με το βλέμμα στραμμένο στη σημερινή μέρα, μεταπολιτευτικά θεσπίστηκε το Πανεπιστημιακό άσυλο. η πρώτη κίνηση της τωρινής κυβέρνησης ΝΔ, ακραία συμβολική, ήταν να το καταργήσει. το επιχείρημα ήταν η εξαθλίωση του χώρου και το αίτημα για αποτελεσματικές σπουδές. ακολούθησε πανεπιστημιακή αστυνομία και απελευθέρωση της ιδιωτικοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. η αστυνομοκρατία προωθείται ως ασφάλεια και απόδειξη της δύναμης του κράτους, ενώ ασφάλεια δεν θεωρείται η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, ούτε η ποιότητα αυτών, ασφάλεια δεν θεωρείται η διασφάλιση, για όλους ανεξαιρέτως, στέγης και πρόσβασης σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες. σειρά έχει ο δημόσιος χώρος, κάθε τόσο ένας καινούριος φράχτης σηκώνεται και ορίζει τη νέα ιδιοκτησία της άρχουσας τάξης. η ιστορικότητα υποβαθμίζεται θεαματικά. μεταστροφή εννοιών και απόλυτη διαχείριση του δημόσιου λόγου διαβρώνουν τη στιγμιαία κοσμοεικόνα -τη στιγμή του ψεύτικου- σαν αντιστροφή μιας αντιστροφής. αυτό φαίνεται να εξαπλώνεται ακόμα και στις συλλογικές και ατομικές μας εκφάνσεις. το γήπεδο της διαπραγμάτευσης ορίζεται από τα πάνω. οι τοίχοι γίνονται γυάλινοι. μας παίρνουμε απόφαση ως θέαμα. εντωμεταξύ το συγκείμενο μιλάει από μόνο του. φέτος είχαμε αύξηση του τουρισμού καθώς και των κρίσεων πανικού, των πτωμάτων που ξέβρασε η θάλασσα, των τιμών, των γυναικοκτονιών, των πλειστηριασμών. η κυβέρνηση έχει επίγνωση του αισθήματος που προκαλεί και διαχωριστικά προωθεί την ένταση, παρατάσσοντας από τις 15 Νοέμβρη τόσο πυκνά την αστυνομία στο κέντρο της πόλης που με τη χούφτα σου πιάνεις πέντε. παρατάσσει τις κλούβες και τις αύρες. το μήνυμα στέλνεται: το κέντρο της Αθήνας είναι παραβατικό και πρέπει να εξευγενιστεί. η εμπλοκή στην πολιτική είναι παραβατική και πρέπει να σταματήσει. πέρα απ’ το όριο της σύμβασης ο δρόμος είναι παραβατικός. η διεκδίκηση είναι παραβατική. τα εργατικά δικαιώματα είναι παραβατικά. το δικαίωμα στη ζωή είναι παραβατικό. η υποκειμενικότητα είναι παραβατική. το άτομο είναι η παράβαση. η ελευθερία είναι ένα προπατορικό αμάρτημα. δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι -δηλαδή απλώς σου λένε να μη φοβάσαι- αν υπακούς. το ανορθολογικό της ορθολογικότητας εν προκειμένω είναι ότι ανάγεται σε πίστη. ομοίως με τα πάθη της επιστήμης. πάνω στο έλλειμμα των νεκρών θεών το κεφάλαιο ανασυντάσσεται, φτιάχνει έναν καινούριο και όσο πιάσει.
* αναδημοσίευση από το fb
