Τις θάλασσες τις βρωμίσαμε. Τα ποτάμια τα αδειάσαμε. Περπατάω πάνω στις ποταμόπετρες και νιώθω σαν ηλίθιος. Είμαι ηλίθιος γιατί μου κλέβουν τη ζωή και δεν μιλάω. Μόνο αυτολύπηση έχω γι’ αυτά που έχασα. Τα χέρια μου μια κραυγή, το σώμα μου ένας σταυρός, τα πόδια μου αναζητούν τον ένοχο που δεν είναι άλλος από μένα. Μου δίνω μια δυνατή κλωτσιά μπας και ξυπνήσω. Άλλο βίο δεν διαθέτω. Από δω και πέρα αντίθετα στο ρεύμα όπως οι πέστροφες.
Βιότοπος Πολιτισμού
