Attempt number one
Daddy,
You return
It’s no dream
I hear you every night
It is you
Ooh, you
The black boots
The dark suit
Your hat an eyrie
Your smell of soap
Bought from Abraham the merchant
Or from dark Mohammed
Daddy, my sweet
How swiftly your feet run
The sound infiltrates the house
At the borderline of furtive hope
In the bodies bonded like to like by love
In the child’s autistic head
Daddy,
Dust clouds have reached our yard
You are the wind
Why couldn’t have killed you then
In the days I was being born
A whole woman
Now my members are falling off
In the wake of your odes to joy
Daddy,
My tender, satrap
Insatiable rapist
Big kiss
Yours
Sylvie
Translation: Konstantinos Matsoukas
Απόπειρα πρώτη
Daddy,
Επιστρέφεις
Δεν είναι όνειρο
Σ’ ακούω κάθε βράδυ
Είσαι εσύ
Αχ αχ, εσύ
Οι μαύρες μπότες
Το σκούρο κοστούμι
Φωλιά αετού στο καπέλο
Η μυρωδιά σου σαπούνι
Αγορασμένο
Πότε από τον Αβραάμ τον έμπορο
Πότε από το μελαχρινό Μωχάμετ
Γλυκέ μου, πατερούλη
Πόσο γρήγορα τρέχουνε τα πόδια σου
Ο ήχος μπαίνει μες στο σπίτι
Στου συνόρου τη λαθραία ελπίδα
Στα δεμένα μ’ έρωτα όμοια κορμιά
Στου παιδιού το αυτιστικό κεφάλι
Μπαμπά,
Οι σκόνες φτάσαν στην αυλή μας
Είσαι ο άνεμος
Γιατί να μην σε είχα τότε σκοτώσει
Τις μέρες που γεννιόμουν
Γυναίκα ενωμένη
Τώρα τα μέλη μου πέφτουν
Ακολουθούν τις ωδές της χαράς σου
Μπαμπά,
Στοργικές μου, δυνάστη
Βιαστή αχόρταγε
Σε φιλώ
Δική σου
Σιλβί
[Από τη συλλογή «Μουσείο άδειο», εκδ. Μελάνι, 2013]
Timetable of delays
Doomsday must have been and gone
And there he is still at it
Suitcase in hand
Standing
His beard spilling down the rail tracks
Clothing worn threadbare by the cenruries
The perfect fertilizer
He’s sprouting buds all over
Migratory flowers have taken root in his hair
His pockets swallows’ nests
Folds chiseled out of waiting
The train never did arrive
We or someone after us didn’t see anything coming
No passengers boarded
And yet
He is certain of the timetable
The ticket a second skin upon his hand
A pit the size of his feet
Was dug in through the years
The horizontal pillar of a nominal existence
The persistent flesh will one day be imbibed by the earth
Many have passed at different times by the station
Idle pedestrians
Experts on certainties
Desperate poets
Dastardly rebels
Men, women, children
All wanting to have a look at
The one waiting for “Godot”
What a name for a rairoad
A synonym for waiting for the absent one
The one who might come perchance
Until such a time
Alone on the platform
Is he
Translation: Konstantinos Matsoukas
Πίνακας καθυστερήσεων
Θα’ χει περάσει μια συντέλεια από τότε
Και αυτός ακόμα εκεί
Στέκει με τη βαλίτσα στο χέρι
Όρθιος
Τα γένια του απλώθηκαν στις ράγες
Έλιωσαν τα ρούχα απ΄τους αιώνες
Λίπασμα ιδανικό
Βλάστησε ολόκληρος
Άνθη αποδημητικά ρίζωσαν στα μαλλιά του
Φωλιές χελιδονιών οι τσέπες του
Πτυχώσεις γραμμένες στην αναμονή
Ο συρμός δεν έφτασε ποτέ
Εμείς ή κάποιος απ΄τους επόμενους δεν είδε τίποτα να έρχεται
Ταξιδιώτες δεν επιβιβάστηκαν
Κι όμως
Είναι σίγουρος για το δρομολόγιο
Το εισιτήριο δέρμα δεύτερο στο χέρι του
Λάκκος στο μέγεθος του πέλματος
Σκάφτηκε με τα χρόνια
Οριζόντια κολόνα μιας κατ΄επίφασιν ύπαρξης
Θα ΄ρθει η μέρα που η γη θα πιεί το επίμονο σαρκίο
Κατά καιρούς πέρασαν πολλοί από τον σταθμό
Αργόσχολοι περαστικοί
Εμπειρογνώμονες βεβαιοτήτων
Απεγνωσμένοι ποιητές
Θρασύδειλοι επαναστάτες
Άντρες, γυναίκες, παιδιά
Όλοι να δούνε θέλησαν
Αυτόν που περιμένει τον «Γκοντό»
Όνομα κι αυτό για μια αμαξοστοιχία
Συνώνυμο της προσμονής του απόντα
Αυτού που ίσως και να έρθει
Μέχρι τότε
Μόνος στην αποβάθρα
Υπάρχει
[Από τη συλλογή «Μουσείο άδειο», εκδ. Μελάνι, 2013]