Διαβατήριες Τελετές
Πρόσφερα και το άλλο μάγουλο
Ο πόνος, δεν μ’ απασχόλησε ιδιαίτερα η γήινη εκδοχή των απορρίψεων
Ήπια το ξύδι ως όφειλα, εντολή από άνωθεν μουρμούρισε ο σερβιτόρος
καθώς με κέρναγε απλόχερα
Κάπου ξεχάστηκα κι άρχισα να τρέχω
παιδί που δεν υπήρξε σε καμία γραφή
έφηβος που τόλμησε να ονειρευτεί την ιερόδουλη απόλαυση
ν’ αγγίξει τη θλίψη μιας επανάστασης ανόητης
Αιωρήθηκα σε κάμπους ελαιόδεντρων
κάτω από το άνθος μιας κουτσουπιάς ενοχικής αποκοιμήθηκα
Μύρισα μαζί με άλλους το θέρος ενός Ιούλη σκάρτου
σκούπισα το μάταιο στο κλάμα μιας εταίρας Περσείδας
λίγο πριν τον δεκαπενταύγουστο
Μα, εκεί που άρχισα να ξεχωρίζω την ήρα απ’ το σιτάρι
να ξεγελιέμαι με τον κεκραμένο οίνο της Κανά και να γελάω
το μείζον και το έλασσον
το άγιο και το αμαρτωλό του κόσμου να μετράω
εκεί στα πάνω επέστρεψα
Να μου σπάνε τα γόνατα
την αριστερή κλείδα
και να αδειάζω
πάνω σε μάνες με επιτάφιους στα χέρια
στήθη πετρωμένα από την έλλειψη
πόσες ευχές και κατευόδια
για να επιστρέψουνε τους γιους
Μάνα, ιδού ο αμαρτωλός που σε ξεγέλασε
Μάνα, τι θα γινόταν αν
ένας άλλος θάνατος ήταν δεμένος κι όχι ο δικός μας;
ΕγωληψίεςΥποθέτω ότι είχαμε όση ευτυχία χρειαζόταν
αποδεχθήκαμε την ματαιότητα, ζήσαμε μέσα της
Μα στα πρώτα ανερμήνευτα
βαλθήκαμε να εκποιούμε τρυφερότητες
διαγράψαμε ανθρώπους, σύμβολα, οτιδήποτε εμπεριείχε αμφιβολία
Ανύποπτοι παρ’ όλα αυτά
για το πόσο μεγάλωνε το σημάδι της προσωρινότητας επάνω μας
πόσο θα κόστιζε στο τέλος μια μόνο επιλογή
Μα όσες φορές κι αν αναρωτήθηκα πώς θα ήτανε αλλιώς
τόσες κι αυτές που σ’ έβλεπα να φεύγεις
Πάει καιρός που είμαστε μόνοι
Πάει καιρός που στέκομαι κουτσό μπροστά απ’ την πόρτα του σπιτιού μας
Μα να μην αρθρώσω το αυτονόητο
Μη φύγεις
Ο Γιώργος Δ. Γεωργούλας γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Με σπουδές στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και τη Λογοτεχνία, υποψήφιος Διδάκτορας Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να αξιοποιήσει με έναν διαφορετικό τρόπο τις δυνατότητες της λογοτεχνικής ανάγνωσης και γραφής σε συνθήκες εγκλεισμού και να τις καθιερώσει ως μεθόδους κοινωνικής επανένταξης. Το συγγραφικό του έργο αποτελεί μια σπουδή στην τέχνη της ποίησης έχοντας εκδώσει συλλογές ποιημάτων, (με την τελευταία να τιτλοφορείται ¨Εποχή Συγκομιδής¨, εκδ Μανδραγόρας, 2020) ενώ τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται κυρίως τόσο με τη μελέτη θεωριών της Λογοτεχνίας όσο και με τη μελέτη και τη διδακτική της δημιουργικής γραφής. Έχει πάρει μέρος σε Διεθνή Συνέδρια με εισηγήσεις που συνομιλούν με την έννοια του παραλόγου και το πώς αυτό επηρεάζει την ανθρώπινη ύπαρξη ενώ έχει εκπονήσει σχετική διατριβή και μελέτες.