Θεωρώ τον λογοτέχνη/ποιητή πολιτικό ον που δεν μπορεί να νοηθεί αποκομμένο από τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα της εποχής του: αντίθετα, είναι ο υποκειμενικός τους εκφραστής. Καταγράφει, θα λέγαμε, με τρόπο δημιουργικό – μέσω του εργαλείου του, της γλώσσας, και των εκάστοτε μορφολογικών της μέσων που ανταποκρίνονται στην προσωπικότητα και το ύφος του – όσα συμβαίνουν γύρω του, ενώ παράλληλα ασκεί την προσωπική του κριτική ανάλογα με την κοσμοθεωρία και τα βιώματά του.
Κάθε μορφή κρίσης – σε όλες της τις εκφάνσεις – αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον λογοτέχνη/ποιητή. Τα φαινόμενα με τα όποια στην εποχή μας ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά – οι ελλείψεις στα βασικά είδη πρώτης ανάγκης ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, η πολιτική αστάθεια, η βία και η εγκληματικότητα, καθώς και η γενικότερη (ηθική) παρακμή και διαφθορά – δε θα ήταν δυνατό να μας αφήνουν αμέτοχους με την ιδιότητά μας αυτή. Ιδίως τώρα που σε όλα τα προηγούμενα προστέθηκαν μία πανδημία κι ένας πόλεμος με τις τραγικές τους παγκόσμιες συνέπειες.
Δυστυχώς η φιλαναγνωσία δε χαρακτηρίζει τους ανθρώπους των ημερών μας. Ελάχιστο ποσοστό του ελληνόφωνου κοινού διαβάζει λογοτεχνία. Η δε ποίηση θεωρείται ελιτίστικη, άσχετη με τον μέσο άνθρωπο και συνεπώς απορριπτέα. Σε αυτό έχουν συμβάλει επιπλέον η μετά την πανδημία ακόμα πιο κυρίαρχη επιφανειακότητα, η έλλειψη γλωσσικής και εν γένει παιδείας, οι μοντερνισμοί τύπου greeklish και η διαδικτυακή κουλτούρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Από το 2019 κυοφορούσα τους δικούς μου συλλογισμούς γύρω από τη ραγδαία, ολοένα και πιο ανησυχητικά εξελισσόμενη πραγματικότητα-πορεία της ανθρωπότητας και του πλανήτη. Κάθε φορά που επιχειρούσα να τους διατυπώσω με τη μορφή ποιήματος με προλάβαιναν ακόμα πιο απειλητικές καταιγιστικές εξελίξεις. Ευχαριστώ το Γραφείο Ποιήσεως και το Γραφείο Πεζογραφίας του CultureBook, την Άννα Αφεντουλίδου και την Ελευθερία Θάνογλου για την παρούσα πρόσκληση που στάθηκε η αφορμή για να το πραγματοποιήσω τελικά.
Ε Ν Α Ν Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Ο Κ Ο Σ Μ Ο Γ Ν Ω Ρ Ι Ζ Ω ‘Η
Α Ν Τ Ι Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Υ
(ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟΥΣ ΙΝΓΚΕΜΠΟΡΓΚ ΜΠΑΧΜΑΝ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΩΤΟΠΟΥΛΟ)
~ στην Α.Α. που σε ζοφερούς καιρούς διατήρησε την πίστη μου σε έναν καλύτερο κόσμο.
“Snakes don ‘t hiss anymore. They call you bro, friend or babe”.
~ Thinkologyofficial, Instagram.
