Scroll Top

Μανώλης Αλυγιζάκης – Το χρέος/Προσκύνημα

ΤΟ ΧΡΕΟΣΑπ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο ατένισε
την απεραντωσύνη του γαλάζιου ουρανού
μια ασκητική ηρεμία απλωνόταν
στο πρόσωπο του καθώς έτριβε
πάνω απ’ το νεροχύτη του
σε μια πλαστική σακκούλα
τα ξερά απομεινάρια του ψωμιού
που μάζευε όλη την εβδομάδα
μετά από προσεχτικό κι επίμονο τρίψιμο
στο τέλος είχε μια καλή χούφτα ψίχουλα.

Χαμογέλασε ικανοποιημένος, έβαλε
τα παπούτσια του, πήρε τη σακκούλα
και περπάτησε τριάντα μέτρα
προς τ’ ανατολικά του σπιτιού του
εκεί στο μεγάλο βράχο
που είχε κι ένα πλάτωμα στη μια μεριά
κι εκεί επάνω άδειασε
με προσοχή τα ψίχουλα του.
Με το ίδιο φωτεινό χαμόγελο
γύρισε στο σπίτι, έμεινε μερικά λεπτά
κι αφού πρόσεξε πως άρχισαν να πεταρίζουν
στο βράχο ένα σμάρι σπουργίτες
πήρε τον κατήφορο προς το χωριό.
Έφτασε νωρίς σήμερα στο καφενείο
ελαφρός σαν τον αγέρα, θα `λεγες
πως αιωρούνταν πάνω απ’ τη γη
κι είχε στα μάτια του ένα χαμόγελο
με την ευδαιμονία της Οικουμένης όλης
κι ήταν που είχε κάνει το χρέος του

το χρέος μου, είπε

κι είδα στα μάτια του ένα σμάρι σπουργίτες
να τιτιβίζουν λες και μάθαιναν αρχαία ελληνικά
λες και μάθαιναν τη νέα γλώσσα της αγάπης

*

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ

Πήγα στο πατρικό μου και προσκύνησα
εκεί που κάποτε υπήρξα
βρέφος νιογέννητο
στην αγκαλιά της άγιας μάνας

τέσσερις τοίχους είδα που καθόριζαν
το μέγεθος του λίγου χώρου
μέσα στ’ απέραντο, εκεί που άφησα
το πρώτο βρέφους κλάμα
ακόμα ολοφάνερα σχεδιασμένο
σε δυο μεγάλες πέτρες δυτικά
εκεί απ’ όπου κούρσευε ο γαρμπής
σημάδια ανεξίτηλα στην πέτρα
κι ήταν θαμπό εκεί στη σκοτεινιά
πρώτη φορά το φως που αντίκρυσα

κι είπα

σκληρός ο χρόνος μες στο άχρονο.

Πήγα στο πατρικό μου και προσκύνησα
το χώρο που τα πρώτα βάδισα βήματα
μοναχικό και σφαλισμένο παραθύρι,
πόρτα πεσμένη στ’ανατολικά
σαν θα `θελε διάπλατα το δρόμο
να μου δείξει μια μέρα που θ’ ακολουθούσα

κι είπα

απλός θεέ μου που `ναι ο κόσμος
απλή θεέ μου που `ναι η ζωή

κι είπα

απτός θεέ μου που ` ναι ο μονόδρομος
προς την απτή μεγαλωσύνη.

Ο Μανώλης Αλυγιζάκης είναι Ελληνο-Καναδός ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής. Είναι ο πιο πολυγραφέστερος συγγραφέας-ποιητής της ελληνικής διασποράς. Είναι αναγνωρισμένος για την ικανότητά του να μεταφέρει εικόνες και σκέψεις με έναν πλούσιο και υποβλητικό τρόπο που αγγίζει τον αναγνώστη με ανεπανάληπτο τρόπο. Έχει γράψει τρία μυθιστορήματα και πολλές συλλογές ποίησης, τα οποία κυκλοφορούν σταθερά ως δημοσιευμένα έργα. Τα άρθρα του, τα ποιήματά του και τα διηγήματά του σε ελληνικά και αγγλικά έχουν εμφανιστεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες ανά τον κόσμο. Η ποίηση του έχει μεταφραστεί και έχει δημοσιευτεί σε μορφή βιβλίου ή σε περιοδικά σε διάφορες χώρες.