H συλλογική μετάφραση των ισπανόγραφων μικροδιηγημάτων έγινε την άνοιξη του 2024 στο πλαίσιο των μαθημάτων λογοτεχνικής μετάφρασης ισπανικά – ελληνικά που διδάσκει ο καθηγητής και μεταφραστής Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ. Συμμετείχαν οι φοιτήτριες/φοιτητές: Ρίκα Γιουβανέλλη, Παντελής Κουτσιανάς, Μαρία Μανωλοπούλου, Βίκυ Παπακώστα, Γιάννης Παπλωματάς.
Maté a alguien hoy
Valentina Urresta Ocampo (Colombia)
Maté a alguien hoy. Mato a muchas personas todos los días, pero hoy fue diferente: no recuerdo por qué lo maté, me reconforto a mí mismo repitiéndome que seguro lo merecía.
Los ángeles guardaron silencio. Siempre que Dios se emborrachaba confesaba cosas.
Σκότωσα κάποιον σήμερα
Βαλεντίνα Ουρέστα Οκάμπο (Κολομβία)
Σκότωσα κάποιον σήμερα. Σκοτώνω πολλούς ανθρώπους καθημερινά, αλλά σήμερα ήταν αλλιώς: δεν θυμάμαι γιατί τον σκότωσα, καθησυχάζω τον εαυτό μου επαναλαμβάνοντας ότι σίγουρα του άξιζε.
Οι άγγελοι έμειναν σιωπηλοί. Κάθε φορά που ο Θεός μεθούσε ομολογούσε διάφορα πράγματα.
Η Βαλεντίνα Ουρέστα Οκάμπο είναι ποιήτρια και ζει στο Κάλι της Κολομβίας. Σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Valle.
Hija única
Paola Tena (México)
Mi madre decidió que yo sería hija única. Ante la ausencia de hermanos y gran dificultad para relacionarme, un día inventé a mi amigo imaginario. Solo con pensar en él podía traerlo a mi lado y olvidar por algún tiempo la soledad en que vivía. Algo parecido a lo que le pasó a mi madre, cuando se enteró de que no podía tener hijos.
Μοναχοκόρη
Πάολα Τένα (Μεξικό)
Η μητέρα μου αποφάσισε ότι θα ήμουν μοναχοκόρη. Αντιμέτωπη με την απουσία αδελφών και τη μεγάλη μου δυσκολία να σχετίζομαι με άλλους, μια μέρα επινόησα με τη φαντασία μου έναν φίλο. Αρκούσε να τον σκεφτώ, κι αμέσως τον είχα κοντά μου, ξεχνώντας για λίγο τη μοναξιά που ζούσα. Κάτι ανάλογο με αυτό που είχε συμβεί με τη μητέρα μου, όταν έμαθε ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά.
Η Πάολα Τένα είναι συγγραφέας μικροδιηγημάτων και ραδιοφωνική παραγωγός. Συμμετέχει στην ανθολογία Raíces, Ficciones de la memoria (2024) όπου 78 συγγραφείς από 11 χώρες της Λατινικής Αμερικής «πειράζουν» παραδοσιακές ιστορίες των χωρών τους.
Insomnio
Beatriz Viterbo (Colombia)
Diez millones de ovejitas, doctor, y nada.
Αϋπνία
Μπεατρίς Βιτέρμπο (Κολομβία)
Δέκα εκατομμύρια προβατάκια, γιατρέ, αλλά τζίφος.
Η Μπεατρίς Βιτέρμπο είναι ποιήτρια από την Κολομβία.
Mi vecina
Luz Adriana Medina Cardona (Colombia)
Se tongonea cuando pasa a mi lado haciendo alarde de sus pasos finos y de su bella silueta. Llega a la madrugada haciendo escándalo. Todos en el vecindario sabemos que viene de juerga y de tener riñas callejeras. He querido invitarla a comer, pero sé que si lo hago una vez ya no podré alejarla de mi puerta. Siempre me la encuentro en las escaleras, se queda quieta y me mira con sus penetrantes ojos verdes. En cada encuentro trato de acariciarla, pero la esquiva gata siempre me araña.
Η γειτόνισσά μου
Λους Αδριάνα Μεδίνα Καρδόνα (Κολομβία)
Λικνίζεται όταν περνά δίπλα μου καμαρώνοντας για το κομψό της περπάτημα και την ωραία της σιλουέτα. Γυρίζει τα χαράματα κάνοντας σαματά. Όλοι στη γειτονιά γνωρίζουμε πως έρχεται από ξεφάντωμα και αλητοκαβγάδες. Θα ήθελα να την προσκαλέσω για φαγητό, αλλά ξέρω πως έτσι και το κάνω μια φορά, δεν θα μπορώ να την κρατήσω πια μακριά από την πόρτα μου. Συνέχεια την πετυχαίνω στις σκάλες, στέκεται ακίνητη και με κοιτάζει με τα διαπεραστικά πράσινα μάτια της. Κάθε που τη συναντώ προσπαθώ να τη χαϊδέψω, όμως η ψηλομύτα γάτα πάντα με γρατζουνάει.