Απελευθέρωση είναι το παρακάτω
τα κουφέτα που από φούξια γινήκαν κυανά
στις παγίδες αρουραίων στο λεβητοστάσιο
το ασημί μεταλλικό μου ψέκασμα στις ορδές των κατσαρίδων
η μουμιοποίησή τους στη νομιμοποιημένη αποθήκη του υπογείου
Απελευθέρωση συνειδητή και επιθυμητή
Φασισμός είναι η αγία ελληνική οικογένεια
το κτήνος που με σκυλεύει από τον Φεβρουάριο του ’41
η παθογένεια της αναίσχυντης ρατσιστικής του φατρίας
το τρίπτυχο άραξε κωλοβάρεσε ζήσε στων αλλωνών
τις πλάτες τέλειος λόγιος τέλειο κάθαρμα ο αδίστακτος
Ελληναράς ΕΑΤ-ΕΣΑ απανταχού της γης προσωπείο τραχύ και βίαιου
Πατριαρχία είναι η γυναίκα που δαιμονοποιεί τη γυναίκα
για έναν προκομμένο που θεοποιεί
προτού τον νυμφευθεί παίρνει όλη την επικράτεια
μετά παριστάνει την αναβαπτισμένη παρθένο
βέρα στο δεξί περιφέρεια Κιλκίς νευράκια από την αγαμία
η άλλη βλέπεις διαθέτει καλλίγραμμα οπίσθια Πατριαρχία νομοτελειακή
Φθόνος είναι οι τοξικές προϊστάμενες και συνάδελφοι
που μόνιμα σκανάρουν τις συνεργάτιδες πατόκορφα με το βλέμμα
για μούτρα κιλά ρούχα
τα κομπλεξικά αφεντικά που τους υπαλλήλους τους εκφοβίζουν
τη σκληρή δουλειά εκείνων καπηλευόμενα πολλ@ λασπολογώντας
Φθόνος ανθρωποφαγία εργασιακής ηθικής κουλτούρας και πράξης
Τρομοκρατία είναι να είσαι έρμαιο της αυθαιρεσίας
σε ένα σύστημα που τον αδύναμο αφήνει εκτεθειμένο
στις αρρωστημένες διαθέσεις του όποιου διαπλεκόμενου ή παρανοϊκού
βλ. τους Βαγγέλη Μυρτώ Κάρολαϊν Ιωάννα Άλκη
το ξεπούλημα κάθε αξίας και ηθικών φραγμών στο διαδίκτυο slut shaming
body shaming πλουσιόπαιδα-τοκογλύφοι παιδοφιλία
Τρομοκρατία εκφυλισμός της όποιας τάξης
Χειραγώγηση είναι η τιμωρία σιωπής στην πολυετή έκκληση των γειτόνων
για σεβασμό των ωρών κοινής ησυχίας των αναγκών τους και της δικής τους
ζωής και καθημερινότητας
οι προκληθείσες ζημιές στην πολυκατοικία από τα παιδιά σου η μη καταβολή
κοινοχρήστων
το παρκάρισμα στη ράμπα αναπήρων ή μπροστά στην είσοδο του άλλου
η πλήρης αποποίηση και αναβολή γενικότερων ευθυνών με δράμα ή
με τον μανδύα του ευγενούς ανίδεου Χειραγώγηση επιτηδευμένα άηχη
Καταδυνάστευση είναι η οικολογική καταστροφή η κλιματική αλλαγή
τα υπό εξαφάνιση είδη η υπερθέρμανση του πλανήτη οι πυρκαγιές παντού
οι γλάροι με τις πλαστικές σακούλες στο ράμφος τα αποδημητικά πουλιά που
ακόμα δεν κινήσανε το ταξίδι προς τον Νότο Το ανώτερο ον μονίμως κατώτερο
των περιστάσεων Απομυζώντας όσα όφειλε να διαφυλάξει θα αφανιστεί
Καταδυνάστευση αργή και βασανιστική
Αλαζονεία είναι η χρόνια εκμετάλλευση φτωχότερων κρατών από
τα ισχυρά κράτη της Δύσης
η εργασιακή σκλαβιά ανασφάλιστων εξαθλιωμένων εργατικών χεριών
η στυγνή επιβολή της προσταγής του αποικιοκράτη με κάθε κόστος
η απόλυτη βεβαιότητα της εσαεί υποτέλειας των πάντων
το θηρίο που εξέθρεψαν με τη νοοτροπία κυρίαρχου έθνους
Αλαζονεία που γέννησε τα πιο ακραία ένστικτα
Πόλεμος είναι η στέρηση της εθνικής και προσωπικής ελευθερίας
περιουσίας και αξιοπρέπειας
η παγκόσμια πλήρης καθυπόταξη της ανθρώπινης υπόστασης
ο αφανισμός χωρών και ζωών η ισοπέδωση κτιρίων και ψυχών
η καταστρατήγηση βασικών δικαιωμάτων ο εκμηδενισμός του νου η φίμωση
όσων ακόμα αγωνίζονται
ο εκμαυλισμός των πάντων η απάθεια αρκεί να επιβιώνεις
Πόλεμος στην Ουκρανία στην κοινωνία στην κατοικία ωμή βία ολοκαύτωμα
του φωτός
Ειρήνη κυανή υπήρξε το θηλυκό μου μπιγκλ
το οπλοστάσιο της μόρφωσης και της ανθρωπιάς
το τέλος του παιχνιδιού
της απολυταρχίας
η εκρίζωση της αυθαιρεσίας
Ειρήνη κυανή που, καίτοι φύσει αισιόδοξη, τότε δεν προσδοκούσα πια
(2019-2022)