Scroll Top

Θάνος Γιαννούδης – Μετά την άνοιξη (επιτύμβιο)/Διαφωτισμός

 Μετά την άνοιξη (επιτύμβιο)

Αιχμάλωτοι του χρόνου, κρυμμένοι στα επύλλια
και σε καιρό που μοιάζει τον αλεξανδρινό.
Διαβάτη, σαν περάσεις, ν’ αφήσεις βουκαμβίλια
σ’ ήδη νεκρούς που γνέφουν στο κοσμικό κενό…
      (άνοιξη καραντίνας)

*

Διαφωτισμός

Τα φώτα! Τα φώτα! Φωτίστε τη χώρα,
μη μείνει κανένας αφώτιστος πια!
Ζωή μου, μη στέκεις! Καιρέ μου, προχώρα
να βάλεις ό,τι έλαμπε χθες σε κουτιά,
βαθιά στων αιώνων την άχρωμη κρύπτη,
αυτή που το φως προτιμά ν’ αποκρύπτει.

Φωτίστε τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες,
η κάθε στιγμή μοναχά να μετρά.
Στη ζάλη του χρόνου ξανά δραμαμίνες,
τα ερείσματα μ’ άλλους ανθρώπους σαθρά,
μα εσύ, Φωτισμένε, να δεις ετοιμάσου
το άστρο ψηλά που θα πει τ’ όνομά σου!
Και φεύγουν οι ώρες κι εγώ μεγαλώνω
καθώς τροβαδούροι συνθέτουν σκοπούς
κι ανοίγουν οι πύλες και πόνο τον πόνο
ψιθύρους μιας άλλης ζωής κρυφακούς,
ωσότου την ώρα της έσχατης δύσης
το δρόμο των άστρων και πάλι βαδίσεις.
Και φεύγουν οι μέρες – πώς είμαι δεκάξι
και φέγγει ηλιοφώτιστος δρόμος μπροστά!
Στη μια του τα λόγια, στην άλλην η πράξη,
μα εσύ πού να ξέρεις ποια μοιάζουν σωστά,
σαν νιώθεις πως έχεις μπροστά σου την πλάση
και μοιάζει ένας κόσμος μικρός να σε φτάσει.
Και φεύγουν οι μήνες κι αλείτουργοι πάνε
και φράγματα σπάνε κι αγάπες θα σβιούν
και πέφτουν στο ρέμα αυτοί που αγαπάνε
μα δίνουν τον όρκο ψηλά ν’ ανεβούν
με λόγια γραμμένα ν’ αντέξουν αιώνες,
γενιές να τρυπάνε σαν πευκοβελόνες.
Και φύγαν τα χρόνια και τ’ άστρο δεν ήρθε
και φτιάχνει λαμπτήρες η κάθε γενιά.
Παλιός υπνοβάτης που τώρα συνήλθε,
στην άκρη του κόσμου ζητώ μια γωνιά
να βλέπω το κύμα να φεύγει σαν πρώτα.
Αλίμονο, φίλοι! Μας πνίξαν τα φώτα!..
(2018-21)

Θάνος Γιαννούδης: Γεννήθηκε το 1990 στη Θεσσαλονίκη, κατοικεί στην Αθήνα (με σημαντικά διαλείμματα Θεσσαλονίκης). Φιλόλογος, με μεταπτυχιακό στη Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία. Στα 19 του εγκατέλειψε για πάντα τον ελεύθερο στίχο και τη μοντέρνα περί τέχνης θεώρηση. Μέλος αρχικά της ανθολογίας των Νέων Ήχων στο Παμπάλαιο Νερό και κατόπιν συνιδρυτής από το 2021 της έμμετρης πρωτοβουλίας Κανονική Ποίηση. Γράφει ποιήματα, στίχους, άρθρα και δοκίμια για καλλιτεχνικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα, δραστήριος κοινωνικά στο χώρο της Πολιτικής Οικολογίας. Το 2019 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή Του Ουρανού και της Γης, ενώ το καλοκαίρι του 2021 κυκλοφορεί το παρθενικό του μυθιστόρημα Το αιώνιο καλοκαίρι, αμφότερα από τις εκδόσεις Βακχικόν.