THE SECRETS AND LIES OF EMILY DICKINSON
Sue, my darling Sue,
oh! such a winged, magnificent lie
that much more than my brother
it was me you loved.
A whisper in the woods yesterday
a hare in the bushes
rustle of the moment
muddy white dresses
a secret
all the unpublished poems
locked in the coffin chest;
who has the key, who will ever print them,
never,
Lavinia, will you?
So, father, how is it
to sew the eyelids shut
to iron the mouth
to tighten into a corset
a verse
so much so that oh, like a dragonfly
or a bee, gold sequin embroidered steam
rises up to the sky?
Passion is the other side of the ascetic.
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΜΙΛΙ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ
Σου, γλυκιά μου Σου,
ένα ω! φτερωτό, υπέροχο ψέμα
πως πιο πολύ από τον αδελφό μου
εμένα αγάπησες.
Ένας ψίθυρος χθες στο δάσος
ένας λαγός στους θάμνους
θρόισμα στιγμής
λασπωμένα λευκά φουστάνια
ένα μυστικό
όλα τα αδημοσίευτα ποιήματα
κλειδωμένα στο σεντούκι φέρετρο·
ποιος έχει το κλειδί, ποιος θα τα εκδώσει κάποτε,
ποτέ,
Λαβίνια, εσύ;
Άραγε, πατέρα, πώς είναι
να ράβεις τα βλέφαρα
να σιδερώνεις το στόμα
να σφίγγεις σ’ έναν κορσέ
έναν στίχο
τόσο που ω, σαν λιβελούλα
ή μέλισσα με χρυσές πούλιες κεντημένος
ανεβαίνει ατμός στον ουρανό;
Το πάθος είναι η άλλη όψη του ασκητή.
*
CAPTAIN HOOK
One of my hands is a hook.
With this hand I write.
PETER PAN
It’s not that I never grow up.
It’s that I wear my shadow a size smaller.
When I try to stretch, it rips at the seams.
WENDY
I’m tired of mothering the Lost Children.
All day they attach their mouths
to my teenage breasts
they want me to nurse them,
in the end, they will devour me
as did the Seven Dwarfs to the Snow White.
TINKERBELL
No more white powder for me.
If you want to fly,
drink a bottle of whiskey.
*
ΚΑΠΤΕΝ ΧΟΥΚ
Το ένα μου χέρι είναι γάντζος.
Μ’ αυτό το χέρι γράφω.
ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ
Δεν είναι που εγώ δεν μεγαλώνω.
Είναι που φορώ ένα νούμερο μικρότερο σκιά.
Όταν πάω να τεντωθώ, σκίζεται στις ραφές.
ΓΟΥΕΝΤΥ
Βαρέθηκα να νταντεύω τα Χαμένα Παιδιά.
Όλη μέρα κολλούν το στόμα τους
στο εφηβικό μου στήθος
θέλουν να με θηλάσουν,
στο τέλος θα με καταβροχθίσουν
όπως οι Επτά νάνοι τη Χιονάτη.
ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ
Όχι άλλη λευκή σκόνη για μένα.
Αν θέλετε να πετάξετε,
πιείτε ένα μπουκάλι ουίσκι.
*
MARY MAGDALENE
If three things were to be noted for me
these would be:
First, I never liked expensive perfumes
and I certainly would not anoint his body with these.
Second, I always smoked Camel unfiltered
so the cigarette butts under the cross were not mine.
Third, most important, I presented my body as I pleased.
Never to climb up the hierarchy of the priesthood, as they said.
Yes, I was possessed by seven demons.
Since, although a woman, I dared to utter a speech.
I liked to write,
even if someone was secretly tearing up my texts.
Final and most important, I claimed a seat at the table.
The disciples did not forgive me for this,
so of course they canceled my invitation.
Yes, I am Mary Magdalene.
The woman who was betrayed at the Last Supper.
ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
Αν έπρεπε να διασωθούν τρία πράγματα για μένα
αυτά θα ήταν:
Πρώτον, ποτέ δεν μου άρεσαν τα ακριβά αρώματα
και σίγουρα δεν θ’ άλειφα με αυτά το σώμα του.
Δεύτερον, κάπνιζα πάντα Κάμελ άφιλτρα
άρα δεν ήταν δικά μου τα αποτσίγαρα κάτω απ’ τον σταυρό.
