Ο τόπος των ποιητών είναι η πατρίδα της γραφής τους. Εσάς πώς επηρέασε την γραφή σας ο τόπος σας;
ΑΧ, ΠΟΥ΄ ΣΑΙ ΝΙΟΤΗ, ΠΟΥ΄ ΔΕΙΧΝΕΣ, ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΑΛΛΟΣ!!! Με τόσες μαύρες τρύπες που περιστοιχίζουν τη γραφή μου, στα περιστύλια μιας ναυαγισμένης πολιτείας, άντε να δω κι εγώ πότε θα λάμψει και το δικό μου άστρο!!! Είναι ο τόπος μου ένα άστρο; Είναι ο τόπος μου ένας πολυμορφικός γαλαξίας; Τι είναι ο τόπος μου; Μην είναι το κουδούνι της ψυχής που ξυπνάει αυτά τα περίεργα σχήματα μνήμης που δεν μπορείς να τα εντάξεις ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον; Ασφαλώς και επηρέασε ο τόπος μου τη γραφή μου. Την εκ-δραμά-τισε! Ούτως ή άλλως, ο τόπος μου, είναι η πατρίδα της απο-γραφής μου. Αλλά, τώρα που το σκέφτομαι, ακόμη περισσότερο μάλλον, την γραφή μου την επηρέασε η ου-τοπία, ο κατ΄ ουσίαν τόπος της ποιητικής λησμοσύνης.
Σκέψεις και στίχοι σας για την Ελλάδα μέσα στον κόσμο σήμερα
ΕΝΤΟΠΙΑ
Ο ουρανός είναι μία τεράστια σφεντόνα – είπε
Που ρίχνει τη μία πέτρα πίσω από την άλλη
Στο πρόσωπο του κόσμου και της αρμονίας
Είναι σκοτεινή η θέα του κόσμου από εδώ – είπε
Από το μετερίζι αυτό της αγωνίας και του θανάτου
Τα οράματά μου βουτάνε σαν τους δύτες στη θάλασσα
Κι όταν ξεπετιούνται ξανά στον γαλάζιο αφρό -είπε
Είναι μισοφαγωμένα από τα σκυλόψαρα της μνήμης