Η Ελένη Γκίκα γεννήθηκε το 1959 στο Κορωπί. Δημοσιογράφος και βιβλιοκριτικός στο «Αντί», στις «Εικόνες», στο «Έθνος» και στο «Έθνος της Κυριακής» από το 1983, έχει ασχοληθεί με το μυθιστόρημα, το διήγημα, την ποίηση, το παραμύθι, έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και έχει επιμεληθεί βιβλία και σειρές. Ανήκει στην εκδοτική ομάδα του διαδικτυακού περιοδικού Fractal.
Έχει γράψει τις ποιητικές συλλογές:
«Σηματοδότες», 1984, Ζερβός (με το όνομα Ελένη Σωτήρχου)
«Δρασκελιές», 1988, Θεωρία
«Είκοσι δυο χρωματικές μεταμφιέσεις και έντεκα αιρετικά ποιήματα», 1992, Δωδώνη
«Μέλι, μελό, μέλισσα, μάλιστα», 1996, Φιλιππότη
«Έως, εαρινός, έρημος, έρχομαι», 1997, Φιλιππότη
«Σώμα, σταυρός, σάρκα, σταυρώθηκα», 1998, Φιλιππότη
«Θόλωσα, θύελλα, θάμβος, θυμήθηκα», 2000, Άγκυρα
«Άβυσσος, άλγος, άλμα, αρχίζω…» 2002, Άγκυρα
«Εν αταξίαις εύτακτοι όντες», 2006, Άγκυρα
«Το γράμμα που λείπει», 2009, Άγκυρα
«Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης», 2014, Καλέντης
«Εν ύπνω», 2016, ΑΩ
«Άβυσσος άβυσσον επικαλείται», 2022, ΑΩ