Μέρες γιορτών
Στα γενέθλια πάντα σκέφτομαι
Όλα τα κεριά που έσβησα
Κάνοντας μια ευχή.
Με όσα μόνη έσβησα
Ευχές δεν μπόρεσα να δω
Από την άλλη,
Όσα κεριά άναψα μόνη
Έσβησαν πριν το θαύμα
-Χωρίς καν να το μάθω-
Βίαιη η εξαφάνιση φωτός
Με την ταχύτητά του
Πόσο ανάξιοι είναι
Όλοι όσοι πιστεύουν
Ότι το Φως κατέχουν
Οι ίδιοι
Από μόνοι
Όσοι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα
Κρυφά το φως να σβήσουν
Πόσο αφελής πιστή κι εγώ
Που πίστεψα
Για μια στιγμή
Ότι
Μπορώ σφιχτά να το κρατήσω
Στην αναμονή
Εγώ γράφω για τον Άγνωστο
Για το Χειμώνα
Που όλο περίμενα τον Άγνωστο
Για τα χέρια που
Χάιδεψαν γλυκά το μαξιλάρι
Και έφυγαν
-Μην τυχόν και ονειρευτούν-
-Μην τυχόν και μαθευτεί ότι ονειρεύτηκαν.
Να ξέρεις
Τα χέρια του Άγνωστου
Έχουν γραμμές από γνωστούς
Βαθιά χαρακωμένες.
Να ξέρεις
Τα βήματα του Άγνωστου
Συχνά αφήνουν ίχνη
Και αν τυχόν φύγει ποτέ
Να μην ανησυχήσεις.
Να ξέρεις ο Άγνωστος
Κάποια στιγμή
Θα επιστρέψει για αναγνώριση
Προς όλους τους φίλους που χάθηκαν /(Σ.Σ.Τ.Α.)
Θυμάμαι τα καλοκαίρια μας
Ξαπλωμένες σε κρεβάτι από τσιμέντο
Σου έδειχνα το φως
Έσβηνα τα φανάρια με τα δάχτυλα
Για να δεις τα αστέρια
Και μας αρκούσε
Να δούμε μια φορά τον ουρανό
Φλιτζάνια
Οράματα από παλιές πόλεις
Και εσύ να προσκυνάς στο Βορρά τάματα
Όνομα με ηχώ
Βήματα από χαλκό
Σε δρόμο με φύλλα χρυσού
Το κάρβουνο που κρατούσες
Και αυτό το “μείνε” ήχος μεταλλικός
Ιπτάμενες ομπρέλες οι ιδέες
Που μου δίνεις να κρατήσω
Και η ανάμνηση
Μια Κρουαζιέρα με πανσέληνο
Που δεν είδαμε
Συμβουλές για μια καλή ζωή-(Δείτε το όλοι)
Αξίζεις μια ευτυχία
Που θα μένει για πάντα
Θα είναι μαζί σου
Το χέρι θα σου κρατά
Η ευτυχία δε γνωρίζει πόνο στο λαιμό
Χαμογελά
Σε χαϊδεύει απαλά
Επάνω στις πληγές
Αξίζεις μια ευτυχία που
-Ποιός ξέρει τι είναι πια η ευτυχία- ;
Αξίζεις κάτι καλύτερο
-αλλά ποιός ξέρει ποιό είναι- ;
Αξίζεις ευτυχία
-αλλά δε γράφει πουθενά πού βρίσκεται-
Βαρέθηκα τους οδηγούς σας.
Από σήμερα πιάνω εγώ τιμόνι.
(Ήχος γλυκιάς Καμπάνας -Ξαφνικά- Διακόπτει το Νανούρισμα)
Μικρό παιδί Κοιμήσου Η Καμπάνα χτυπάει Πάλι
Πάλι Κοιμήσου
Μικρό παιδί
Στα Δάχτυλα της Λίλιθ
Εξόριστη Ηλικίας παιδικής
Ηχώ Γλυκιάς Φωνής
Κοιμήσου
Πάνω Στο Πεντάγραμμο
-Αν μπορείς Θυμήσου Το Κλειδί του Σολ-
Η Καμπάνα ηχεί
Γλυκιά Εξόριστη Κοιμήσου Στο Πεντάγραμμο
Η Καμπάνα ηχεί τρεις φορές
-Η Καμπάνα ηχεί
“-Κοιμήσου αγγελούδι μου”
“-Καλημέρα Παιδιά Ξυπνήστε Είναι Η Ώρα”
Είναι Η Ώρα
Υποδεχθείτε Την Εξόριστη
Υποδεχθείτε Την
Χόρεψε πάνω
Στο Πεντάγραμμο
Μικρό Κορίτσι Ξύπνα
Είναι η Ώρα
Στο Πεντάγραμμο
Πρόσεξε
(Μυστικά)
Γλυκά Να χορεύεις
Να
Αν
Ευ
Εν
Εις
-Είναι Ώρα Κοινής Ησυχίας