ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ
Κρυμμένος πίσω από τη θάλασσα
αχολογά
σημαδεύει τον Αύγουστο
πυροβολεί το καλοκαίρι
Επιθανάτιος ρόγχος
στα φύλλα μέσα
που ετοιμάζονται να υποδυθούν
μία ακόμα μοιραία πτώση
Τα τραμπαλίζει ο άνεμος
σαν ηθοποιός
που καρτερούσε ώρα πολλή
να ξεστομίσει τις ατάκες του
και βγαίνει εμπρός τους με ορμή
Έτσι αλλάζει η σκηνή
Και τα τσαμπιά από κύματα
όλο μεστώνουν
όλο κερδίζουν τον αφρό τους
Έτοιμα πια να σε μεθύσουν
αν ολόχρονα μπορείς
να κερνάς τις εποχές σου
(ανέκδοτο)