ΜΕΤΩΠΙΚΗ
Τώρα
που πρέπει πια να καταθέσω
το δίπλωμα οδήγησης
τι κάνουμε;
Αδίστακτα διέσχισα τα χρόνια
τι κόντρες
τι στροφές
τι προσπεράσματα
το γκάζι πατημένο στο ανέφικτο
τα μάτια καρφωμένα στους καθρέφτες.
Ξεκίναγα τη μέρα μου με κόκκινο
περιγελούσα τα γδαρμένα μου φτερά
χορεύοντας στη άσφαλτο
χωρίς προφυλακτήρα.
Πονάνε ακόμα
οι ουλές των ελιγμών
οι υποσχέσεις της βροχής
στα ιδρωμένα τζάμια
τα δόντια του χειρόφρενου
ανάμεσα στα σκέλια.
Και τώρα
που παγώνουν οι φωτιές
μου παίρνουν άδειες και κλειδιά
πριν με αδειάσουν σαν σακί
στο πεζοδρόμιο.
Νομίζω επιβάλλεται μια στραβοτιμονιά.
Πολύ αργά
στο πεζικό να υπηρετήσω.
Έξω οι άστεγοι
οι άνεργοι
οι πρόσφυγες
οι διψασμένοι
στα μπαλκόνια της βροχής
οι κλειδωμένοι
στα βαγόνια της ψυχής
οι διμοιρίες των γυμνών
οι μάνες απορρίμματα
οι κόρες εργαλεία.
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι.
Έξω οι παροικούντες
τον λαβύρινθο
οι χωνεμένοι
σε καλούπια ατελή
οι στερημένοι
ενυπόθηκο φιλί
οι ιχνηλάτες των βυθών
οι φέροντες
το περιβραχιόνιο
του έρποντος θανάτου.
Κατά τα άλλα
προφανώς είμαστε όλοι ίσοι.
Γιατί σκαλώνει
στο μυαλό μου ο Προκρούστης;
Ο Χάρης Μελιτάς γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π. και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.).
Εξέδωσε 15 ποιητικές συλλογές από τις εκδόσεις Μανδραγόρα και Γκοβόστη, μία συλλογή διηγημάτων (Μανδραγόρας) και την επίτομη Ιστορία της Τέχνης και της Τεχνολογίας (Ο.Ε.Δ.Β.). Συμμετείχε στα διεθνή Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών, Πατρών, Τήνου, Poznan Πολωνίας. Παρουσίασε ποιητές στο Συμπόσιο Ποίησης του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου και παρουσιάστηκε το έργο του από τον Κώστα Κρεμμύδα το 2011. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2020, για την ποιητική του συλλογή ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ. Είναι μέλος του Δ.Σ. του Κύκλου Ποιητών.