Ο Α. δουλεύει δυο δουλειές κι ανάμεσά τους νταντεύει ένα μωρό. Μόνος του είναι μόνο στην τουαλέτα. Μερικές φορές. (Το σημειωματάριό του είναι πάνω στο πλυντήριο δίπλα στη λεκάνη).
Η Β. βρίσκει δουλειές από πόλη σε πόλη. Αφήνει σύντροφο και παιδί κι ακόμη ο στόχος για τα δυο χιλιάρικα στην άκρη δεν πιάστηκε. Τώρα που θα μάθει κινέζικα όμως, όλα θα αλλάξουν.
Ο Γ. ζει σε 25 τετραγωνικά. Λέει θα πιάσει μια δουλειά διεκπεραιωτική για να έχει χρόνο. Μετράει 10 ώρες στη δουλειά, 3 ώρες πηγαινέλα και πόσες κιλοβατώρες καίει το μάτι βράζοντας μακαρόνια.
Η Δ. αποφάσισε να γίνει περσόνα του φέισμπουκ. Μετράει τις μέρες με καρδούλες. Οι Κυριακές λέει, είναι οι χειρότερες. Έχει κι έναν κανελί γάτο, τόσο κοινό που δεν πιάνει ούτε 100 λάικ.
Ο Ε. έγραψε για την προσφυγική κρίση, τον εγκλεισμό και την κλιματική αλλαγή. Τώρα σκέφτεται μήπως γράψει κουήρ ποίηση.
Η Ζ. παλεύει να φύγει από το πατρικό της. Όταν θα έχει το δικό της δωμάτιο όλα θα μπουν σε μια σειρά. Είναι μόλις τριανταεννέα.
Ο Η. ζει στο δίχωρο σαλόνι της μάνας του. Γράφει και διαβάζει όλη μέρα σε μια καφετέρια. Όταν έχει νοτιάδες πονάει η πλάτη του. Εχθές είχε το πρώτο ραντεβού με τον καινούριο ψυχοθεραπευτή.
Η Θ. χρειάζεται να απομονωθεί για να γράψει. Όταν απομονώνεται παθαίνει καταθλιπτικό επεισόδιο και δεν μπορεί να γράψει.
Ο Ι. έχει συνεργείο αυτοκινήτων. Τα χαρτιά είναι μουτζουρωμένα με γράσο. Δεν βγάζει τα γράμματά του.
Η Κ. παντρεύτηκε, έκανε μωρό και οι στίχοι τής έρχονται λίγο πριν την πάρει ο ύπνος. Δεν σημειώνει κανέναν.
Ο Λ. άλλαξε δουλειά πάλι. Περιμένει πότε θα προσαρμοστεί για να στρώσει η ρουτίνα του.
Η Μ. δεν είναι ποιήτρια, δεν είναι πεζογράφος, δεν είναι φωτογράφος, δεν είναι ηθοποιός. Γράφει ποιήματα, πεζά, βγάζει φωτογραφίες και παίζει θέατρο.
Ο Ν. έχει όραμα. Θα φτιάξει τον δικό του εκδοτικό και θα εκδίδει μόνο καλή ποίηση με επιχορήγηση από το κράτος.
Η Ξ. δημοσίευσε ένα κείμενο για τις βραχείες λίστες. Της φάνηκε αδιανόητο που δεν ήταν στη λίστα ο Λ., ο Ε. και η Θ.
Ο Ο. έμαθε ότι είναι άρρωστος. Θα ξαναγράψει όταν το χωνέψει.
Η Π. γκουγκλάρει το όνομά της κάθε πρωί που πίνει καφέ, παρόλο που έχει φτιάξει ειδοποίηση με το όνομά της και τους τίτλους όλων των βιβλίων της. Η τεχνολογία λαθεύει, λέει.
Ο Ρ. πηγαίνει σε όλες τις παρουσιάσεις νέων βιβλίων. Δεν διαβάζει κανένα. Μόλις γυρίσει σπίτι κάνει σελφ τεστ.
Η Σ. μιλάει για τους ποιητές και τις ποιήτριες με το μικρό τους. Λέει ο Οδυσσέας, ο Μίλτος, η Μάτση, η Κική.
Ο Τ. δεν βλέπει Αγγελόπουλο γιατί συμπεριφερόταν άσχημα στο συνεργείο του, Ταρκόφσκι γιατί σκότωσε ένα άλογο, Ταρ γιατί εκμεταλλεύτηκε μια γάτα και Ολίβιε γιατί έκανε τον Οθέλλο με μπλακ φέις.
Η Υ. έγραψε ένα πολύ καλό ποίημα που έχει έναν στίχο που λέει «στ’ αρχίδια μου». Πέταξε το ποίημα γιατί είναι φεμινίστρια.
Ο Φ. κάθε φορά που νιώθει άσχημα, δημοσιεύει ένα ποίημα στο φέισμπουκ.
Η Χ. έχει Δευτέρα ψυχανάλυση, Τρίτη φωτογραφία, Τετάρτη τάνγκο, Πέμπτη κεραμική, Παρασκευή θέατρο, Σάββατο γενική στο σπίτι και Κυριακή βλέπει τη μάνα της.
Ο Ψ. πρέπει να ετοιμάσει βιβλίο. Πέρασαν δύο χρόνια από το προηγούμενο, λέει.
Η Ω. δημοσιεύει με ψευδώνυμο για να μην διαβάσει η μάνα της την κακοποίησή της.
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.