Scroll Top

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ

Ο τόπος των ποιητών είναι πατρίδα της γραφής τους. Εσάς πως επηρέασε την γραφή σας ο τόπος σας;

Ο τόπος που γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω ορίζεται από το οροπέδιο της Δεσφίνας, στις νοτιοανατολικές υπώρειες του Παρνασσού, την πόλη του μαρτυρικού Διστόμου, την Αράχωβα και τη βυζαντινή Μονή του Οσίου Λουκά και τον μυχό του Κόλπου της Αντίκυρας στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού Κόλπου. Τόποι πανέμορφοι με το ίχνος της Ιστορίας ανεξίτηλο. Η ποίησή μου γέμει αναφορών και στον τόπο ως τοπίο αλλά και ως θέατρο ιστορικής δράσης. Ωστόσο η πόλη που κατοικώ, τα Άσπρα Σπίτια της Βοιωτίας, έχουν τροφοδοτήσει τη γραφή μου πολλαπλώς, αφού πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα, σχεδιασμένη από τον κορυφαίο πολεοδόμο Κωνσταντίνο Δοξιάδη και το τοπίο που την περιβάλει, βουνά και θάλασσα κι ένας ελαιώνας που ο περίπατος μέσα του με ηρεμεί και μου δίνει εικόνες εξακολουθητικά ώστε, μέχρι τώρα, να έχουν προκύψει στίχοι που αγαπώ υπό τον γενικό τίτλο «Ανοιξαντάρια».

Σκέψεις και στίχοι σας για την Ελλάδα μέσα στον κόσμο σήμερα.

Νιώθω πως διαχρονικά για τη σύγχρονη Ελλάδα, την πικρή μου πατρίδα, μπορεί να λειτουργεί ένα ολιγόστιχο ποίημά μου, γραμμένο στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το οποίο παραθέτω:ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟ 1821 και το Σήμερα

Κίτσο, έλα και πάρ’ τη μάνα σου απ’ την όχθη.
Δεν ωφελεί το πετροβόλημα.Πάει καιρός που το ποτάμι στέγνωσε
στη σιωπή της άμμου…