Η φιλία μου με τον Ε. Χ. Γονατά
Τον Ε.Χ. Γονατά γνώρισα ως συγγραφέα στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα. Έφτασε σε αυτόν μέσω αναγνώσεων και αναζητήσεων συντοπιτών μου συγγραφέων όπως ο Σινόπουλος, ο Καχτίτσης , ο Παυλόπουλος, ο Παπαδημητρακόπουλος. Τον συνόδευε η φήμη του ιδιόρυθμου και δυσπρόσιτου ανθρώπου που απέχει από την τρέχουσα επικαιρότητα, πράγμα που ανέβασε υψηλότερα τον δείκτη της εκτίμησης και της περιέργειάς μου.
Το 1979 άρχισαν από τις εκδόσεις « Κείμενα » να επανακυκλοφορούν τα έργα του και να διευρύνεται έτσι η γνωριμία μου με το έργο του. Μερικά χρόνια αργότερα στο τυπογραφείο των εκδόσεων « στιγμή » συναντηθήκαμε και γνωριστήκαμε, ανιχνεύοντας δειλά στην αρχή, ο ένας τις συγγραφικές αγάπες του άλλου. Το αποτέλεσμα ήταν η απαρχή της φιλίας μας η οποία με πλούτισε πνευματικά, όλα αυτά τα χρόνια και κράτησε μέχρι τον θάνατό του. Η φιλία μας από την πλευρά μου υπήρξε μαθητεία μαζί του.
Ο Ε. Χ. Γονατάς συγκέντρωνε όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν κάποιον ως δημιουργό. Τελειομανής, λάτρης της τυπογραφίας, γνώστης της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας, απαντούσε σε κάθε ερώτηση γύρω από τους αγαπημένους του συγγραφείς και σου υπεδείκνυε άλλους προς ανάγνωση. Ως συγγραφέας πέραντων άλλων δίδαξε με τη στάση και το έργο του ήθος και ύφος προς όλους εμάς τους γράφοντες.