Του χρόνου το ξέφτισμα
Φλέγεται το σώμα σπαρταρώντας
θέρμη μεταγγίζοντας στις φλέβες
σώμα-θάλασσα μ’ αλμύρας κύτταρα
κοχλάζει ανταριάζεται το αίμα
στα δόντια λέξεις κλειδώνονται
σφραγίζεται ατόφια η αλήθεια στο δέρμα
της νύχτας χαμηλώνει η στάθμη επικίνδυνα
περιμένοντας παλίρροια να ‘ρθει
ζωή ν’ ανθίσει θριαμβική
άμπωτη ήρθε οστά απογυμνώνοντας
αχνά ψηλαφίζοντας όνειρα ραϊσμένα
σε χρόνο λανθάνοντα σε ώρες θολές
βραχώδεις στιγμές αμετάκλητες
απ’ του χρόνου περισώζονται το ξέφτισμα
(ανέκδοτο)