fingerprints
scarred by the pencil
by labor and by time
harsh as the truth of life
and tender as a caress
inspired by your eyes
erotic in your touch
romantic as the dream
and earthly
earthly like the bread
these fingers
the hand that extends brotherly
and always invokes the heaven
δακτυλικά αποτυπώματα
σημαδεμένα απ’ το μολύβι
απ’ τη δουλειά κι από τον χρόνο
σκληρά όπως η αλήθεια της ζωής
και τρυφερά όπως το χάδι
από τα μάτια σου εμπνευσμένα
ερωτικά στο άγγιγμά σου
ρομαντικά όπως το όνειρο
και γήινα
γήινα όπως το ψωμί
αυτά τα δάχτυλα
το χέρι που απλώνεται αδερφικά
και επικαλείται πάντοτε τον ουρανό
when does the night fall
it is useful for the many
the science and its data
about our solar system
and the rotation of the Earth
but for me the night falls
when you close your eyes
πότε πέφτει η νύχτα
χρήσιμη είναι για τους πολλούς
η επιστήμη με τα δεδομένα της
για το ηλιακό μας σύστημα
και την περιστροφή της Γης
για μένα όμως πέφτει η νύχτα
όταν κλείνεις τα μάτια σου
the woman with the cat
the firemen saved from the flood
also an old woman with her cat
the news emphatically mentioned
a living creature with its warmth
with its unreserved devotion
more and more often
it’s a unique embrace
the last companion of our life
more and more too often
more and more too plangent
η γυναίκα με τη γάτα
οι πυροσβέστες έσωσαν απ’ την πλημμύρα
και μια ηλικιωμένη γυναίκα με τη γάτα της
αναφέρθηκε με έμφαση στο δελτίο ειδήσεων
ένα ζωντανό πλάσμα με τη ζεστασιά του
με την ανεπιφύλακτη αφοσίωσή του
ολοένα και πιο συχνά
είναι μια μοναδική αγκαλιά
ο τελευταίος σύντροφος της ζωής μας
ολοένα και πιο συχνά
ολοένα και πιο σπαρακτικά
in the face of destiny
in two if our mast breaks
and threatens to engulf us
so let us be the mast in the storm
as the sun shines behind the clouds
and almond trees bloom in midwinter
so do we, and with bitter lips
let us allow our eyes to smile
whatever our destiny may be
let the soul receive it upright
μπροστά στο πεπρωμένο
στα δύο αν σπάσει το κατάρτι μας
και απειλεί να μας καταποντίσει
κατάρτι εμείς ας γίνουμε στην καταιγίδα
όπως ο ήλιος λάμπει πίσω απ’ τα σύννεφα
κι η μυγδαλιά το καταχείμωνο ανθίζει
έτσι κι εμείς και με πικρά τα χείλη
τα μάτια ας αφήσουμε να χαμογελάσουν
όποιο κι αν είναι το πεπρωμένο μας
ας το υποδεχτεί όρθια η ψυχή
survival
it’s not my fault but life’s itself
that tried to exterminate me
even from my early childhood
so punch to punch
and loss to loss
on the edge of the cliff
a tiger inside of me awakened
that devoured the sorrow
now I am a living contradiction
sensitive and susceptible
to everyday life
and tough as nails
at the critical moments
life is an old-fashioned
teacher hand holding a cane
επιβίωση
δεν φταίω εγώ αλλά η ίδια η ζωή
που επιχείρησε να με εξοντώσει
από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια
μπουνιά στην μπουνιά λοιπόν
και απώλεια στην απώλεια
στην άκρη άκρη του γκρεμού
ξύπνησε μέσα μου μια τίγρη
που κατασπάραξε τη θλίψη
είμαι τώρα μια ζωντανή αντίφαση
ευαίσθητος και ευάλωτος
στην καθημερινή ζωή
και σκληρός σαν τα νύχια της
τις κρίσιμες στιγμές
είναι παλαιών αρχών η ζωή
δασκάλα με τη βίτσα στο χέρι
Translated in English by Margarita Papageorgiou
Μετάφραση στα Αγγλικά Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
Επιμέλεια μετάφρασης Ελένη Χρυσομάλλη