Η Λους Αδριάνα Μεδίνα Καρδόνα είναι ποιήτρια από την Κολομβία.
Deberes
Rosalba Campra (Argentina)
Cuando haya terminado con los exámenes de control, pase a la primera repartición, allí le dirán su número. En la puerta siguiente le entregarán los datos correspondientes a las misiones a desempeñar, y las armas, en el caso de que estén previstas. Al fondo del corredor le darán papel, lápiz, estampillas, por si usted considerara necesario tener informada a su familia, amigos o conocidos. Los sobres ya están preparados. En la enfermería lo proveerán de las medicinas adecuadas y de auxilio espiritual, si usted así lo solicita. Antes de salir, pase por la última oficina a la derecha, donde le sacarán la fotografía para el monumento a los Caídos por la Patria.
Το καθήκον
Ροσάλμπα Κάμπρα (Αργεντινή)
Όταν ολοκληρώσετε τις ιατρικές εξετάσεις, περάστε στην πρώτη αίθουσα, όπου θα σας πουν το νούμερό σας. Στην επόμενη πόρτα, θα σας δοθούν στοιχεία για τις αποστολές που πρέπει να φέρετε εις πέρας και τα όπλα, σε περίπτωση που προβλέπεται κάτι τέτοιο. Στο βάθος του διαδρόμου θα λάβετε χαρτί, μολύβι, γραμματόσημα, για την περίπτωση που κρίνετε απαραίτητο να ενημερώσετε την οικογένεια, τους φίλους ή τους οικείους σας. Οι φάκελοι είναι ήδη έτοιμοι. Στο ιατρείο θα σας παρασχεθούν τα κατάλληλα φάρμακα και πνευματική υποστήριξη, εφόσον το αιτηθείτε. Πριν φύγετε, περάστε από το τελευταίο γραφείο στα δεξιά, όπου θα σας βγάλουν φωτογραφία για το Μνημείο Πεσόντων υπέρ Πατρίδος.
Η Ροσάλμπα Κάμπρα γεννήθηκε στην Κόρδοβα της Αργεντινής το 1940. Είναι καθηγήτρια Ισπανοαμερικάνικης Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, μικροδιηγήματα και δοκίμια.
Desilusión
Geraudí González Olivares (Venezuela)
¿Qué quieres? —dijo la joven de capa roja.
—Saciar mi apetito con una joven pura y casta como tú —respondió él.
—¡Ah! ¡Eso! Entonces puedo seguir tranquila a la casa de mi abuelita.
Ξενέρωμα
Χεραουδί Γκονσάλες Ολιβάρες (Βενεζουέλα)
«Τι θες;», είπε η νεαρή κοπέλα με τον κόκκινο σκούφο.
«Να χορτάσω την όρεξή μου με μια αγνή και αμόλυντη νεαρούλα σαν εσένα», απάντησε εκείνος.
«Α, καλά! Τότε μπορώ να συνεχίσω ήσυχη για το σπίτι της γιαγιάκας μου».
Η Χεραουδί Γκονσάλες Ολιβάρες είναι συγγραφέας από τη Βενεζουέλα. Ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στην Κολομβία ως ερευνήτρια και εκδότρια.
Observancias
Patricia Rivas (Chile)
Llevábamos tiempo de estar juntos y sacó mis ojos. No comprendí las razones de protección que me dio por haberlo hecho, pero a medida que seguíamos unidos observé, según me decía, que era conveniente que dependiese completamente de él, que mujeres inteligentes como yo éramos muy pocas. Me trataba como una reina si no objetaba sus argumentos, hasta que los vecinos lo denunciaron.
Lo declaré inocente en tribunales, sin embargo, el juez dictaminó el encarcelamiento.
Aún no logro vislumbrar lo que realmente sucedió.
Παρατηρήσεις
Πατρίσια Ρίβας (Χιλή)
Ήταν καιρός που ζούσαμε μαζί και μου έβγαλε τα μάτια. Δεν κατάλαβα τις δικαιολογίες περί προστασίας μου που ψέλλισε για την πράξη του, αλλά καθώς εξακολουθούσαμε να ζούμε ενωμένοι αντιλήφθηκα, σύμφωνα με αυτά που μου έλεγε, ότι βόλευε να εξαρτιέμαι απόλυτα από εκείνον, γιατί οι έξυπνες γυναίκες σαν κι εμένα είμαστε πολύ λίγες. Με είχε σαν βασίλισσα υπό τον όρο ότι δεν θα αντιδρούσα στα επιχειρήματά του, μέχρι που οι γείτονες τον κατήγγειλαν.
