Ιοφόρος Άνοιξη
Α, ζωή
Έντυσες με φόβο ολόκληρο πλανήτη
γειτόνεψες με το θάνατο για τα καλά
Βύθισες όλους σε σκέψεις υπαρξιακές
μήπως και βρούμε το χαμένο νόημά σου
Άλλαξες τον τρόπο που μετρούσαμε τις μέρες
και πήραν αξία τόσα χαμένα δευτερόλεπτα
Πλήγωσες δικαίως ματαιοδοξίες κι εγωπάθειες
για να σαρώσεις κούφια εγώ και φαίνεσθαι
Χάραξες τη μνήμη με μονώσεις κι απαντοχές
έκανες την ελπίδα σημαία καταφρονεμένων
Όρθωσες το ανάστημα όσων λογίζονταν μικροί
όσων πασχίζουν να σε σώσουν
Α, ζωή
Πόσους έφερες πιο κοντά
και πόσους απομάκρυνες οριστικά
Μας γέμισες ερωτηματικά
Άλλοι βλέπουν το αύριο σκοτεινιασμένο
και ψάχνουν σε τάφους αδικοχαμένων
Άλλοι το φώτισαν με πείσμα και με δύναμη
έτοιμοι να σ’ αγκαλιάσουν αισιόδοξα
Κι άλλοι σαν ζώα παμφάγα κερδοβόρα
είναι έτοιμοι για τη μεγάλη αρπαγή
Α, ζωή
Όλοι μιλούν για την επόμενη μέρα σου
ανιχνεύουν τον ορίζοντα μήπως τον ξεθολώσουν
Κάποιοι πασχίζουν με αγάπη για τον διπλανό
άλλοι στήνουν νέους σταυρούς στο Γολγοθά σου
Κάποιοι μετρούν δεκάρες επιβίωσης
άλλοι λίρες βρώμικου πλουτισμού
Α, ζωή
διερωτήσεις που κρύβουν οι ωκεανοί σου…
Αύριο καλύτεροι ή χειρότεροι;
Χειρότερα ή καλύτερα;
Τι είναι το χειρότερα, ζωή, το καλύτερα, τι;
Α, ζωή
άλλοτε σε γέμιζα νόημα υψηλό
κι άλλοτε γκρίζα ματαιότητα
όμως φοβάμαι
πως ούτε συ γνωρίζεις πόσο
αλλά, κυρίως, πώς
πρόκειται πια να επιζήσεις.
Πίνακας: Μιχάλης Αμάραντος