ΤΡΑΝΙΔΙΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Το χαρτί όταν τα δάχτυλα σκίζει. Πάτωμα αιμόφυρτο, της ύαινας βορά λες και αγκομαχητά που το σπέρμα συναρπάζουν. Καυτό, γλοιώδες…

Και όπως φύσαγε αργά, σχεδόν βαρετά ο αέρας, μεμιάς φούσκωσε και βούρκωσε ο ουρανός σαν θάλασσα. Εκείνος της χλιδής. Εκείνη,…