Τρίτον, και σπουδαιότερο, το σώμα μου το διέθετα όπως ήθελα εγώ.
Ποτέ για να αναρριχηθώ στην ιεραρχία του ιερατείου, όπως είπαν.
Ναι, είχα επτά δαιμόνια μέσα μου.
Αφού αν και γυναίκα τολμούσα να αρθρώσω λόγο.
Μου άρεσε να γράφω,
έστω κι αν κάποιος έσκιζε κρυφά τα κείμενά μου.
Τέλος, το σπουδαιότερο, διεκδίκησα μία θέση στο τραπέζι.
Αυτό δεν μου συγχώρησαν οι μαθητές,
που φυσικά ακύρωσαν την πρόσκληση.
Ναι, είμαι η Μαρία Μαγδαληνή.
Η γυναίκα που προδόθηκε στο Τελευταίο Δείπνο.
*
THE ONLY LAND
I once wanted to write you a letter, but I didn’t know
hieroglyphs.
I once wanted to meet you, but either you came late a
century or I, a millennium earlier.
While you were leaving a handprint in the cave, my
hand shortened abruptly.
While you were painting the bison, I was afraid of the bulls.
While Thera was drowning, I participated in the Spring
procession.
While Rome was burning, I was living in Pompeii.
While Agave was devouring you, I was feasting with Dionysus.
While you were fighting in the trenches, I was in camp
concentration.
While they were bombing your country, I was on a trip
in the Alps.
While you were getting on a train in Zurich, I was flying
for Amsterdam.
In all seasons there was no place for us.
But which people actually meet each other?
Poetry
has to justify itself somehow, after all.
The only land where souls meet.
Η ΜΟΝΗ ΓΗ
Ήθελα κάποτε να σου γράψω ένα γράμμα, δεν γνώριζα όμως
τα ιερογλυφικά.
Ήθελα κάποτε να συναντηθούμε, μα άλλοτε αργούσες εσύ έναν
αιώνα, άλλοτε εγώ ερχόμουν μία χιλιετία πιο νωρίς.
Όταν εσύ άφηνες στο σπήλαιο αποτύπωμα παλάμης, το δικό μου
χέρι μίκραινε απότομα.
Όταν εσύ ζωγράφιζες τον βίσονα, εγώ φοβόμουνα τους ταύρους.
Όταν καταποντιζόταν η Θήρα, εγώ συμμετείχα στην πομπή
της Άνοιξης.
Όταν καιγόταν η Ρώμη, εγώ κατοικούσα στην Πομπηία.
Όταν σε κατασπάραζε η Αγαύη, εγώ γλεντούσα με τον Διόνυσο.
Όταν πολεμούσες στα χαρακώματα, εγώ ήμουν σε στρατόπεδο
συγκέντρωσης.
Όταν βομβάρδιζαν τη χώρα σου, εγώ πήγαινα εκδρομή
στις Άλπειες.
Όταν εσύ έμπαινες σε κάποιο τρένο στη Ζυρίχη, εγώ πετούσα
για το Άμστερνταμ.
Σε όλες τις εποχές δεν βρέθηκε ποτέ χώρος για μας.
Μα ποιοι άνθρωποι άραγε ποτέ τους συναντιούνται;
Άλλωστε κάπως πρέπει να δικαιολογεί την ύπαρξή της και
η ποίηση.
Η μόνη γη που οι ψυχές συμπίπτουν.
*
Translated in English by Margarita Papageorgiou
Μετάφραση στα Αγγλικά Μαργαρίτα Παπαγεωργίου
Επιμέλεια μετάφρασης Ελένη Χρυσομάλλη
Βιογραφικό
Chloe Koutsoumpeli (b.1962) studied law in Thessaloniki’ s Aristotelian University and worked in the banking department. She has published ten collections of poems, three novels and two theatrical plays. Her poems have been translated in English, Spanish, German, French, Bulgarian, Turkish, Italian and Slovenian and have been published in Greek and foreign anthologies in Europe, Canada and U.S.A. She is the Vice President of Authors’ Society of Thessaloniki and a member of the Poets’ Cycle and Authors’ Society. She has been honored with the State Poetic Award (2017) and at the same year she was proposed for the Athens Prize of literature. Her tenth poetry collection The naked solitude of the poet Omikron, Athens: Polis 2021, is the most recent.
