Customize Consent Preferences

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας βοηθήσουμε να πλοηγείστε αποτελεσματικά και να εκτελείτε ορισμένες λειτουργίες. Θα βρείτε λεπτομερείς πληροφορίες για όλα τα cookies σε κάθε κατηγορία συναίνεσης παρακάτω.

Τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως "Απαραίτητα" αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας καθώς είναι απαραίτητα για την ενεργοποίηση των βασικών λειτουργιών του ιστότοπου.... 

Always Active
Απαιτούνται απαραίτητα cookies για την ενεργοποίηση των βασικών λειτουργιών αυτού του ιστότοπου, όπως η παροχή ασφαλούς σύνδεσης ή η προσαρμογή των προτιμήσεων συναίνεσης. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικά αναγνωρίσιμα δεδομένα.

No cookies to display.

Τα λειτουργικά cookies βοηθούν στην εκτέλεση ορισμένων λειτουργιών, όπως η κοινή χρήση του περιεχομένου του ιστότοπου σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η συλλογή σχολίων και άλλες λειτουργίες τρίτων.

No cookies to display.

Τα αναλυτικά cookies χρησιμοποιούνται για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι επισκέπτες αλληλεπιδρούν με τον ιστότοπο. Αυτά τα cookie βοηθούν στην παροχή πληροφοριών σχετικά με μετρήσεις όπως ο αριθμός των επισκεπτών, το ποσοστό εγκατάλειψης, η πηγή επισκεψιμότητας κ.λπ.

No cookies to display.

Τα cookie απόδοσης χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και την ανάλυση των βασικών δεικτών απόδοσης του ιστότοπου, γεγονός που βοηθά στην παροχή καλύτερης εμπειρίας χρήστη για τους επισκέπτες.

No cookies to display.

Τα cookie διαφήμισης χρησιμοποιούνται για την παροχή στους επισκέπτες προσαρμοσμένες διαφημίσεις με βάση τις σελίδες που επισκεφτήκατε προηγουμένως και για την ανάλυση της αποτελεσματικότητας των διαφημιστικών καμπανιών.

No cookies to display.

Scroll Top

Μιχάλης Παπαδόπουλος – Υπτίως (Τη αγνώστω θεά της disco )/Ωδή στον Ντιέγο Αρμάντο Μαραδόνα

Υπτίως (Τη αγνώστω θεά της disco )

Σ’ έναν ύπτιο, ανασφαλή αυνανισμό
του Ιούλη
από εκείνους τους σπάνια
βραδύκαυστους της εφηβείας
που αρχίζουν με άγουρη
και λήγουν με αποφασισμένη ρεύση
πλέρια εκσφενδόνισα την ηδονή
σε στύση τριών λεπτών επιτέλους
Εδώ μπροστά στα αγεωγράφητα
μεγέθη σου
κτυπάω τα τελευταία μου ρέστα
-ένα τσαμπί πικρής υγρασίας στον αέρα
σπάσιμο φωνής έξω από το δέρμα
του προστατευτικού λόγου
χωρίς κορμί παγωμένη ανάσα-
Κι έχω ξεκρεμάσει, πια, απ’ τις αισθήσεις
τα εικονίσματα
Τώρα, σε λειτουργώ μονάχα
με το ανεκπλήρωτο της σάρκας μου

*

Ωδή στον Ντιέγο Αρμάντο Μαραδόνα

Δεν πέθανες από ηρωίνη
επιδημίες, χάπια
το άλυτρο πένθος της μακροβιότητας
Ούτε απ’ ό,τι πεθαίνουν συνήθως
οι άνθρωποι
μυρίζοντας τη λίγδα
μιας υψηλότοκης αθανασίας
Εκείνη την ανεξιχνίαστα δολερή
κατανάλωση του μύθου τους
που μια μέρα τους στομώνει
Δεν πέθανες ποτέ την ώρα
που όλοι περίμεναν
Κι ούτε όπως οι βροτοί γνωρίζουν
πως, μια μέρα, θα πεθάνουν
Μήτε σαν ένα λυκόφως
γέρνει νωχελικά στην πλάτη
της κουρασμένης μέρας
ανεμίζοντας το πέπλο
των φεγγοβόλων άστρων
Όχι
δεν πέθανες
Ντιέγο Αρμάντο Μαραδόνα

Η γενναιοδωρία
των θεών να την κάνουν
σαν άνθρωποι
δεν είναι θάνατος

Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές (Αμμόλιθος, 1997, Εντός Συνόρων, 2000 (Κρατικό Βραβείο Ποίησης Κύπρου), Έλικας Φανταστικού Ελικοπτέρου, 2010, Εκδοχές ενός Ποιήματος, 2016, Μια στο Λευκό και δυο στο Μαύρο, Σονάτα για την Αφαίρεση, σε σύμπραξη με τον ποιητή Παναγιώτη Νικολαΐδη, 2017).Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ ποίησης και ποιητικές-καλλιτεχνικές συναντήσεις στην Κύπρο, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εργάζεται ως δημοσιογράφος, κειμενογράφος και επιμελητής κειμένων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, ενώ είχε την ευθύνη έκδοσης του πολιτιστικού ενθέτου «Ηδύφωνο» της εφημερίδας «Η Σημερινή».