ξεδίψασα ερέβη
Το ίδιο κήτος μας σκοτώνει κατά μόνας
Η βιβλική κατάποση
δραματική αρχή
Διάβασες τις γραφές
λυτρωτικό το βρήκες :
Η εύθυμη χλόη σωτήριος τόπος
και γείωση του κόσμου μας βλαστίζει
Η χλωροφύλλη κατοικεί την αθωότητα
Έμαθα είπες για έναν τόπο μυστικό
Μετακινείται τακτικά τον λένε Γέφυρο
Κάθε φορά που αλλάζει την κρυψώνα του
δένει ο τόπος στην δική του αποβάθρα
Τη σέρνει πάντοτε μαζί
μια μονοκονδυλιά ρωγμή
κι έτσι λιμάνια δεν χρειάζεται και κάβους για να δέσει
Κάτω απ’ τις τάβλες της η θάλασσα
και έξω απ’ το νερό περίσσιο αλάτι χύνεται
Η αλυκή γεννοβολάει νεκρά ωοθυλάκια
και διατηρεί ατόφια τα γαλάζια της πτώματα
αφρός ο κόσμος σώπαινε
βάρος δεν έχει πια η σκιά σου
στακάτη κάθεται στο αραξοβόλι της ανυπαρξίας
Ποιος έρχεται στον Γέφυρο να ζήσει
χωρίς σκιά και τα χορτάρια μαραζώνουν
καμία γυναίκα τέτοιο τόπο δεν αντέχει
κανένας άντρας δεν ναυάγησε ποτέ
*
NAVE
Καρνάγιο σημαίνει σκουριά
και τόπος ιερός για όλους μας
ανέλκυση νεώλκηση ανάσπαση
ράγες καθέλκυσης τρανά μαόνια.
Στο χώμα ξάπλωσαν νεκρές στριγκλιές
αγγίζανε της θάλασσας την γλώσσα
πλούσια σε υδρογονάνθρακες νερά
φτωχή ακροθαλασσιά σε ψάρια
Καρνάγιο σημαίνει σκουριά
βαριά τρυπάει τον πνεύμονα
στήθος ανέτοιμο ανάσα βάσανο
Κοιμάμαι στη ναυπηγική μου κλίνη
ποιος παφλασμός θα με ξυπνήσει;
Νανούρισμα η φουσκοθαλασσιά
τρελοί φελλοί χορεύουν ρυθμικά
και μέσα της επιχειρούν βαρίδια διανύσματα
Καρνάγιο σημαίνει σκουριά
Έσταξε πράσινη σκιά το λαδοφάναρο
σκέπασε την ακτή και τα κορμιά μας
το κήτος βγήκε δρομολόγιο στα ρηχά
ρίγη παράξενα συντόνισαν τις λαμαρίνες
κι εκείνες τίναξαν τη σιδερόσκονη αλαφιασμένες
Τεράστιο άνοιξε το στόμα η μπουκαπόρτα
βρώμικη ανάσα πότισε ως πέρα το μουράγιο
αίφνης ερήμωσε ο πλησίον καφενές
Καρνάγιο σημαίνει σκουριά
μαύρα χαλίκια βήματα τσάχαλος
γλιστρούν οι δρόμοι της καθέλκυσης
μια κλίση αδιευκρίνιστη μας οδηγεί
δίνες σιωπής στ’ αρχέγονα σπλάχνα
δεμένα μόρια μαλακά σαν το χορτάρι
απόλυτα σφραγίζουν επτά δάπεδα
μνήμες επίκαιρες αστράφτουν
ηχεί ασπρόμαυρο το θέμα
αγέραστο το γέλιο παιδικό
Καρνάγιο σημαίνει σκουριά
σκουριά σημαίνει μετάνοια
μετάνοια σημαίνει μνήμη
εξόχως βιβλική μοναδική
Καρνάγιο σημαίνει οξείδωση
με όλους τους καιρούς
υπό κανονικές συνθήκες
υπό αντίξοες συνθήκες
αυτό κι αν είναι αυτοάνοσο
αυτό κι αν είναι καθολικό
αυτό κι αν είναι σιωπηρό
αυτό κι αν είναι αποτελεσματικό
σταδιακή διάβρωση
απ’ έξω προς τα μέσα
Ο Αγγελής Μαριανός – [Λογοτεχνικό ψευδώνυμο], κατάγεται από το Ρέθυμνο και από το 2001 ζει στην Θεσσαλονίκη. Στην ποίηση πρωτοεμφανίζεται το 2017 με το βιβλίο : ΠΕΖΟΛΙΒΑΔΑ, από τις εκδόσεις Θράκα. Τον Φεβρουάριο του 2021 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο ποίησης με τίτλο: ΑΝΤΙΚΡΙΣΤΑ, από τις εκδόσεις Θράκα. Συμμετοχές: Τον Ιανουάριο του 2019 συμμετέχει με ένα διήγημά στο συλλογικό έργο με τίτλο: «ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ» εκδόσεις Τύρφη ενώ τον Ιούλιο του ίδιου έτους συμμετέχει με ποιήματα και μικρές ιστορίες στην ανθολογία πεζών/ποιημάτων με τίτλο: «ΦΛΕΒΕΣ ΓΡΑΦΗΣ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρώμη. Έχει συμμετοχές σε φεστιβάλ ποίησης καθώς επίσης και σε ποιητικές ανθολογίες και δημοσιεύει ποιήματα και μικρές ιστορίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και ποιητικά μπλογκ.