Διαβεβαίωσα το δικαστήριο ότι ήταν αθώος, όμως ο δικαστής τον καταδίκασε σε φυλάκιση.
Ακόμη δεν μπορώ να διακρίνω τι πραγματικά συνέβη.
Η Πατρίσια Ρίβας γεννήθηκε στο Σαντιάγο το 1975. Είναι διευθύντρια του Colectivo Internacional de Minificción (που ιδρύθηκε το 2020). Κύριο θέμα των μικροδιηγημάτων της είναι η έμφυλη βία.
La princesa quitamaridos
Yolanda Delgado de Tenorio (Colombia)
La sapa Aurelia desde la orilla de la laguna eleva la cabeza, hincha la garganta y croa.
Ella tiene su reino debajo de las piedras, en el fresco lodo y con maternal cuidado vigila noche y día a sus renacuajitos.
Hace nueve días que espera. Sale y da saltitos, a veces largos, a veces cortos. Si nos detuviéramos y aguzáramos el oído, oiríamos su llanto.
Hace días una muchacha que paseaba cerca del lago, se paró en la piedra debajo de la cual tiene su hogar, cogió a Horacio, su marido, su tesoro, su amor, el padre de sus hijos, le dio un beso, lo convirtió en un ser horrible, de dos patas, de ojos azules, de pescuezo largo y anchos hombros que, en vez de brincar, caminó a su lado, lo llamó príncipe, le dijo que llevaba muchos años esperándolo y se lo llevó. Se subieron a una carroza luminosa y Horacio ni siquiera sacó la mano para decirle adiós.
Aurelia piensa que hay que alertar a la sapería. Qué tal que cada muchacha que quiera un príncipe coja un marido de los de ellas, les den un beso y se lo lleven.
Η ανδροχωρίστρα πριγκίπισσα
Γιολάντα Ντελγάδο δε Τενόριο (Κολομβία)
Η βατραχίνα Αουρέλια, από την όχθη της λιμνούλας όπου βρίσκεται, σηκώνει το κεφάλι, φουσκώνει τον λαιμό και κοάζει.
Έχει το βασίλειό της κάτω από τις πέτρες, στη φρέσκια λάσπη και με μητρική στοργή προσέχει μέρα νύχτα τα βατραχάκια της.
Εννιά μέρες τώρα περιμένει. Βγαίνει και κάνει πηδηματάκια, άλλοτε μακριά, άλλοτε κοντά. Αν κοντοστεκόμαστε και τεντώναμε τα αφτιά μας, θα ακούγαμε τον θρήνο της.
Πριν από κάποιες μέρες ένα κορίτσι που περπατούσε κοντά στην λίμνη, στάθηκε στην πέτρα κάτω από την οποία είχε το σπίτι της, άρπαξε τον Οράσιο, τον άντρα της, τον θησαυρό της, τον έρωτά της, τον πατέρα των παιδιών της, τον φίλησε, τον μεταμόρφωσε σ’ ένα φριχτό ον με δύο πόδια, γαλανά μάτια, μακρύ λαιμό και φαρδιούς ώμους –που αντί να χοροπηδάει άρχισε να περπατάει δίπλα της–, τον αποκάλεσε πρίγκιπα, του είπε ότι τον περίμενε εδώ και χρόνια και τον πήρε μαζί της. Ανέβηκαν σε μια αστραφτερή άμαξα και ο Οράσιο δεν έβγαλε καν το χέρι του να της πει αντίο.
Η Αουρέλια σκέφτεται ότι πρέπει να ειδοποιηθεί η Βατραχία. Γιατί, τι θα γινόταν αν η πάσα μία που έχει βγει στη γύρα για πρίγκιπα άρπαζε έναν από τους άντρες τους, του έδινε ένα φιλί και τον έπαιρνε μαζί της;;;
Η Γιολάντα Ντελγάδο δε Τενόριο (Ρεστρέπο, Κολομβία, 1943) είναι ποιήτρια, μέλος της ποιητικής ομάδας El Palabreo de Cali.
Despertar
Raquel Froilán García (España)
Hay días en los que una desearía no haberse levantado.
Sobre todo hoy. No fue el despertador lo que oí esta mañana. Eran las Siete Trompetas del Apocalipsis.
Y yo con estos pelos.
Ξύπνημα
Ρακέλ Φροϊλάν Γκαρθία (Ισπανία)
Υπάρχουν μέρες που εύχεσαι να μην είχες σηκωθεί.
Ειδικά σήμερα. Δεν ήταν το ξυπνητήρι αυτό που άκουσα πρωινιάτικα. Ήταν οι Επτά Σάλπιγγες της Αποκάλυψης.
Κι εγώ με αυτό το μαλλί.
Η Ρακέλ Φροϊλάν Γκαρθία γεννήθηκε στη Λεόν το 1981, είναι συγγραφέας (μικρο)διηγημάτων και λάτρης βιβλίων επιστημονικής φαντασίας.