Η Χλόη Κουτσουμπέλη (1962-) στη σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε στον Τραπεζικό τομέα. Έχει δημοσιεύσει δέκα ποιητικές συλλογές, τρία μυθιστορήματα και δυο θεατρικά έργα. Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Για την ποιητική της συλλογή Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2017. Το μυθιστόρημά της Ο βοηθός του κυρίου Κλάιν ήταν υποψήφιο για το Athens Prize of literature του 2017. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε Αγγλικά, Ισπανικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Βουλγαρικά, Τουρκικά και Ιταλικά κι έχουν δημοσιευθεί σε ξενόγλωσσα περιοδικά. Είναι Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, Μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων. Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον (Πόλις 2021) είναι η δέκατη ποιητική της συλλογή.
Chloe Koutsoumbeli,The naked solitude of the poet Omikron | Χλόη Κουτσουμπέλη, Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον
Margarita Papageorgiou was born in Athens and lives in Chalkida. She is a graduate of the Department of Philology, Medieval and Modern Greek Studies, of University of Athens. Her translations of English and Spanish poetry, as well as book reviews, have been printed in literary journals. Her poetry collections: Exotic species, Saixpirikon 2022, Kisses in the void, Melani 2020, Metaplasmata, Saixpirikon 2017, Aliploos Sky, Gavrielidis 2015. Her poems have been translated into English, German, Russian, Danish and Swedish and have been included in poetry anthologies such as The other half of the sky, Greek female poets of the twentieth century, Anthologist: Sotiris Pastakas & Stavros Girgenis, Editor: Dimitra Kouvata, Zitros 2021, Words sharp as nails, Wörter spitz wie nägel, Contemporary Greek Poetry, Bilingual edition (Greek – German), Translation: Katerina Liatzoura, Romi 2021, «Poems Adrift»,21st Century Greek Poetry Collection, Bilingual Edition (Greek- English),edited by Andreas Ch. Panagopoulos, Provocateur 2019. She has written the Foreword to Little smile, Savvas Lazaridis, Romi, Thessaloniki 2019, and the Foreword to The Navigator of the Infinite, Tolis Nikiforos, Poems, bilingual edition (Greek-German) Der Lotse der Unendlichkeit, Translation: Katerina Liatzoura, Mandragoras 2021. She manages the literary site στροφές/strophess.
Η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα και διαμένει στη Χαλκίδα. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Εξωτικά είδη, Σαιξπηρικόν 2022,Φιλιά στο κενό, Μελάνι 2020, Μεταπλάσματα, Σαιξπηρικόν 2017, Αλίπλοος Ουρανός, Γαβριηλίδης 2015. Δημοσιεύει μεταφράσεις αγγλόφωνης και ισπανόφωνης ποίησης, όπως και κριτικές παρουσιάσεις βιβλίων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε αγγλικά, γερμανικά, ρωσικά, δανέζικα και σουηδικά και έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες όπως Το άλλο μισό του ουρανού, Ελληνίδες ποιήτριες του εικοστού αιώνα, Ανθολόγος: Σωτήρης Παστάκας & Σταύρος Γκιργκένης, Επιμέλεια: Δήμητρα Κουβάτα, Ζήτρος 2021, Λέξεις αιχμηρές σαν πρόκες, Wörter spitz wie nägel, Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, Δίγλωσση έκδοση (ελληνικά – γερμανικά), Μετάφραση: Κατερίνα Λιάτζουρα, Ρώμη 2021, Ποιήματα Ανεμοδαρμένα, Συλλογή Ελληνικής Ποίησης του 21ου αιώνα, επιμέλεια Ανδρέας Χ. Παναγόπουλος,δίγλωσση έκδοση (ελληνικά αγγλικά)|«Poems Adrift», 21st Century Greek Poetry Collection, Bilingual Edition (greek English),edited by Andreas Ch. Panagopoulos, Provocateur 2019.Έγραψε την Εισαγωγή στο Μικρό χαμόγελο, Σάββας Λαζαρίδης, Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2019 και τον Πρόλογο στο Ο πλοηγός του απείρου, Τόλης Νικηφόρου, Ποιήματα, δίγλωσση έκδοση (Γερμανικά-Ελληνικά), Der Lotse der Unendlichkeit, Μετάφραση: Κατερίνα Λιάτζουρα, Μανδραγόρας 2021.Διαχειρίζεται τον λογοτεχνικό ιστότοπο στροφές/strophess.