Έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η θέση του ποιητή στην κοινωνια;
Η ποίηση φύεται μέσα στην κοινωνία και σε αυτήν επιστρέφει.
Η θέση του ποιητή, είναι μέσα στην ποίηση. Η θέση του μέσα στην ποίηση, (όπως γενικότερα του λογοτέχνη ή του εικαστικού μέσα στην Τέχνη) εκπορεύεται από την θέση του στην Αλήθεια του και στη συνεχή διεύρυνσή της. Από την εντιμότητα και την τόλμη με την οποία χρησιμοποιεί και διαχειρίζεται τις διαστάσεις αυτής της διεύρυνσης ώστε η επένεργειά του στην κοινωνική λειτουργία να είναι γόνιμη και δρώσα μέσω της τέχνης του και του αισθητικού πλαισίου που ευαγγελίζεται.
Σε μια εποχή που εξαντλείται στην επιφάνεια και στην μαζική παραγωγή κάθε αγαθού, ακόμα και στο όνομα τής ίδιας της τέχνης, η αντοχή του ποιητή να αποκαθαίρεται από τον εφησυχασμό της ευκολίας κ να θέτει συνεχώς υπό αίρεση τα συστατικά της πραγματικότητας τολμώντας να εγκαθιστά στη θέση της μια νέα αισθητική (ακόμα κι αν όχι πάντοτε, εν τω άμα, αποδεκτή), θα μπορούσε να είναι ένα χαρακτηριστικό μιας έντιμης θέσης. Δεν γνωρίζω να μιλήσω για άλλα χαρακτηριστικά μιας θέσης που εξ ορισμού είναι μια διαρκής αναζήτηση.Σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή του κορωνοϊού, έχει ιδιαίτερο ρόλο η ποίηση;
Στις περιόδους κρίσης −όπως η πανδημία που βιώνουμε− ή μιας αναπάντεχης καταστροφής που διαρκεί επί μακρόν, η ζωή των ανθρώπων, όπως είναι φυσικό, απορρυθμίζεται αφού διαταράσσεται σημαντικά ή και βίαια η περιρρέουσα πραγματικότητα , υποχρεώνοντας τους ανθρώπους να έρθουν αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη συνθήκη που ανατρέπει όλα όσα ήταν δεδομένα. Που ανατρέπει κυρίως την βεβαιότητα της ύπαρξης. Σε αυτήν την νέα συνθήκη, πρωτεύοντα ρόλο έχει το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο καλείται με την κατάρτισή του να διαχειριστεί και να αναχαιτίσει την κρίση και την καταστροφή, ώστε να ανακουφιστεί το κοινωνικό σύνολο από όλα όσα τα δεινά επιφέρουν. Σε μια τέτοια κατάσταση, που όλα είναι ασταθή, αβέβαια και συγκεχυμένα, το κύριο μέλημα των ανθρώπων, αφού πρωτίστως διασφαλιστεί η υγεία και η ασφάλειά τους, είναι να καταφέρουν σύντομα να βρουν τις σταθερές εκείνες προκειμένου να στηρίξουν εκ νέου την ζωή τους. Σε αυτό το επίπεδο η λογοτεχνία, άρα και η ποίηση, λειτουργεί πάντα ως καταφυγή, αποτονώνοντας το ψυχολογικό φορτίο που εκ των πραγμάτων συσσωρεύεται, αλλά και ως αισθητική τροφοδότηση και ενδυνάμωση.* Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τη Μάνη. Τα νεανικά και μαθητικά της χρόνια τα πέρασε στην Αθήνα, τον Βόλο, τη Σμύρνη και την Καλαμάτα. Στην ενήλικη ζωή της, έζησε για ένα διάστημα στη Γερμανία, καθώς και για μικρά διαστήματα στις Η.Π.Α. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ασχολείται με τη δημιουργία κοσμήματος από φυσικά ή εναλλακτικά υλικά. Γράφει ποίηση, ποιητική πρόζα και πεζά σε μικρή φόρμα. Κείμενά της δημοσιεύονται σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.