αναζωπύρωση
βυθίζομαι στο βυθό
στο τέλος του τέλους
ο κορμός μου σκάφανδρο
οι ρίζες μου ακτίνες φωτός
διακτινίζονται διαστρική σκόνη
πορεύομαι στο διάστημα
βιονική επωδός αρχαίων ρηγμάτων
φέρω φύλλα ηλεκτροφόρα
τα άνθη μου αναθυμιάσεις θείου
αναμιγνύομαι με νέον
φεγγοβολώ συσκοτισμένο
χάνομαι στο αχανές
πεφταστέρι στο χάος
σπινθηρίζω ρυθμικά στη ρωγμή
ουράνιο σώμα σε μαύρη τρύπα
καιγόμενη λίθος
αναζωπύρωση
*
άντε τώρα να πεις τι είναι ποίηση
την προσδοκούμε να φανερωθεί σ’ αραχνοΰφαντα πέπλα
σε στίχους φλύαρα ευτελίζουμε το ποίημα το πιπιλίζουμε
σαν καραμέλα γλυκόριζας κολλημένη στον ουρανίσκο
θέτουμε ερωτήματα εσωστρέφειας και επιβίωσης
κάποιοι ανησυχούν πολύ προδιαγράφουν αυτοχειρία
ο ποιητής βέβαια να την ορίσει δηλώνει αδύνατον
μόνο η αύρα της στο δέρμα το στιγμιαίο ανατρίχιασμα
ο Έλιοτ την αποκάλεσε «ανώτερη απόλαυση» για τον Πάουντ
«Ποίηση είναι η πιο πυκνή μορφή προφορικής έκφρασης»
θέμα οικονομίας λέξεων ευρηματικό εγχείρημα ευγλωττίας
στα ομηρικά «πετράδια ηθικής βαθύτητας και φυσικής μαγείας»
ο Αλεξανδρινός σ’ αυτήν προσέτρεξε «ἐν Φαντασίᾳ καί Λόγῳ.»
ο Βερλαίν βυθίζονταν στις αποχρώσεις ο Πόε στη μουσική αοριστία
για τον Μπόρχες πάθος ονειρικό ζωή «χρυσάφι μελαγχολικό»
ο Πας αφουγκραζόταν «την άλλη φωνή της αρχής» και των ερχόμενων
κι όλο την ψάχνουμε σε πόρτες ανοιχτές με αντικλείδια
μ’ ένα της άγγιγμα με κάποιο άδηλο νεύμα
ο συγκινησιακός νους χύνεται χείμαρρος στο σύμπαν
αναβαπτιζόμαστε σε κολυμβήθρα μνήμης απ’ το μέλλον
άγονη γη μετουσιωμένη γόνιμο γέννημα
άντε τώρα να πεις τι είναι ποίηση ποια η ουσία της
μήπως να την μετονομάζαμε πολλά τα ωδικά πουλιά
μήπως να την αναζητούσαμε στο όριο της ύπαρξης
εκείνο το κενό το ανοιχτό
Η Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη γεννημένη στο Λιβαδοχώρι Σερρών, είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια (Msc), απόφοιτη Πανεπιστημίου Ουψάλας. Εργάστηκε σε μονάδες Εκπαίδευσης, Αποκατάστασης και Ψυχικής Υγείας στη Σουηδία και στην Ελλάδα, επίσης Εκπαιδεύτρια Εκπαιδευτών Ενηλίκων, Συμβουλευτικής γονέων και Εκπαίδευσης των Εκπαιδευτών Ενηλίκων. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές
«Ο δρόμος», έκδοση Δήμου Σερρών, 2006, «Συναισθηματικό αλφαβητάρι», εκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS, 2009, «Διαδρομές», εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2015, «Λιγοστεύουν οι λέξεις», εκδόσεις Μελάνι, 2017, «Όλα σιγούν εκκωφαντικά ηχούν ακατάληπτα», εκδόσεις ΡΩΜΗ, 2020, την συλλογή διηγημάτων «Ο τόπος μέσα μας», εκδόσεις Αρμός, 2020, και μετέφρασε επιλεγμένους Σουηδούς ποιητές στο «Δέρμα από πεταλούδες Επιλογές σουηδικής ποίησης», εκδόσεις Intellectum, 2018.