Προσευχή
Στις εκκλησιές
ακούγεται μονάχα η προσευχή
των δέντρων
που ΄γιναν στασίδια
En los templos
sólo se oye la oración
de los árboles
convertidos en bancas.
Ένας λυπημένος άνθρωπος
δεν είναι άνθρωπος
Una persona triste
no es una persona.
Es un pedazo de algo
que camina
con la mitad de la vida
Μια μέρα
Ο Δημιουργός με είδε μόνο,
πολύ μόνο.
Un dia
el Creador me vio sólo,
muy sólo.
Μερικές φορές είμαι ιαγουάρος,
τρέχω στα φαράγγια,
πηδώ πάνω απ΄τα βράχια,
ανεβαίνω στα βουνά.
Otra veces soy jaguar,
corro por barrancos,
salto sobre peñascos,
trepo montañas.
Miro más allá del cielo
más allá del agua,
más allá de la tierra.
Platico con el sol,
juego con la luna,
arranco estrellas
y las pego a mi cuerpo.
Mientras mueve la cola,
me hecho sobre el pasto
con la lengua de fuera.
Τα μαυροπούλια, τα γεράκια και τα περιστέρια
στέκονται πάνω στους καθεδρικούς και στα παλάτσα
όπως ακριβώς πάνω στις πέτρες,
στα δέντρα και στις μάντρες…
Sanates, zopes, y palomas
se paran sobre catedrales y palacios
tan igual como sobre piedras,
árboles y corrales…
y se cagan sobre ellos
con todo la libertad de quien sabe
que dios y la justiciase llevan en el alma.
Στις εκκλησιές
ακούγεται μονάχα η προσευχή
των δέντρων
που ΄γιναν στασίδια
*
Oración
En los templos
sólo se oye la oración
de los árboles
convertidos en bancas.
* * *
Γέννηση
Οι ποιητές είμαστε από γεννησιμιού μας γέροι:
με το πέρασμα του χρόνου
γινόμαστε παιδιά.
με το πέρασμα του χρόνου
γινόμαστε παιδιά.
*
Nacimiento
Las poetas nacemos viejos:
con el paso de los años
nos vamos haciendos niños.
Las poetas nacemos viejos:
con el paso de los años
nos vamos haciendos niños.
* * *
΄Ενας άνθρωπος
Ένας λυπημένος άνθρωπος
δεν είναι άνθρωπος
Είν΄ένα θραύσμα
ενός πράγματος
ενός πράγματος
που περπατά
με μισή ζωή.
με μισή ζωή.
*
Una persona
Una persona triste
no es una persona.
Es un pedazo de algo
que camina
con la mitad de la vida
* * *
Ξυπνώντας
Μια μέρα
Ο Δημιουργός με είδε μόνο,
πολύ μόνο.
Με έκανε να κοιμηθώ,
με έβαλε να ονειρευτώ,
κάτω στους αραβοσιτώνες
με έβαλε να ονειρευτώ,
κάτω στους αραβοσιτώνες
κ΄έκοψε μια πλευρά μου…
Ξυπνώντας,
μπροστά μου
—πανέμορφη, γυμνή, από λάσπη κι αραβοσίτι,
με των βουνών τη μυρωδιά—
μπροστά μου
—πανέμορφη, γυμνή, από λάσπη κι αραβοσίτι,
με των βουνών τη μυρωδιά—
η ποίησή μου.
*
Al Despertar
Un dia
el Creador me vio sólo,
muy sólo.
Me hizo dormir,
me hizo soñar,
bajo una mata de milpa
me hizo soñar,
bajo una mata de milpa
y me arrancó una costilla…
Al despertar,
frente a mi
—rechula, desnuda, de barro y de maiz,
con olor a monte—
frente a mi
—rechula, desnuda, de barro y de maiz,
con olor a monte—
mi poesía.
* * *
Τζάκουαρ
Μερικές φορές είμαι ιαγουάρος,
τρέχω στα φαράγγια,
πηδώ πάνω απ΄τα βράχια,
ανεβαίνω στα βουνά.
Κοιτάζω πέραν τ΄ουρανού,
πέρα απ΄τα νερά,
πέρα απ΄τη γη.
πέρα απ΄τα νερά,
πέρα απ΄τη γη.
Κουβεντιάζω με τον ήλιο,
παίζω με το φεγγάρι,
βγάζω τ΄αστέρια
και τα κολλώ στο σώμα μου.
παίζω με το φεγγάρι,
βγάζω τ΄αστέρια
και τα κολλώ στο σώμα μου.
Καθώς κουνιέται η ουρά μου
ξαπλώνω στο χορτάρι
με τη γλώσσα έξω.
ξαπλώνω στο χορτάρι
με τη γλώσσα έξω.
*
Jaguar
Otra veces soy jaguar,
corro por barrancos,
salto sobre peñascos,
trepo montañas.
Miro más allá del cielo
más allá del agua,
más allá de la tierra.
Platico con el sol,
juego con la luna,
arranco estrellas
y las pego a mi cuerpo.
Mientras mueve la cola,
me hecho sobre el pasto
con la lengua de fuera.
* * *
Ελευθερία
Τα μαυροπούλια, τα γεράκια και τα περιστέρια
στέκονται πάνω στους καθεδρικούς και στα παλάτσα
όπως ακριβώς πάνω στις πέτρες,
στα δέντρα και στις μάντρες…
κι από κει αμολάνε την κουτσουλιά τους
με τέτοια ελευθερίαν εκείνων που ξέρουν
ότι ο θεός κι η δικαιοσύνη
ζούνε μέσα στην ψυχή.
με τέτοια ελευθερίαν εκείνων που ξέρουν
ότι ο θεός κι η δικαιοσύνη
ζούνε μέσα στην ψυχή.
*
Libertad
Sanates, zopes, y palomas
se paran sobre catedrales y palacios
tan igual como sobre piedras,
árboles y corrales…
y se cagan sobre ellos
con todo la libertad de quien sabe
que dios y la justiciase llevan en el alma.
