EASY DENIAL
I said I wouldn’t ever return there
where I left myself like a discarded cloth
ragged from the little daily wear,
touch of flesh and money
and suddenly hands appeared
that at once groped me
eyes examined me, mouths that asked me.
How can I now accept what I totally denied
using evasion as strength and
simple resignation as gain?
(TRANSALATION: MANOLIS ALIGIZAKIS)
ΕΥΚΟΛΗ ΑΡΝΗΣΗ
Είπα ποτέ δε θα ξαναγυρίσω εκεί
που απόμεινε ο εαυτός μου πεταμένο ρούχο
λιωμένο από μικροφθορές της κάθε μέρας
από επαφές σάρκας και χρημάτων
κι αμέσως βρέθηκαν χέρια να με ψηλαφούν
μάτια να μ’ εξετάζουν, στόματα να ρωτούν.
Πώς τώρα να παραδεχτώ τα όσα αρνήθηκα
παρουσιάζοντας την υπεκφυγή για δύναμη
την εύκολη παραίτηση για κέρδος;
OBSTACLES
As you get to know me I raise another wall.
It’s not that I don’t want you to find out who I am
it’s not that I want to drive you off.
We only have to understand clearly
how many obstacles we can go over
so that we’ll meet again.
We have to find out how far our endurance can last;
Then, don’t forget that perhaps I don’t
put up the obstacles in front of us, but they exist
on me and inside of me like black scars
that change my shape and my color:
the obstacle of myself against myself.
(TRANSALATION: MANOLIS ALIGIZAKIS)
ΕΜΠΟΔΙΑ
Εκεί που πάς να μ’ εύρεις ρίχνω ένα καινούργιο φράγμα.
Δεν είναι που δε θέλω να μ’εύρεις
δεν είναι που θέλω να σε διώξω.
Μόνο που πια πρέπει να δούμε καθαρά
πόσα εμπόδια αντέχουμε να ξεπεράσουμε
για να βρεθούμε.
Πρέπει να ελέγξουμε ώς πού τραβάει η δύναμη μας.
Κι έπειτα, μην ξεχνάς ποτέ το ενδεχόμενο
τα φράγματα να μην τα φτιάχνω μόνος μου
μα να υπάρχουν πάνω μου και μέσα μου σα μελανές ουλές
αλλάζοντας το σχήμα και το χρώμα μου.
Αυτό το εμπόδιο που είναι ο εαυτός μου
για τον εαυτό μου.