριες που δημιουργούν ανά τον κόσμο. Η παρουσίαση, η καταγραφή, η μελέτη και αυτών των ποιητών και ποιητριών είναι από εκείνα που οφείλουμε στην τέχνη της ποιήσεως.
Η καταγραφή χωρίς μεγέθυνση των αληθινών διαστάσεων του μεγαλείου της ζωής, που είμαστε έτοιμοι να την καταστρέψουμε, μέσα και από τις κειμενικές αξίες των σύγχρονων ποιητών και ποιητριών, διαμορφώνει και την καθημερινότητα της σύγχρονης λογοτεχνίας.
 

(LIKE) EXISTING

I’ve been sculpting you a mighty long time
on shiny marble, with my mind’s moil, carefully,
every line, every curve of you,
I’ve been sculpting you like a sculpture,
perfect creation,
of extraordinary beauty.
I spent half my life,
adorning you,
diamonds and rubies and smiles.
You look like a Caryatid, just like Venus,
more beautiful than Glycera, equal to Lais,
beauteous like a statue of magnificent pulchritude.
You never existed,
nevertheless I’m seeking you.
I’ve written you songs,
I’ve praised you with poems,
so many with me,
shared you in their dreams.
I entreat,
your breath,
your heartbeat,
your breath swells your chest,
blood courses in your veins,
flesh would your marble become.
I’m seeking you, I’m seeking you in dreams…
You may have strayed in time
but, I know, one day you’ll come my way.
Because, I sculpted you – like – you do exist and it’s almost sure that somewhere you exist.
Do you?

(Μετάφραση: Θωμάς Καλύβας)

 

 (ΣΑ) ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ

Μια ζωή σε σμίλευα,
σε αστραφτερό μάρμαρο, με το κοπίδι του μυαλού, προσεκτικά,
κάθε γραμμή, κάθε καμπύλη σου,
σα γλυπτό σε λάξευα,
τέλειο δημιούργημα,
απαράμιλλης ομορφιάς.
Μισή ζωή ξόδεψα,
να σε στολίζω,
διαμάντια και ρουμπίνια και χαμόγελα.
Μοιάζεις Καρυάτιδα, όμοια η Αφροδίτη,
πιο όμορφη απ’ τη Γλυκέρα, αντάξια της Λαΐδας,
όμορφη σαν άγαλμα εκπάγλου καλλονής.
Δεν υπήρξες ποτέ,
κι όμως σ’ αναζητώ.
Σου έγραψα τραγούδια,
σε ύμνησα με ποιήματα,
τόσοι και τόσοι μαζί μου,
στα όνειρά τους σε μοιράστηκαν.
Ικετεύω,
την ανάσα σου,
χτύπους στην καρδιά σου,
πνοή να φουσκώσει το στήθος σου,
αίμα να κυλήσει στις φλέβες σου,
σάρκα να γίνει το μάρμαρό σου.
Σ’ αναζητώ, σ’ αναζητώ στα όνειρα…
Ξεστράτισες ίσως στον χρόνο
μα στον δρόμο μου μια μέρα, το ξέρω, θα ‘ρθεις.
Γιατί σε σμίλεψα -σα- να υπάρχεις και είναι σίγουρο πως κάπου υπάρχεις.
Υπάρχεις;

DANCE

Charming figure, airy fairy, assumed eerie,
svelte beauty,
your dance magniloquent,
you’re dancing – leader of an ancient tragedy chorus,
oriental chorale,
you’re touching thrilling passions with your aura,
in the brothel of polyandry,
with eyes closed, you’re looking at the sweating lust in the darkness,
smile on pleasure-seeking lips,
derisive,
desirable body, soulful and gracious,
silent figure,
blooming almond tree
in the winter’s cold warm hope,
warmer than red wine and the flame of a torch,
your blooms, erotic messages,
appreciated with geniality, captivator,
you bejewel the night, on the feast’s ballroom
unforgettable, like a vice you’ll sculpt lust,
in every dream you’ll remain,
and in the dream
willing lads will become men.

(Μετάφραση: Θωμάς Καλύβας)

ΧΟΡΟΣ

Φιγούρα θελκτική, αέρινη νεράιδα, θαρρείς απόκοσμη,
λυγερή καλλονή,
μεγάλαυχος ο χορός σου,
χορεύεις -κορυφαία του χορού αρχαίας τραγωδίας,
ανατολίτικα χορικά,
αγγίζεις με την αύρα σου τα εξημμένα πάθη,
στο χαμαιτυπείο της πολυανδρίας,
με μάτια κλειστά, βλέπεις τους εξιδρωματικούς πόθους μες στο σκοτάδι,
χαμόγελο στα ηδονόχαρα χείλη,
περιπαιχτικό,
κορμί πολυπόθητο, εκφραστικό και μεγαλόπρεπο,
σιωπηλή φιγούρα
ανθισμένη αμυγδαλιά
στου χειμώνα το κρύο ζεστή ελπίδα,
πιο ζεστή από το κόκκινο κρασί και από τη φλόγα στο δαδί,
τα άνθη σου, μηνύματα ερωτικά,
με προσήνεια καλοδεχούμενα, μόνη γητεύτρα,
τη νύχτα περικοσμείς, στο χοροστάσι του γλεντιού,
αλησμόνητη, σα μέγγενη τον πόθο θα σμιλεύεις,
σε κάθε όνειρο θα μείνεις,
και στ’ όνειρο
θα αντρώνονται πρόθυμα παλικάρια.